Vorige week schreef ik over het feit dat de media en alle politieke partijen verbolgen waren over de boude beweringen die de trojka op haar persconferentie had gemaakt. Hoe durfden ze beweren dat sommige beroepsgroepen staken om hun privileges te bewaren!!! Hoe durfden ze stakingen veroordelen! Dat is enkel het privilege van de Griekse media en politieke partijen. Hoe durfden ze hardop zeggen dat Griekenland zijn bezittingen en aandelen in openbare bedrijven moet verkopen!! Dat staat wel in het regeringsprogramma, en dat is ook nog eens in het memorandum tussen Griekenland, het IMF, de Europese Centrale Bank en de Europese Commissie opgenomen, maar dat mag je niet zeggen!

De verontwaardiging van alle kanten, leek op een slecht georchestreerde theatervoorstelling. “Waarom duurde het zo lang,” meneer de woordvoerder van de regering, “vooraleer de regering reageerde op de persconferentie van de trojka?” (het was 2 uur in de nacht toen de reactie kwam; de media hadden toen natuurlijk al lang hun gespeelde verontwaardiging op de Griekse kijker losgelaten, want de persconferentie van de trojka was afgelopen rond 20:30 de vorige avond).

Antwoord van de regering: “hebt u gezien hoe laat Nea Dimokratia reageerde?” (die reageerde pas de volgende dag). Dit is het niveau, dames en heren, van de politici die dit mooie land regeren.

Maar de minister van Financiën, Georgios Papakonstantinou, heeft nu doortastend gereageerd: de trojka mag geen persconferenties meer geven waarop dergelijke beweringen worden gemaakt. Gewoon de harde feiten weergeven. Meer niet.

Sommigen zouden kunnen beweren dat dit een spreekverbod is, of misschien wel censuur, een socialistische regering onwaardig.

Nochtans was de persconferentie van de trojka van vorige week zeer nuttig: de afgevaardigden van het IMF, de ECB en de EC winden er namelijk geen doekjes om. Zij zeggen de naakte waarheid en stellen de situatie voor zoals ze is. Als we moeten rekenen op de regering om een duidelijk beeld te schetsen, dan kunnen we nog lang wachten. Die schijnt er namelijk enkel op uit te zijn om de Grieken zo veel mogelijk een rad voor de ogen te draaien. In deze crisistijden wordt eerlijkheid nochtans veel meer geapprecieerd dan het “aaien van de oren”, zoals de Grieken dat zeggen. De Grieken worden gegeseld door een verlammende onzekerheid die de markt compleet plat legt. Als we niet weten wat er komen gaat, blijft alles in een soort limbo hangen. Dus enige duidelijkheid is wel op zijn plaats. Jammer genoeg zullen we die inderdaad niet moeten verwachten van de regering, want de leden onderling raken het maar niet eens onder elkaar waar het met dit land naartoe moet.