Vandaag, 15 september, kwam de bevolking van Portugal en Spanje massaal de straat op om te protesteren tegen het besparingsbeleid dat in die beide landen wordt gevoerd. Ondertussen heeft Portugal overigens geruisloos 1 jaar meer gekregen om zijn besparingsprogramma uit te voeren, maar dat is dan weer een ander verhaal.

Er was sprake van dat ook de Grieken vandaag op straat zouden komen, en optimisten maakten via de sociale media al gretig afspraken om naar Syntagma af te zakken om 16u vanmiddag. Uiteindelijk was er niets te zien. Waar zitten ze dan, die Grieken die nu wel eens zouden laten zien aan de regering Samaras wat ze van het beleid denken?

Eerder deze week waren er al betogingen, van de werknemers bij justitie, van de zeemacht, politie, brandweer en ook van de leerkrachten. Maar telkens was de opkomst bijzonder laag. Ook hier kun je je de vraag stellen: waarom reageren de Grieken niet meer?

Wat stakingen betreft, is het antwoord heel eenvoudig: als je staakt, wordt je bruto loon voor die dag ingehouden en dat is een “luxe” die de vele Grieken zich niet meer kunnen permitteren. Staken, of een extra paar schoenen kopen, het zijn dingen waar de modale Griek dezer dagen wel eens over nadenkt. Bovendien beginnen velen zich ook vragen te stellen over het nut van de stakingen. De stakingsgolf van vorig jaar heeft er voor gezorgd dat Georgos Papandreou is opgestapt als premier, maar in zijn plaats kwamen er anderen die net hetzelfde beleid voerden. Meer en meer beginnen de Grieken te denken dat ze de strijd hadden moeten voeren in het stemhokje. Maar in plaats van die opportuniteit uit te buiten, hebben velen gekozen voor de proteststem (waardoor er nu een neo-nazipartij in het parlement zit) of is men gaan kiezen met de schrik in het hart (voornamelijk de gepensioneerden dan).

Maar de belangrijkste reden is wel dat de Grieken compleet murw zijn geslagen. Ze hebben al veel moeten inleveren, en het dreigt allemaal nog veel erger te worden. De voorbije weken werden we door de media om de oren geslagen met allerlei mogelijke maatregelen die er aan komen om de 11,7 miljard euro te vinden die de komende 2 jaar moet worden bespaard, en je wordt daar natuurlijk niet vrolijker van. Zo hebben het volgende gehoord:

• Belasting op stilstaande voertuigen: als iemand zijn nummerplaten terug binnen geeft omdat hij het geld niet meer heeft om de autotaksen te betalen, maar zijn auto nog wel heeft, dan zou er een belasting komen op dat stilstaande voertuig. Absurder kun je het niet bedenken.
• Belastingen op universitaire diploma’s. Omdat iemand met een diploma meer betaald wordt dan iemand zonder een diploma (als je er tenminste van uit gaat dat iemand überhaupt nog werk kan vinden), is er besloten dat je dan ook maar voor je universitair diploma een belasting moet gaan betalen. Misschien nog absurder dan de maatregel hiervoor.
• De 13de en 14de maand in de openbare sector (en bij de pensioenen) worden volledig afgeschaft.
• Er zal weer worden gesneden in de lonen en de pensioenen (geheel tegen de verkiezingsbeloften in).
• De pensioenleeftijd wordt opgetrokken van 65 naar 67 jaar.
• De belastingsvrijstelling onder 5000 euro per jaar wordt afgeschaft. Er is gewoon geen belastingsvrijstellen meer (geheel tegen de verkiezingsbeloften in)
• Eilanden worden voor lange leasecontracten aangeboden aan potentiële investeerders.

En dan waren er nog de voorstellen van de trojka in een gelekte email waarin stond dat er een 6-dagen week moet worden ingevoerd en dat een werkdag 13 uur per dag mag bedragen, zonder dat overuren worden uitbetaald (iets wat in de privésector in de praktijk eigenlijk al wel gebeurt). Winkels moeten open zijn op zondag (de enige dag dat de Griek nog kan gaan winkelen met het weinige geld dat hij nog kan verdienen). Het plan zou aansluiten bij het voorstel van een aantal Duitse economen die vinden dat Griekenland een speciale economische zone moet worden. Een proefkonijn, zeg maar.

De maatregelen staan nog niet allemaal op papier en de coalitiepartners zijn het er nog niet over eens, maar lang kan dat niet meer duren, want op 5 oktober zal er wel worden gestemd in het Griekse parlement. Ondertussen zijn de Grieken boos, geschokt en murw geslagen. En zitten ze thuis verslagen in hun sofa, achter de televisie, zich af te vragen of dit een slechte droom is waaruit ze nooit meer zullen ontwaken.