Ik hoorde gisteren op kantoor een vreemde anekdote. Eén van mijn vrouwelijke collega’s is een blonde ranke verschijning uit Letland, die het hoofd van menig Griekse man op hol kan brengen door haar verschijning.

Ze was gisteren te laat op kantoor, want ze had een probleempje. Ze was ‘s ochtends vroeg even op de straatmarkt gaan shoppen (de “laïki” blijft nog steeds goedkoper dan een Lidl) en toen ze terug aan de deur van haar flat stond, bleek dat ze haar sleutel aan de binnenkant was vergeten. Paniek natuurlijk, want het gaat om zo’n gewapende deur die met duizenden aan bange Grieken worden verkocht dezer dagen.

Mijn collega belt de huisbaas op, die niet blij is met de situatie en die zegt dat ze het zelf maar moet oplossen. Een “kleidaras” (slotenmaker” had al laten weten dat een slot voor een dergelijke deur al gauw 500 euro kost.

Dat is iets meer dan een half maandloon voor mijn collega, en dat was dus geen optie. Ten einde raad belt ze naar een Griekse vriend van haar, die politieman is (als ranke blonde Letse maak je dus ook vrienden bij de politie). Die wist wel raad. Hij belde een gekende inbreker op die op vrije voeten was en vroeg hem of hij de deur kon openen. De inbreker aarzelde natuurlijk: je wil toch niet gaan inbreken in een huis waar een politieman bij staat. Maar op de een of andere manier wist de politieman hem toch te overtuigen (mijn collega kon me niet vertellen hoe hij dat precies had klaargespeeld) en de inbreker had gewoon een ijzeren haak bij zich waarmee hij in een wip binnen was. Mijn collega dolblij natuurlijk, en ze gaf de inbreker 15 euro voor de moeite.

Conclusies:

• Een veiligheidsdeur van ruim 1000 euro houdt een inbreker niet buiten
• In Griekenland kunnen zelfs inbrekers je een dienst bewijzen
• De politie knijpt al wel eens een oogje dicht, maar zo dicht, dat had ik niet verwacht (de ranke blonde verschijning kan er natuurlijk voor iets tussen hebben gezeten)