Gisteravond hebben we een paar vrienden over de vloer gehad die we al een tijdje niet meer hadden gezien. Ik had speciaal voor de gelegenheid hapjes klaargemaakt. De helft van onze gasten zei echter dat ze aan het vasten waren, want ze wilden ter communie gaan op donderdag en zaterdag. Bijgevolg konden ze mijn gevulde champignons niet proberen, want er zaten stukjes spek in de vulling. Echter, toen de de hapjes op de tafel verschenen, verdween het voornemen om te vasten meteen. Wat leidde tot een gesprek hoe gelovig een orthodox of een katholiek wel is. Volgens mijn vrienden zijn katholieken diepgelovig, en gaan ze altijd braafjes naar de mis, alwaar ze stilletjes neerzitten tot het voorbij is. (hier in Griekenland loopt iedereen de kerk in en uit wanneer hij maar wil. Er zijn trouwens geen zitjes.) De beelden vanop het Sint-Pietersplein de voorbije weken bevestigt dit beeld van de diepgelovige katholiek.

Verder kreeg ik de volgende vragen voorgeschoteld:

• ben je blij met de nieuwe paus?
• was je ook zo verdrietig toen de vorige paus stierf?
• waarom die verafgoding van 1 persoon?
• katholieken noemen de paus hun vader: zouden ze dat ook zeggen als er een zwarte op dat balkon verscheen?

Ik kan alleen maar zeggen hoe het er in België aan toe gaat. In ieder geval lijkt het mij dat de Griek religieuzer is. Hier zie je veel mensen 3 kruistekens maken als ze voorbij een kerk komen, en mensen van elke leeftijd gaan hier nog regelmatig naar de kerk. En dat zal in de loop van deze week nog wel blijken.