De tropische regens van vorige week hebben intussen voor 3 dodelijke slachtoffers gezorgd in Rhodos. De vriend van het koppel waarmee wij bevriend zijn, is dood teruggevonden op de kust van Turkije. Zijn lichaam is ondertussen overgebracht naar Griekenland.
Het is heus niet uitzonderlijk dat het hard regent op Rhodos in de winter. De regen was wel uitzonderlijk, maar niet meteen van die aard dat huizen er van zouden onder lopen of dat er levens door in gevaar zouden komen. Nee, het probleem zat hem in de constructie van de brug over de rivier in Kremasti, en in het feit dat er maar in het wilde weg is gebouwd in de buurt, waarbij de normaal stroom van het water werd onderbroken. De brug die over de rivier is gebouwd, houdt voor een groot deel het water tegen en dat moet elders een uitweg zoeken.
Het probleem is al gekend sinds 1995; de bewoners van Ialysos hebben al ettelijke keren een aangetekende brief gestuurd naar de plaatselijke autoriteiten om actie te ondernemen. Daar is nooit reactie op gekomen. En nu gaan er dus rechtszaken volgen. En dat jaagt de politici in de verdediging. De laatste in het rijtje die nu ook een potsierlijke verdediging inroept, is minister van Binnenlandse Zaken Yiannis Michelakis. Die beweert namelijk dat de milieuactivisten voor een groot deel verantwoordelijk zijn voor de dodelijke overstromingen in Rhodos.
Jawel, de milieuactivisten. Want die verzetten zich steeds, wanneer de overheid het riet wil kappen dat in de rivierbedding groeit. En net dat riet was er verantwoordelijk voor dat het water niet kon doorstromen.
Nu zijn de Griekse politici kampioenen in het doorspelen van de verantwoordelijkheid aan iemand anders, maar dit had ik toch niet zien aankomen.
Ze kunnen misschien ook de golven laten geselen, zoals, eh, Xerxes of zoiets ;-). Niets nieuws onder de zon?
Ik vermoed dat de meeste overstromingen met desastreuze gevolgen te wiijten zijn aan menselijke fouten. Een voorbeeld dichtbij: Ieder jaar gaat men ten noorden van Mystras met een buldozer over de onverharde weggetjes die door de olijfboomgaarden lopen. Dit gebeurt in de zomer en is bedoeld om de schade van de voorgaande winter te herstellen en om de weggetjes evt voor de brandweer toegankelijk te maken. Mystras is perslot ook een site van bijzondere waarde. Men schuift en schuift en de dijkjes naast de weg worden steeds hoger. De gedachte aan een volgende winter met regens is ver te zoeken. En het regenwater zoekt zich haar weg juist over en door de ‘nieuwe’ weg, met desastreuze gevolgen. Hier en daar zijn kleine kanaaltjes naast de weg, maar die liggen volgeslibd met aarde en stenen en bladeren, evenals de duikers. Je hoeft geen ingenieur te zijn om overal om je heen te zien, waar het zeker een keer verkeerd gaat. En tja…ik kom uit Nederland en heb een soort ingebouwde ‘kijk’ op water geloof ik…