De Griekse vlag is dezer dagen niet uit het straatbeeld weg te denken: je ziet ze op bussen, treinen, trams, aan balkon, aan auto-antennes enz. Morgen is het namelijk de Griekse nationale feestdag. De Griekse borst zwelt van nationale trots, hoewel niet iedereen weet wat er op 25 maart precies wordt gevierd (er is namelijk ook een nationale feestdag op 28 oktober en dat schijnt tot verwarring te leiden). 25 maart wordt als de symbolische start van de Griekse revolutie tegen de Ottomaanse bezetter gezien. De leuze van de revolutionairen was “ΕλευθεÏία ή Θάνατος” (vrijheid of dood). De leuze bestaat uit 9 lettergrepen en dat is de reden waarom de Griekse vlag 9 strepen telt. Het kruis is belangrijk, omdat de Grieks-Orthodoxe kerk mee aan de basis van de revolutie lag (het belang van die Kerk zou niet genoeg in de verf zijn gezet in een recent geschiedenisboek voor het 6de leerjaar – zie hier een Griekse petitie tegen het boek). Over de kleuren wordt getwist: velen zeggen dat blauw en wit de typische kleuren zijn van Griekenland, anderen zeggen dat het de kleuren zijn van Beieren: de streek van herkomst van de eerste Griekse koning. Morgen wordt er een grote optocht gehouden in het centrum van de stad, en de scholen houden ook een parade, waarbij de beste leerling de Griekse vlag mag vasthouden. Er zijn in het verleden al heel wat incidenten geweest wanneer die beste leerling geen Griek is. Nationalisme van zijn kleinste kant…
Maar wat Grieken nog meer bezig houdt dan hun nationale feestdag, is de kwalificatiewedstrijd voetbal tegen Turkije vanavond. De wedstrijd wordt in het stadion van Olympiakos gehouden, op een kilometer van onze deur. Het stadion zal uitsluitend met Grieken gevuld zijn en diegenen die geen kaartje hebben, zullen aan hun televisietoestel gekluisterd zitten. Ik durf niet echt een schatting te maken hoeveel Grieken geld hebben ingezet op deze wedstrijd, maar het zijn er een massa.