Wat doe je als je niet genoeg benzine hebt om een uitstap te maken met de auto, maar je ziet wel drie eilanden voor de kust liggen? Een boottocht maken natuurlijk! Het leuke aan Syvota (maar ook wel aan het nabijgelegen Parga), is het feit dat er in de zomer dagelijks boten een rondvaart maken naar de nabijgelegen eilanden. Naar Kerkyra gaat het slechts 1 keer per week, maar naar de kleinere Ionische eilanden Paxoi en Antipaxoi (ik meen me te herinneren dat die Paxos en Antipaxos worden genoemd in het Nederlands) gaat er elke dag wel een boot. Wat Sivota betreft, vindt u op deze site meer uitleg.

Een uitgelezen kans dus om 2 extra eilanden op mijn palmares te zetten. Om 9u vertrok de rondvaart vanuit Syvota en weer zag ik hoe mooi het licht in de ochtend toch kan zijn (ik slaag er maar niet in om vroeg op te staan op vakantie!).

De tocht van Syvota naar Paxoi duurt met zulk een bootje toch al gauw meer dan anderhalf uur. Tijdens de overtocht werd ons pad gekruist door één van de talrijke ferries die vanuit Igoumenitsa naar Italië varen. En natuurlijk werden we begeleid door talrijke zeiljachts. De Ionische Zee lijkt me nog meer zeilers aan te trekken dan de Egeïsche Zee.

Eerste halte was het vissersdorpje Lakkas op Paxoi. Lakkas ligt in een baai en het eerste wat je ziet is het onwaarschijnlijk turquoise blauwe water. Die kleur steekt erg fel af tegen de terracotta en okerkleuren van de huisjes aan de kade.

Lakkas zelf is een vissersdorpje, met een paar kleurrijke winkeltjes, maar achter de 2 straatjes aan de kust, is er eigenlijk nog weinig te zien. Mijn eerste indruk van Paxoi is dat het een redelijk arm eilandje is, dat het voornamelijk moet hebben van de visvangst en van de sporadische toerist die hier echt wel volledig tot rust wil komen. Want rustig is het echt wel in Lakkas.

Lakkas

Na een koffiepauze in Lakkas ging de boottocht langs de westelijke kust van Paxoi, waar aardbevingen en de zee hun werk hebben gedaan en prachtige structuren hebben uitgehouwen uit de steile kliffen. Er zijn ook heel wat grotten waar het bootje je doorheen vaart.

Grotten in Paxoi

Grot in Paxoi

Grot in Paxoi

Vervolgens ging het naar Antipaxoi, dat echt maar op een boogscheut van Paxoi ligt. Terwijl Paxoi nog 2500 permanente bewoners telt, zijn er dat nog 8 in Antipaxoi. Onze kapitein liet ons 2 uurtjes drijven op het water van het Vrika-strand. Zonder twijfel de beste plaats waar ik ooit in mijn leven heb gezwommen! Op het strand zijn er 2 taverna’s en blijkbaar vonden een aantal Britten het strand de perfecte omgeving om hun trouwmaaltijd te nuttigen. Een bootje bracht het hele gezelschap aan wal, en het hele strand applaudiseerde! Grappig, en duidelijk een bewijs dat de film Mamma Mia een aantal mensen op gedachten heeft gebracht.

Vrika - Antipaxoi

Vrika - Antipaxoi

Vrika - Antipaxoi

Tenslotte keerde onze boot terug via Gaios, de hoofdstad van Paxoi. Tegen die tijd waren we wel al min of meer murw geslagen door de lange vaart en door de zon. Gaios leek van op afstand wel mooi, maar een aantal oude gebouwen gaf toch aan dat het ook hier een achtergesteld eiland was, waar het niet altijd even netjes was (Epirus was bijzonder netjes, zeker als je Athene gewend bent!). Vanaf Gaios was het dan nog 2 uurtjes varen naar Syvota, en toen we om 19u aanmeerden, waren we goed gaar na 10 uur op de boot en aan het water.

Gaios

Gaios

Gaios