Voor mij zijn de reclames die je op de radio hoort en op TV ziet vaak een goede barometer van de economische activiteit in een land. Zo werd het me in 2004, na de Olympische Spelen, al gauw duidelijk dat het met de economie van dit land niet de goede kant op ging. Er werden enkel reclamespotjes gespeeld voor mobiele telecomoperatoren. Nochtans zouden de deuren toen echt zijn open gegaan en zouden de buitenlandse investeerders komen drommen om in Griekenland aan de slag te gaan. Daar is dus allemaal niets van gekomen.

Anno 2011 is het niet veel beter. De reclamespotjes voor de mobiele telecomoperatoren doen het nog steeds goed. Voorlopig blijven de Grieken nog redelijk gemakkelijk geld uitgeven voor nieuwe belformules waarbij ze een super deluxe mobiele telefoon krijgen.

Maar andere reclamespotjes zijn nieuw. Niet zozeer wegens het onderwerp, wel wegens de frequentie waarmee ze gespeeld worden. Ik heb het over reclamespotjes voor gokspelletjes en casino’s.

We worden dagelijks echt overstelpt door reclampespotjes voor de kansspelen van de Griekse gokreus OPAP. Dat bedrijf heeft in zijn portfolio heel wat loterijspelletjes zitten en ook gokspelletjes voor sportwedstrijden. Misschien hebt u het in Griekenland al wel gezien: de Grieken zitten massaal in gokkantoortjes (de zogenaamde Pro-Po kantoortjes) waar ze gebiologeerd naar de televisieschermen zitten te kijken waarop een soort van bingo wordt getoond, of ze volgen voetbalwedstrijden uit allerlei obscuren competities. Grieken gokken als gekken. Enkel de Chinezen zijn nog erger.

Op zich is het toch een beetje vreemd. Griekenland heeft heel veel mensen die verslaafd zijn aan gokken en fortuinen verspeeld hebben in de casino’s en de gokkantoortjes. De minister van Ontwikkeling Chrysochoïdis kwam vorige week op televisie nog verkondigen dat de overheid erg gevoelig is voor dit probleem. Dan zou je toch denken dat er wordt ingegrepen in de reclamemarkt? Maar het gaat om geld en dat is ontwikkeling en dat is belangrijker dan gebroken gezinnen en mensen die zelfmoord plegen omdat ze geen uitweg meer zien wegens hun gokverslaving.

Misschien heeft het ook met de timing van het stemmen van een wet waarin de minister van Financiën weer de zogenaamde froutakia gaat toelaten (froutakia zijn gokautomaten die zo worden genoemd omdat ze diverse afbeeldingen van fruit laten zien – zoals bij de One Arm Bandit). Die zijn een paar jaar geleden illegaal verklaard, maar ondertussen blijkt dat ze aardig wat geld in het laatje brengen, dus worden ze weer toegelaten, zij het onder strikte voorwaarden. Je weet maar nooit in hoeverre de media en de politiek hier een gecoördineerd spelletje spelen.