De Griekse overheid mag dan wel hebben beslist dat 1 mei dit jaar op 7 mei wordt gevierd, maar de Griekse vakbonden stappen vandaag toch op van het Klafthmonos plein naar Syntagma. Geen feest van de arbeid, maar een heuse staking. Behalve de vakbondsmilitanten lijkt daar weinig volk te zijn op af gekomen. Niet verwonderlijk: sommige Grieken zijn de hoofdstad ontvlucht in de voorbereiding naar Pasen, het grootste feest van de religieuze kalender, als ze daar tenminste nog het geld voor hebben. Anderen wachten misschien op 7 mei. Vanuit de privésector wordt de actie zoals gewoonlijk nauwelijks opgevolgd. De politieke oppositieleiders laten zich wel zien, maar veel impact zal hun verschijning niet hebben op de opiniepeilingen.

Maar misschien heeft de lauwe respons ook wel te maken met hoe de Grieken tegen de vakbonden aankijken. Voor de meesten zijn de vakbonden namelijk de handlangers van de overheid die de besparingen oplegt. En een protestactie van een vakbond is gewoon deel van de traditie om te protesteren tegen de besparingsmaatregelen. Dergelijke protestactie biedt mensen even de kans om hun ongenoegen te ventileren en nadien gaat het leven gewoon verder. Van spontane acties die vanuit het volk beginnen, is men veel banger.

Dat Grieken inderdaad niet zo veel vertrouwen meer hebben in hun vakbonden, mag blijken uit de beelden die vanochtend werden geschoten aan het hoofdkwartier van de ADEDY (vakbond van de openbare sector) en van GSEE (vakbond van de privésector). De muren van beide gebouwen waren vol geklad met het woord ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ “verkochten”, duidelijk een verwijzing naar het feit dat de vakbonden hun ziel hebben verkocht aan het beleid en dat de vakbondsleiders vroeg of laat een lucratief politiek postje krijgen.