Nog exact 1 week voor de Openingsceremonie van de Olympische Spelen in Beijing, en we horen en lezen in de media allerlei onheilsberichten, voornamelijk over de luchtkwaliteit in de Chinese hoofdstad. Onheilsberichten zijn er voor elke Olympische Spelen en dat doet me teruggaan in de tijd. 1 week voor de Openingsceremonie van Athene 2004, was het ook allemaal onheil wat de klok sloeg. Het Olympische Stadion was nog niet klaar, er zou zo veel verkeer zijn dat de athleten niet op tijd in de stadia zouden geraken, en sommige Amerikaanse media vermoedden dat al die buitenlanders niet zouden weten dat je in Griekenland geen toiletpapier mag doorspoelen, met als gevolg dat de rioleringen verstopt zouden raken. Hoteleigenaars hadden hun prijzen absurd hoog opgedreven, waardoor niemand nog zou komen. Al Qaida zou ook gemakkelijk aanslagen kunnen plegen, met de lange kustlijn van Griekenland. Als kers op de taart was de Openingsceremonie gepland op een vrijdag de 13de! En toen die Openingsceremonie begon, verstomden alle kritische stemmen.

Toegegeven, de kritiek was niet helemaal ten onrechte. Ik heb de Olympische Spelen in Athene van wel heel dichtbij meegemaakt. Ik was verantwoordelijk voor de juiste resultaten en hun verdeling bij boogschieten, boksen en moderne vijfkamp (heb trouwens een aantal Chineesjes opgeleid die nu hetzelfde werk zullen doen in Beijing). Dat gebeurt allemaal via computer en via netwerken, en dat dient allemaal uitgebreid te worden getest. In het stadion voor de moderne vijfkamp was tot een week voor de start geen elektriciteit. Testevenementen waarbij alle materiaal en alle procedures worden getest, konden niet worden uitgevoerd in het Olympisch Stadion omdat dit nog niet klaar was.
Maar de goden op de Olympus hadden een goede bui en alles liep uitzonderlijk gesmeerd. Er was nauwelijks verkeer, vooral omdat vele Grieken hadden gevreesd dat het leven in de stad ondraaglijk zou zijn tijdens de Spelen en ze waren dan maar massaal op vakantie vertrokken. Toegegeven: het feit dat de Amerikanen dachten dat Griekenland net naast Irak lag, zorgde er ook voor dat er weinig bezoekers van over de plas waren. De tribunes waren dan ook maar halfvol. Zij die er niet waren, hebben ongelijk gekregen. Athene 2004 was een enorm feest waar ik nog met plezier aan terugdenk.
Ik hoop dan ook dat het in China, ondanks de onheilsberichten, ook zal spetteren.