De kapitein van de ploeg geeft instructies
Alweer een hoofdstuk afgesloten. De Special Olympics zijn voorbij. Het waren 10 loodzware dagen, maar ik heb er in ieder geval wel een mooi en warm gevoel aan over gehouden. En dat geldt voor iedereen die bij deze organisatie was betrokken.
Wat weer enorm veel indruk op me maakte, was de betrokkenheid van de vrijwilligers. Ik had zelf in mijn deel van de organisatie (technologie voor de sport Bocce) 12 vrijwilligers ter beschikking, die er geen enkel probleem mee hadden om elke dag uren beschikbaar te zijn en te helpen, zonder daarvoor iets in de plaats te verwachten. Integendeel, ze brachten vaak nog zelfgemaakte koekjes mee, of eten voor de hele ploeg. Een enkele vrijwilliger had zelfs een fles zelfgestookte tsikoudia bij zich (opvallend: drie kwart van mijn vrijwilligers waren Kretenzer). Het zijn deze mensen die de Special Olympics gestalte hebben gegeven.
Jammer was het feit dat er gewoon geen media-aandacht werd aan besteed aan dit gebeuren. Als de pers er al iets over schreef, dan was het vooral dat de organisatie 70 miljoen euro had gekost. Nu is dat opeens een thema, terwijl er 7 jaar geleden niets werd gezegd over de 6 miljard euro die de Olympische Spelen hadden gekost. Geld dat in bepaalde zakken is verdwenen. Op Athens 2004 was iedereen manager, ook al had hij geen mensen onder zich om te managen. Na de Spelen was er een ware plundering van het materiaal, dat sindsdien bij mensen thuis staat of via eBay was verkocht.
Het stemmen van de besparingsmaatregelen is volledig aan mij voorbijgegaan. Van de rellen en het geweld weet ik weinig, ik heb het maar fragmentarisch gezien op televisie en mijn vrouw heeft me verder ingelicht. Maar misschien is het beter zo. Het waren echt lelijke momenten en het optreden van de Griekse politie doet het ergste vermoeden. De socialistische partij PASOK is al haar geloofwaardigheid nu wel kwijt.
Ik draag gelukkig alleen maar mooie herinneringen mee van de voorbije 10 dagen. Zo was er een ploeg van Bocce-speelsters uit Bolivië die nog nooit eerder de zee hadden gezien. Voor de aanvang van de Spelen verbleven ze 4 dagen in Patras, waar ze niet uit het water te halen waren.
Er was een jong meisje uit Singapore die haar ouders had gezegd dat ze een medaille zou behalen. Het was haar niet gelukt en ze stortte helemaal in, blokkeerde en kon niet eens meer een bal gooien (Bocce is een soort van petanque). Na overleg met het Special Olympics Organiserend Comité in de Verenigde Staten, werd besloten om haar toch een medaille te geven. Ze werd alleen op een podium gezet, er werden foto’s genomen, we kwamen haar allemaal feliciteren, er werd gejuicht, muziek gespeeld en het meisje straalde. Het was een ontroerend moment dat moeilijk in woorden te vatten is, maar het halve stadion had tranen in de ogen. Iedereen, zowel staf als vrijwilligers zegden “hiervoor doen we het”.
Gisteren werden er gemengde ploegen samengesteld. Ikzelf werd ingedeeld bij een atleet (een jongetje van 14 uit China met down-syndroom), samen met een bekende Griekse basketbalspeler. We lieten het jongetje kapiteit zijn en in zijn enthousiasme probeerde hij ons te leiden hoe we de bal moesten gooien. Toen we dan ook nog eens wonnen, omhelsde hij ons met een warmte die je zelden van andere mensen krijgt.
De vreugde is echt, het is in die zin mooier dan de Olympische Spelen. Het gaat eigenlijk ook niet om de medailles, het is echt de bedoeling om iedereen het gevoel te geven dat hij er bij hoort. En heel wat Grieken hebben laten zien dat ze het hart echt wel op de juiste plaats hebben en dat ze dit soort dingen ook kunnen organiseren zonder dat daar iemand financieel beter hoeft van te worden. Rijker zijn we er in ieder geval allemaal door geworden.
Petje af! Wij hebben hier een burgemeester die –toen hij pas was aangesteld- het initiatief nam om bijvoorbeeld een ganse dag aan een benzinestation te staan tanken voor elke klant die passeerde of om een hele dag in een rolstoel te zitten en zo de hele stad te verkennen om aan den lijve te ondervinden wat de moeilijkheden en obstakels hierbij zijn,… Je kan hem populisme aanwrijven, maar toch: als we nu eens al die politici een dagje als vrijwilliger laten meedraaien, zodat ze eens een flinke koude douche krijgen en worden gedwongen om terug tot de essentie te komen… het zou zo slecht niet zijn. Mensen verliezen zichzelf maar al te vaak in hoogdravendheid en megalomanie.
