Wie Griekse filosofen zegt, denkt meteen aan Socrates, Plato, mischien nog wel een Epicurus, Herakleitos en zo zijn er nog wel een paar. Dat er heden ten dage ook nog Griekse filosofen rondlopen, is minder bekend. OK, ik zie in vele taxichauffeurs en kioskuitbaters nog wel sporen van de huis-, tuin- en keukenfilosoof.

In het Grieks bestaat er trouwens een mooi woord voor: αμπελοφιλοσοφία, ruwweg vertaald “wijngaardfilosofie”. Elke Griek doet wel eens aan wijngaardfilosofie.

Maar dat er dus ook een gerenommeerde Griekse filosoof was, wist ik niet. Tot ik vandaag te horen kreeg dat Kostas Axelos was overleden. Ik moest ‘m even googlen, want ik had eerlijk gezegd nog nooit van hem gehoord. Bleek dat de man, zoals vele intellectuelen, nog een tijdje lid was van de Communistische Partij (maar dat ze hem daar maar met moeite gedoogden, omdat hij zich niet strikt aan de partijlijn hield – zoals vele intellectuelen). Tijdens de Dekemvriana werd ie opgepakt en kreeg een schijnexecutie.

Nadien vluchtte hij naar Frankrijk en werd professor aan de Sorbonne. In de jaren 60 had hij blijkbaar even veel invloed als Herbert Marcuse.

Een gat in mijn cultuur zal ik maar zeggen: wie weet slaag ik er ooit nog wel in om het op te vullen.