Het bananengehalte van de Griekse republiek bereikte gisteren ongekende hoogtes, toen de video en de begeleidende brief van Christodoulos Xiros in de openbaarheid werd gebracht. Xiros is lid van de terroristische organisatie 17 November, en is voor zijn aandeel in de moorden die deze beweging heeft gepleegd, veroordeeld tot 6 keer levenslang, plus 25 jaar. Samen met zijn twee jongere broers was hij lid van de beweging. De groep leek opgerold in 2004, maar sindsdien zijn er nog wel kleinere aanslagen gepleegd (zonder dat daarbij doden zijn gevallen), die wel geïnspireerd leken te zijn door de 17 November. Christodoulos Xiros kreeg penitentiair verlof op 1 januari en sinds 6 januari meldde de man zich niet meer op het politiebureau, zoals hij elke dag moest doen. Zijn advocaat beweerde voor camera dat Xiros handelde in overeenstemming met zijn overtuiging.

De autoriteiten zijn niet alleen het spoor bijster van Christodoulos Xiros, maar ook van de jongere broer is al een tijdje geleven vrijgelaten: ten tijde van zijn arrestatie was hij 19 jaar oud, en hij kon moeilijk betrokken zijn geweest bij de moorden die in de jaren 80 en begin jaren 90 waren gepleegd. Niet alleen dat: op oudejaarsavond heeft Christodoulos Xiros een feestje gebouwd in de gevangenis, samen met de opgepakte leden van de organisatie “Revolutionaire Cellen van het Vuur”, een organisatie die de fakkel min of meer had overgenomen van 17 November.

Al die dingen zijn de voorbije dagen aan het licht gekomen. In een normaal functionerend land, zou de bevoegde minister hierin genoeg reden zien om zijn verantwoordelijkheid op te nemen en zijn ontslag in te dienen. Niet in Griekenland. Politieke verantwoordelijkheid opnemen is zeer moeilijk voor ministers. Ik heb nog nooit iemand ontslag weten nemen om die reden. De wankele regering Samaras zou een ontslag wellicht ook niet overleefd hebben. Feit is: dit is gewoon van een ongezien amateurisme. Christodoulos Xiros is geen inbreker of zo, maar iemand die beschuldigd is van veelvoudige moord.

Voor wie het Grieks machtig is: hier is de video met de boodschap.

Een aantal opmerkelijke passages: “Ik heb de beslissing genomen om mijn guerilla geweer weer op diegenen te richten die onze levens en onze dromen stelen om er winst uit te slaan. Wij eisen onze rechten op en we zullen winnen met een geweer in de handen.” Hij liet weten dat hij niet levend zal gevangen worden, maar zal vechten tot het bittere einde.

De video was gepubliceerd op de website van Indymedia, dat informeel zo een beetje wordt gezien als de spreekbuis van de anarchisten wereldwijd. Een paar maanden geleden sloot de Griekse regering de server af waarop de Atheense versie van de site draaide, want die server stond in de universiteitsgebouwen van de Atheense universiteit. Bananengehalte, nietwaar?

“Niets zal jullie redden. Niet het Dachau dat jullie in de stellingen hebben staan, noch de legers van huurlingen. Wat jullie ook doen, de rivier van woede zal spoedig aanzwellen en jullie verdrinken. ” Op het eind citeert hij een vers uit het lied “Karaiskakis” van de Griekse zanger Vasilis Papakonstantinou “wanneer ik terug kom, zal ik jullie n**ken””.

“Welk perspectief kun je hebben wanneer je ziet dat de maatschappij om je heen instort, wanneer het land wordt vernield, en wanneer de mensen in slavernij worden geleid? Hoe lang moeten we nog blijven wachten wanneer we zien dat mensen in 2014 onverschillig blijven wanneer mensen sterven door een open houtvuur in hun huis? Ik blijf niet wachten!”

De video is erg amatueristisch, en je ziet dat Xiros de tekst ergens aan het aflezen is. Veel revolutionaire overtuiging zie ik er niet in, het lijkt een beetje of hij daar als een sprekende pop is gezet. Het lijkt allemaal moeilijk ernstig te nemen.

En toch: ik hoorde gisteren heel wat mensen om me heen dingen zeggen in de aard van “laat hem maar doen, als hij een paar politici molt, dan is dat mooi meegenomen. Hoe raken we anders van hen verlost?”. En dat lijkt me veel gevaarlijker dan de video van Xiros zelf. Delen van de Griekse bevolking zijn moegetergd door hun politici, kijken vol bewondering naar speeches van Nigel Farage en zouden het niet erg vinden als een deel van de 300 het loodje leggen. Ze kijken met sympathie naar een oproep tot geweld van een ontsnapte moordenaar, of ze stemmen voor een fascistische partij.

En ondertussen houdt de regeringspartij in het land dat het EU-voorzitterschap waarneemt, zich bezig met het feit dat de oppositieleider een atheist is, en neemt geen enkele politicus de verantwoordelijkheid voor de ontsnapping van Xiros, laat staan dat er al iemand gestraft is. In een dergelijke bananenrepubliek kun je gegarandeerd verkiezingsresultaten verwachten waar heel wat mensen niet blij mee gaan zijn. Misschien wordt de soep niet zo heet gegeten als ze wordt opgediend, maar ik denk dat Griekenland na mei 2014 een bijzonder moeilijk te regeren zootje wordt.