Aan de vele foutjes te zien, Bruno, heeft het jou ook goed gedaan. 😉 Knappe outfit trouwens, het staat je goed! 😀
Wat mooi en heerlijk om te lezen van de vrijwilligers en over de jongen en het meisje
Dat is van de vermoeidheid @Roosje… En die outfit was voor het “Unified Event”. Mijn normale plunje was het uniform met de groene mouwen.
moet je nu terug op zoek naar werk bruno ?
ΜπÏαβο.
zijn gasten die een ervaring met de griekse MAT hebben gehad??
@Bruno, we zijn zondag naar OAKA geweest; we dachten een uurtje te blijven en dan naar een taverne te trekken, maar we zijn uiteindelijk zowat de halve dag gebleven – de sfeer was echt positief en aanstekelijk; en er was wel degelijk wat volk…
@Hans, het is echt wel een ander soort ervaring, niet? Bij Bocce was er erg weinig volk, wellicht omdat niemand hier de sport kent. Maar het is goed om te weten dat er in andere stadia wel volk was. De prestaties van deze mensen zijn echt niet min.
@Rene, inderdaad, nu weer terug op zoek naar werk. Het zal zeker niet makkelijk worden. Eigenlijk verwacht ik niet dat er in de zomer iets uit de bus zal komen. Maar laten we optimistisch blijven.
hopelijk vind je vlug een geschikte baan… hoe zit het met werkloosheidsuitkering ginder ? is dat gebaseerd op je laatste verdiensten ? is ze beperkt in tijd ?
Beste Bruno, petje af! Goed om te vernemen dat er in deze tijd toch nog zoveel mensen zijn die zich vrijwillig inspannen om dergelijke evenementen mogelijk te maken. Het zou misschien wel één van de belangrijkste podia moeten zijn om mensen met een handicap een platvorm te geven om en publique te mogen en te kunnen presteren en om mensen en volkeren in het algemeen tot elkaar te brengen. Dat de media dit niet weten te waarderen stoort mij al vele jaren. De sportredactie van de Nederlandse NOS ontkent glashard dat er voldoende animo zou zijn onder het publiek om naar deze evenmenten te kijken. Zo is er aan deze special olympics naar mijn weten helemaal geen aandacht gegeven. Ook de reguliere paralympics komen er altijd bekaaid vanaf. En zelfs topsport onder vrouwen en jeugd kan in Nederland op weinig sympathie rekenen van de sportpers. Het is schijnbaar allemaal niet commercieel genoeg. Jammer, want de prestaties zijn adembenemend en de sport is nog puur, vrij van dopingschandalen, omkoopraktijken en rellen. Dank u wel voor uw inzet Bruno en ik ben blij dat u weer tijd krijgt om ons aan het lezen, (over)denken en het schrijven te krijgen.
Tom Schmeddes
@Bruno, beetje in het zwart bijklussen in de toeristische sector? Of “wit” als Nederlandstalige verslaggever?
@Tom Schmeddes: de nagel op de kop! Wellicht liever de tour uitzenden omdat slecht nieuws beter verkoopt? Onder het wat cynische motto “Les gens heureux n’ont pas d’histoire”.
Wonders Of Music
Rethymno Welcomes Special Olympics
http://www.youtube.com/watch?v=ZyjRsbQJzzw
Dank je wel Bruno voor je mooie en ontroerende woorden over de deelnemers en vrijwilligers van de Special Olympics.
Eventjes iets anders .Welke dreigementen heeft GR gekregen om een nieuwe vloot naar Gaza uitvaar verbod te geven.De SO kregen heel weinig aandacht van de pers en dit geval hebben ze blijkbaar willen doodzwijgen maar de buitenlandse pers,vooral de franse, geeft er wel aandacht aan.
Ik kan het niet begrijpen want om het even welk schip kan een sailing permit ‘on order’ krijgen,ttz dat de bestemming onderweg kan gepland worden en dit KAN NIET geweigerd worden.
Ik verneem zojuist via de canadese TV dat een canadees schip zonder sailing permit uitgevaren is en door de havenpatrouille onderschept geworden is .Het heeft daarbij een averij opgelopen en drie van de bemanningsleden zijn gearresteerd geworden maar wel snel terug vrij gelaten.
De vloot heeft nu intentie een uitvaar toelating voor Turkije te vragen en van daar naar Gaza te varen want zoals ze zeggen ‘zijn ze in Turkije WEL welkom ‘!
@Jenny, ik heb het niet kunnen volgen, maar misschien vind je hier wel een antwoord?
http://www.mfa.gr/www.mfa.gr/Articles/en-US/030711_AH1545.htm
Dank je Bruno .Ik stond waarlijk verbaasd dat Gr zulk een positie aannam maar dit maakt het duidelijk !
Misschien krijgt ‘de Griekse staat’ nu ook wel een fikse korting op het traangas dat ze uit Israël laat komen (de voorraad zal wel ongeveer uitgeput zijn) en de sterke toename van Israëlische toeristen komt zo ook niet in het gedrang. Handig!