De laatste dagen heb ik zo druk, dat ik nauwelijks nog weet wat er precies rondom mij gebeurt. Ergens in mijn achterhoofd wist ik wel dat we vandaag een feestdag hebben, maar ik was me er niet van bewust dat alle winkels gesloten waren. Daar stond ik dan voor een gesloten supermarkt, en met een lege koelkast. We zullen dus dit weekend wel ergens in een taverna moeten gaan eten. Niet dat ik daar iets op tegen heb. Het is prachtig nazomer-weer, dus ergens buiten op een terrasje is het best aangenaam.
Het is vandaag de dag dat de Grieken herdenken dat hun politieke leider in 1940 weigerde om aan de zijde van de Italianen en de Duitsers mee te vechten. Ik heb het daar vorig jaar al over gehad.
Vandaag worden er overal militaire optochten gehouden. In vele optochten lopen de leerlingen van lager en middelbare school mee. Ondanks het feit dat de onderwijzers al 6 weken aan het staken zijn en dat de leerlingen ondertussen de scholen hebben bezet, scharen ze zich opeens toch allemaal achter de vlag en vervullen ze hun “vaderlandse plicht”. Er zijn wel een paar enkelingen die proberen te protesteren tegen het onderwijsbeleid van de regering vandaag, maar die worden hardhandig verwijderd. Heel militaristisch naar mijn smaak, maar ik ben dan ook opgegroeid in een land waar vaderlandsliefde niet echt de grootste waarde heeft (ik ken niet eens de tekst van de Brabançonne, moet ik toegeven).