Dit jaar heb ik nog maar weinig blogposts besteed aan bosbranden. Dat betekent niet dat ze er niet zijn; jammer genoeg krijgen we elke dage berichten over branden in verschillende delen van Griekenland. Dit jaar zijn de branden meestal redelijk snel onder controle, en tot nu toe blijkt er zelden kwaad opzet in het spel te zijn geweest (dat was in het verleden wel eens anders).
Als er al iemand wordt opgepakt, dan wordt die meestal beticht van onvoorzichtigheid. Dat kan iemand zijn die met een slijpschijf staat te werken in zijn tuintje waar hij het droge gras niet heeft gemaaid, of zelfs een oud vrouwtje die nog met een houtoven in de tuin zit en daar haar “pita” in klaar maakt. Zeker in augustus, wanneer de natuur erg droog is na bijna 2 maanden hitte en geen regen, breken er meer bosbranden uit.
Zo ook eerder deze week in de streek rond de Athosberg, nabij Ouranopoulis. 4 dagen heeft die brand gewoed en de brandweerlui kregen hem maar niet onder controle. De natuur is daar dan ook vrij ongerept, en er zijn geen brandgangen in het bos aangelegd, en wellicht zijn er ook weinig wegen voor de brandweerwagens om makkelijk ter plaatse te geraken. Bij de brand op Athos werden voornamelijk blusvliegtuigen en -helikopters ingezet.
Toen bleek dat een aantal kloosters wel eens gevaar konden lopen, kwam er hulp vanuit Servië en Bulgarije (er staan op Athos ook een aantal Servische en Bulgaarse kloosters – Athos is ook min of meer een aparte staat, enigszins te vergelijken met Vaticaanstad). Maar de echte hulp kwam gisteren van boven af, nog hoger.
Griekenland kreeg gisteren namelijk een tropische storm te verwerken, die met heel veel regen en onweer gepaard ging. Door de massale hoeveelheden regen zijn de meeste bosbranden in Griekenland nu geblust, ook die rond Athos. De brandweerlui blijven nog wel even te plekke om te controleren dat er geen opflakkeringen zijn. In de kloosters zal men wellicht wel van een wonder of een teken van God spreken. En hoewel regen in de zomer een heel zeldzaam fenomeen is in Griekenland, is een dergelijke zomerstorm eigenlijk niet echt ongewoon.
Ik denk dat ze de monniken zichzelf wat wijsmaken à ls ze van een wonder zouden spreken. In die 40 jaar dat ik naar Chalkidiki ga, heb ik nog nooit, nog NOOIT, een vakantie gehad zónder minstens een dag regen. Ook dit jaar kwamen we de voorlaatste dag (1 aug) in een hevig onweer terecht. Of die “tropsich” was, durf ik niet zeggen (wat is “tropisch”?), maar het onweer was wel hevig en de regen viel met bakken uit de lucht, in die mate dat de Griekse aarde het niet kreeg verwerkt. En dat maken we ieder jaar mee. We wachten op de eerste vakantie waarop er geen enkele dag een onweer gepaard gaand met een hevige stortbui over Chalkidiki raast; dat zou voor ons alleszins een primeur zijn!
(Ik las trouwens -ergens in de Belgische pers- dat een teleurgestelde Griek de brand op Athos had aangestoken, omdat hij dreigde ontslagen te worden??)
Anders is het alleszins op Kreta, waar het inderdaad zelden of nooit regent in de zomer. De dag dat we naar Elafonissi (19/07) reden, hebben we de helikopters zien (en horen – wat een oorverdovend lawaai!) water scheppen en terug opstijgen, voor de brand die die dag in de buurt van Vathi woedde. Bij het terugrijden ‘s avonds passeerden we de zwart geblakerde, smeulende bergen en de uitgeputte brandweermannen. Best angstaanjagend om dat van kortbij te zien. Mijn respect voor de brandweerlui is hierdoor alleen maar gestegen!
G Karatzaferis de mr van LAOS weet hoe hij het probleem van de bosbranden moet oplossen laat onze blusvliegtuigen in de winter naar australie gaan als het daar zomer is en vica verca en het probleem is opgelost 😉
Een afgebrand bos zien, is echt hartverscheurend.