Ik moet even een post wijden aan een grote Griekse politieke nul: Christos Papoutsis. Deze man heeft een aantal ministerportefeuilles op zak gehad de laatste decennia, met als laatste post die van minister van Burgerbescherming. In die hoedanigheid was de man veranwoordelijk voor de politie en oproerpolitie.
Zelf vindt Papoutsis dat hij een goed parcours heeft afgelegd bij Burgerbescherming. De criminaliteit in Athene is totaal buiten alle proportie. Hij heeft de politie flink wat traangas en chemicaliën laten gebruiken tijdens de recente betogingen in Athene. Onder zijn leiding besproeiden oproerpolitie twee kranige oudjes, Manolis Glezos en Mikis Theodorakis (die laatste ondanks zijn tekorten toch wel een levend monument) met dat traangas. Onder Papoutsis brandden grote gebouwen in het centrum van Athene weer eens.
Deze minister is vorige week afgetreden. Niet omdat hij vond dat hij verantwoordelijk was voor dat rampzalige optreden van de politie, integendeel. Nee, Christos Papoutsis wil voorzitter van PASOK worden. Op 18 maart wordt namelijk de opvolger van Georgos Papandreou gekozen. Ooit zou zoiets heel wat volk op de benen brengen, maar nu is dat zeer twijfelachtig. Overigens mag iedereen komen stemmen op de nieuwe PASOK-leider, maar je moet dan wel 2 euro neertellen. Maar dit slechts terzijde.
Onze Papoutsis wil dus voorzitter worden en hij zegt dat hij daarbij weer wil aansluiten bij de linkse wortels van PASOK (we zouden het vergeten, maar de partij beweert een socialistische partij te zijn). Om zijn kandidatuur in de schijnwerpers te brengen, verschijnt Papoutsis nu op allerlei televisieprogramma’s. Of hij nog kiezers kan overtuigen, betwijfel ik ten zeerste.
Gisteren was hij heel entertainend, toen hem werd gevraagd of hij als minister van Burgerbescherming de verantwoordelijkheid droeg voor het geweld op de voorbije betogingen. Papoutsis antwoordde dat het niet de ministers zijn die zich zo gedragen, maar wel de politietroepen, en dat hij daar dus geen verantwoordelijkheid kan voor dragen. Waarmee hij een typisch neo-Griekse karaktertrek in de praktijk brengt: “het is niet mijn schuld, het is de schuld van iermand anders”. Nu ja, in een bestel waar ministers wetten hebben gesteld waar ze zichzelf immuun stellen bij eender welke criminele praktijken, kon je moeilijk anders verwachten.
nul heeft een waarde. Papoutsis niet. somigen die de term generatie van Polytechneio kennen zullen in Papoutsis een voorbeeld vinden.
schaamteloos vertelt hij de grootste onzins. Pagkalos ,Papoutsis, noem maar op. welke medicijnen moet ik slikken zo dat ik niet gek wordt van hoen.
er wordt tijd voor
http://www.youtube.com/watch?v=Hb6jDtj8kpI
Bruno, ik kan alleen maar zeggen dat ik het 100% met je eens ben. Deze persoon vertegenwoordigt het recente verleden (en misschien ook nog heden) van de Griekse politiek, dwz een politieke functie innemen, zoveel mogelijk eigen gebruik maken van je macht en zo weinig mogelijk verantwoording nemen voor je daden.
Hij is voor mij de verpersoonlijking van datgene dat moet worden uitgebannen uit de Griekse politiek, en liefst nog uit heel Griekenland.
papoutsis is het levende voorbeeld van een streber die zich in de beginjaren van pasok in brussel een baantje liet aanmeten en zich met de stroom geruisloos liet meevoeren. Het systeem maakte dit mogelijk; dit systeem werd door alle stemgerechtigden ondersteund. Niemand die ooit zei, kijk de keizer is naakt!!!