De rechtszaken tegen de schoonmaaksters staan u nog vers in het geheugen: de berichten daarover staan hier en hier. Het gevoel leeft dat de vrouwen zwaar gestraft zijn (de ene is ondertussen vrijgesproken, het beroep van de andere volgt op 6 maart) in verhouding tot hun misdrijf.

De voorbije week heeft de rechtbank straffen uitgesproken, waarbij je je ook vragen kunt stellen over de verhouding van het misdrijf en de strafmaat.

De eerste rechtszaak gaat over de voormalige directeur van het ziekenhuis Henry Dunant (Ερρίκος Ντυνάν in het Grieks) in Athene. Het ziekenhuis was in handen van de Griekse staat: het was een openbaar ziekenhuis. Door wanbeheer is het ziekenhuis failliet gegaan aan het begin van de Griekse crisis. Het personeel werd niet langer betaald, maar hield het ziekenhuis wel open. Tot 2014. Toen werd het ziekenhuis geprivatiseerd.

Bleek dat voormalig directeur Andreas Martinis heel wat diensten gratis verleende van 2007 tot 2014 (dus tot in de crisis zelf) aan familieleden, politici, journalisten en artiesten. Onder gratis diensten verstaan we verpleging, operaties en dergelijke meer. De rechtbank oordeelde dat hij schuldig was aan verzuim van plicht in 8100 (acht duizend honderd!) gevallen. De financiële schade door dit beleid wordt geschat op 1.741.242 euro. We mogen niet te weten komen wie die journalisten en politici zijn. Jammer, want dat zou toch best wel interessante informatie zijn.

Martinis zit al sinds 2017 in voorhechtenis, maar mocht ondertussen weer naar huis, want de rechtbank veroordeelde hem tot 7 jaar voorwaardelijk. Dat staat toch wel in schril contrast met de veroordeling tot 8 jaar – niet voorwaardelijk! – van de schoonmaakster uit Ioannina.

De tweede rechtszaak gaat over een voormalig lid van de oppositiepartij Nea Dimokratia, die in Moldavië betrapt is op het betalen van 3 minderjarige jongens (15 tot 17) in ruil voor seks in 2010 en 2011. Nikos Georgiadis was EU en VN afgevaardigde in Moldavië en was daar raadgever voor de minister van Economische Zaken en had diplomatieke onschendbaarheid. Hij kon niet vervolgd worden in Moldavië, maar wel in Griekenland. De zaak werd hier aan het licht gebracht door de journalist Kostas Vaxevanis (u nog bekend als de man die de Lagarde-lijst had gepubliceerd waarvoor hij nog is gearresteerd).

Afgelopen week werd Georgiadis berecht: de rechtbank veroordeelde hem tot 28 maanden voorwaardelijk en een geldboete van 20.000 euro. Als we dat weer vergelijken met de strafmaat voor de schoonmaaksters, dan is dit toch wel heel merkwaardig.

Ik vermeld ook nog even tussen haakjes de zaak van de advocaat Petros Mandouvalos, eveneens een voormalig parlementslid voor Nea Dimokratia, die in het najaar van 2018 is veroordeeld voor het omkopen van rechters om bepaalde klanten vrij te spreken. Mandouvalos mag zijn beroep van advocaat niet meer uitvoeren, maar blijft wel op vrije voeten. Toch ook een vrij lichte straf in vergelijking met hoe de schoonmaaksters werden berecht.

Terug naar Nikos Georgiadis. Die was tot 2016 een persoonlijke raadgever van huidig oppositieleider Kyriakos Mitsotakis. Gezien 2019 een verkiezingsjaar is, was het te verwachten dat van deze zaak een politiek thema wordt gemaakt. Daarmee wordt wel de aandacht verschoven van het feit dat je je ernstige vragen kunt stellen bij de strafmaat voor bepaalde misdaden.

Maar er is wel wat te zeggen over de manier waarop de politieke spelers hebben gereageerd. Nea Dimokratia zegt dat Georgiadis al in 2016 uit de partij is gezet, en dat daarmee de kous af is. Mitsotakis heeft zelf nog niets gezegd over de zaak, maar volgens de krant Documento News vermeldde Georgiadis tijdens de rechtszaak dat de oppositieleider hem het volgende had gezegd in 2016 toen de zaak aan het licht was gekomen: “blijf even uit de spotlichten voor twee tot drie maanden tot de storm gaat liggen en niet meer wordt gesproken over het feit dat je communicatieraadgever bent.” Mitsotakis zou verder nog hebben gezegd dat Georgiadis onder geen beding zou worden vervolgd.

Hoewel hij geen lid meer is van de oppositiepartij, kreeg Georgiadis steun van parlementsleden van Nea Dimokratia. Een van hen beweerde zelfs dat Georgiadis het slachtoffer van een haatcampagne was. Een kinderverkrachter als slachtoffer verdedigen lijkt me geen verstandig standpunt in een verkiezingsjaar.

Uiteraard was de veroordeling van Georgiadis overal voorpaginanieuws, behalve in de media die nauw aanleunt bij de oppositiepartij. De zender SKAI liet zien hoe laag hij gevallen is. Tijdens een ochtendprogramma, waarbij de krantenkoppen worden getoond, toonden de journalisten een oude krantenkop van de krant Dimokratia, want de eigenlijke krantenkop vermeldde de zaak Georgiadis en de zender leek die wel dood te zwijgen. Ook de krant Kathimerini, van de zelfde uitgeversgroep, probeerde zo weinig mogelijk ruchtbaarheid te geven aan de zaak. Er werd wel over geschreven, maar de band met Nea Dimokratia werd zorgvuldig verzwegen. De regeringsgezinde kranten smeerden dan weer op hun beurt de politieke banden breed uit.

Zo breed dat “topjournalisten” van SKAI vonden dat er wel iets fout moest zijn met de zaak Georgiadis, gezien de kranten Avgi en de journalist Vaxevanis (die zichzelf duidelijk in het SYRIZA-kamp heeft geplaatst) er zo veel over schreven. In hun radio-uitzending klonk dat zo: “Toen ik zag hoe de krant Avgi en Vaxevanis met de zaak omgingen, wist ik wel dat er iets fout moest zijn. Het is mogelijk dat een man wordt beschuldigd van meer dan wat hij heeft gedaan. “

En verder: “Men probeert een man te vernietigen op basis van een uitspraak van de rechtbank, en men probeert problemen te creëren voor duizenden mensen die Nea Dimokratia steunen. De poging om duizenden mensen op te zadelen met de zonde van een persoon en ze allen op een hoopje te gooien, is een andere vorm van fascisme.”

Treurig hoe journalisten zich laten meeslepen in de politieke polarisatie, hoewel het zeker niet nieuw is in Griekenland. Met het bovenstaande in het achterhoofd, hoeft u zich wellicht niet af te vragen waarom de Grieken geen vertrouwen hebben in hun justitie, hun politici (slechts 4%) of hun media (18%).