Als ik mensen hoor klagen over het bedenkelijke niveau van de Vlaamse TV, dan kan ik hen alleen maar eens uitnodigen om hier een kijkje te komen nemen. Met onze antenne (Griekenland heeft geen kabel) kunnen we ongeveer 12 zenders ontvangen. Inderdaad, 12 Griekse zenders voor een landje met evenveel inwoners als België. En dat zijn ze lang niet allemaal. Vele zakenlui proberen hier hun politieke affiniteit uit te drukken via een TV zender. Vaak zijn die lui ook nog eens eigenaar van een krant.

De kwaliteit van de programma’s op vrijwel alle zenders (behalve de openbare omroep) is om te huilen. Elke Griek die een kunstje kan; een moeder en dochter die er dezelfde minnaar op nahouden (Jerry Springer is nooit veraf); een bekende zangers die haar portemonnee kwijt is; iedereen mag zich eens komen tonen op een of andere zender. Resultaat is vaak een geroep en getier, want niemand laat de ander uitspreken.

Ook zo voor de nieuwsuitzendingen. Een journaal duurt hier van een uur tot anderhalf uur, maar je komt nauwelijks te weten wat er zich in de wereld afspeelt. Dat komt ten eerste omdat journalistiek hier van een bedenkelijk niveau is (er is geen officiële opleiding). Ten tweede vermoed ik dat het komt omdat de zenders te weinig geld hebben om verslag uit te brengen vanuit het buitenland. En over elk onderwerp moet worden gediscussieerd met 5 partijen tegelijk. Die worden dan getoond in verchillende “venstertjes” (er is nooit een gesprek in de nieuwsstudio). En dan maar roepen en schelden dat het een lieve lust is! Ook (en misschien vooral) politici maken zich schuldig aan dit toneel. Democratie betekent dat je recht hebt op je eigen mening, nietwaar. Niet dat je de ander laat uitspreken.

Bij elk onderwerp hoort ook een beeldfragment. Als ze denken dat het gaat regenen, krijg je een beeld van ondergelopen straten. En bijna altijd staat er wel ergens te lezen dat het fragment “live” is. Dat is behoorlijk verwarrend en mijn Vlaamse geest kan dat absoluut niet als informerend beschouwen.