3 dagen Zuid-Kreta, als halte op weg naar het westen… dat was genoeg. 2 jaar geleden waren we al eens op vakantie geweest in West-Kreta (diegenen die hier al een tijdje de blog volgen, zullen zich dat wel herinneren) en dat was ons zo goed bevallen, dat we er nog graag eens 3 dagen wilden doorbrengen. Vooral vrouwlief wilde nog maar eens naar Elafonissi, want ze vindt het zo wat het mooiste strand dat ze ooit gezien heeft (ik ga haar niet tegenspreken, het is er echt wel mooi). Qua natuur is het Westen van Kreta zeer verschillend van het Oosten. Het Westen is groen, heeft veel lieflijke dorpjes, heeft meer kleur ook. En het is duidelijk ook toeristischer, wat niet negatief hoeft te zijn. Hoewel… Op weg van Agia Galini naar Kissamos, kwamen we door Chania. Waar Athene een spookstad is rond 15 augustus, is Chania een waren chaos. 15 minuutjes volstonden voor mij om in te zien dat we hier dit keer niet voor ons plezier zouden komen rondlopen.
In Kissamos daarentegen, was het weer veel rustiger. Op 2 jaar is het stadje ook een beetje veranderd. Er zijn hotels bijgekomen, en ook hier heeft Carrefour een groot filiaal geopend.

Wat wilden we nog eens bekijken in het Westen? Het strand van Falassarna was ons bijgebleven. Destijds waren we er begin juni en de zee was erg koud. Misschien zou ze in augustus warmer zijn? IJdele hoop, helaas. Maar het water is nog steeds ongelofelijk helder, en het strand zeer proper. Opvallend, zeker als je weet dat er in juli elk jaar een enorme rave-techno fuif op dat strand wordt gehouden (u vindt de beelden terug door op “Falassarna” te gaan zoeken op You Tube.
Maar de parel op de westerse kroon, blijft Elafonissi. Het is natuurlijk een zeer toeristisch gebied geworden (ik heb het al eens gezegd: 15 jaar geleden kampeerde ik er in het wild, en er was ‘s nachts enkel nog een Duits koppel in de buurt, verder niets), maar als je door het knie-diepe water naar het eilandje waadt en daar ver genoeg wandelt, ben je nog steeds nagenoeg alleen. En de kleuren bij valavond zijn echt ongelofelijk mooi. De roze kleur van het water, vind je dan ook in de lucht: een mooi spiegelend effect.
Verder wilden we nog graag het ecologische dorpje Milia bezoeken, maar dat viel ons dit keer een beetje tegen. Misschien vergt het toeristische seizoen zijn tol, maar we hadden de indruk dat ze zich daar een beetje door de hele sleur heen sleepten.
3 dagen is natuurlijk weinig om de hele streek weer te zien; dus hier moesten we het bij houden. Toch blij dat we het gezien hadden, maar de vermoeidheid begon toe te slagen. 2000 km op 2 weken tijd: dat is niet bepaald een rustige vakantie. Het einde was dan ook in zicht…