De Griekse consument is een vrij kritiekloze consument. Ik veralgemeen wel een beetje, maar het valt me toch op. Weinig mensen hier vergelijken prijzen. Als een supermarkt in koeien van letters aankondigt dat ze de goedkoopste winkel van de stad is, dan gaat iedereen daar kopen. Of die slogan ook met de werkelijkheid overeen komt, wordt nauwelijks nagegaan. Sommige producten kosten in de supermarkt in kwestie dubbel zoveel als in het buurtwinkeltje.
Dezelfde supermarkt kreeg vorige week trouwens nog een boete van 200.000€ aangesmeerd omdat controleurs hadden gezien dat de prijs aan de kassa voor bepaalde producten duurder was dan stond aangegeven in de rekken. Ik heb het over een schuursponsje van 0,90€ in de rekken, en 7,90€ op het kasticket. Het vreemde is dat de consument dat blijkbaar niet opmerkt!
Misschien komt dat omdat de regering vroeger de prijzen van de verschillende producten strikt regelde. Voor alles bestond een maximumprijs. Ondertussen is de markt “vrij” en zijn de argeloze consumenten op hun eigen oordeel aangewezen, en dat werkt vaak in hun nadeel.

En deze tijd van het jaar wordt het alleen maar erger. Kerstmis staat voor de deur en in Griekenland is dat bijna uitsluitend een commercieel feest (het wordt hier niet zo fel gevierd als bij ons – Pasen is een groter feest). Vele Grieken staren zich blind op de versieringen uit het noorden. Voor hen staan die gelijk aan knusse gezelligheid aan een open haard in een mooi versierd huisje (en geen grijs flatgebouw). Dus moet er massaal import-kerstversiering worden aangebracht (de kerstboom is geen Grieks symbool: hier versiert men met Kerstmis traditioneel een boot). De prijs van een engeltje (7cm hoog – made in China) ter versiering van de kerstboom is 18€.
Op kerstdag moet je kalkoen eten: de prijs komt neer op 11€ per kilo (deze week), en je kunt je kalkoen op afbetaling kopen, met een kredietkaart (zie foto)!
De kerstmarkt in het centrum van Athene wordt een peperdure aangelegenheid. Gisteren op het nieuws gezien: een grote lolly in hartvorm: 32€!!! Reactie van een moeder: “als je kind huilt, kun je ‘t haar toch niet weigeren?”. Tsja, dat noem ik kritiekloos consumeren (tenzij kindlief natuurlijk diamanten tranen huilt). Iedereen klaagt, maar verandert zijn consumentengedrag niet. Dus gaan we deze week nog heel wat geklaag horen.
Maar eigenlijk vind ik het prima zo. Weet u waarom? Wij eten verse kreeft op kerstavond. De prijzen zijn lekker laag, want iedereen eet kalkoen.