Vandaag heb ik een heerlijke duik genomen. Het mag dan wel dagelijkse kost zijn, maar vandaag was het water super. We zijn gaan zwemmen in “Ta Limanakia”, de rotskust tussen Vouliagmeni en Varkiza. Er mag dan wel geen strand zijn, en je moet een beetje klauteren om aan de waterkant te komen, maar de zee is er zo heerlijk en klaar, en je waant je echt op een eiland. De cicaden maken een hels kabaal in de bomen die van tussen de rotsen opschieten. Toen ik hier 5 jaar geleden kwam wonen, kon ik me echt wel druk maken in die beestjes. Maar sinds ik weet dat ze 17 jaar onder de grond leven, om dan een zomer in de bomen lawaai te komen maken, vind ik ze opeens een stuk sympathieker. Bovendien vormen zij de soundtrack van de Griekse zomer.
Tijdens mijn zwembeurt zag ik opeens heel diep onder me 4 duikers. Een vreemde gewaarwording, vooral toen de luchtbellen van hun duikflessen opeens rondom mij naar boven borrelden.