Eerder deze week publiceerde het State Department een rapport over de godsdienstvrijheid en daarin maakte men zich enorm zorgen over de opkomst van Gouden Dageraad. Aan de andere kant van de wereld, in Australië, bekijkt men de partij met argusogen. Logisch ook, als je ziet dat Melbourne de stad is met de meeste Grieken ter wereld, na Athene. En Gouden Dageraad zou aanslaan bij een aantal van die Grieken. Tijd dus voor de Australische TV om dat fenomeen eens beter te gaan onderzoeken.
En in Europa? Daar wordt ook wel af en toe melding gemaakt van Gouden Dageraad. Eurocommissaris Nils Muižnieks heeft al gewaarschuwd voor de partij, maar verder blijft het in Europa behoorlijk stil, als het op de fascistische partij aankomt. Men schijnt de overtuiging van Herman Van Rompuy te delen dat een democratie dit fenomeen moet aan kunnen.
Ik geloof er al lang niet meer in, ten eerste omdat het twijfelachtig is of er in Griekenland een echte democratie heerst, en ten tweede omdat de voedingsbodem voor fascisme niet wordt weggenomen. Nog meer besparingen, nog meer crisis, en dat drijft de mensen recht in de armen van de partij. In het filmpje hieronder hoort u parlementslid Ilias Panagiotaros zeggen dat mensen maar beter de bankiers zouden doden (later heeft de partij wel gezegd dat zijn woorden verkeerd zijn weergegeven), en gelooft u mij: dat slaat aan bij heel wat mensen die bijna alles zijn kwijtgespeeld.
En ik vrees dat ik het pessimisme van de directeur van Dokter van de Wereld, Nikitas Kanakis, moet volgen: als de toestand niet gauw veranderd, dreigt Griekenland weer in een burgeroorlog terecht te komen.
De boosheid van he volk is goed te begrijpen. De Gouden Dageraad claimt iets aan die boosheid te willen doen door de bankiers te willen “doden”. Een uiterst extreme oplossing, maar minstens net zo extreem als de oplossing van het zittende establishment, namelijk niets doen. Lijkt me logisch waar de sympathie van het geplukte volk naar uit gaat. Dit wetende is het natuurlijk ook heel makkelijk hier iets aan te doen, maar ja dan moet in het eigen vlees gesneden worden. Vooralsnog vindt de regering de Gouden Dageraad dus niet bedreigend genoeg. Sterker nog het geeft ze een alibi.
Het blijft altijd raden hoe precies de verhoudingen liggen. ND heeft in de GD een bondgenoot tegen Syriza. ND wil ook de kerk te vriend houden, die op zijn beurt weer een bondgenoot heeft in de GD tegen de islam.
Dit soort gedachten komen bij mij op, maar kan het wel helemaal fout hebben.
omdat de geschiedenis toch herhaalt zich, ik denk dat gd snel zou ook terug gaan daar waar vandaan kwam.
http://topontiki.gr/article/53529/Neo-epeisodio-me-ton-xrusaugiti-bouleuti-Iliopoulo
Zo pessimistisch, Bruno!
Ik weet niet of het in Europa stil blijft, maar de opkomst van extreem rechts speelt niet alleen maar in Griekenland. UKIP en ELD in Engeland, Yobbick in Hongarije, Wilders in NL, etc etc. Vreselijk eng allemaal… Ik verwacht geen oplossingen van de EU, die idd hun kop (en vetantwoordelijkheid?) in het zand lijken te steken.