Het is al een tijdje stil geweest rond Yiannis (wie niet weet wie Yiannis is: kijkt u hier even). Een half jaar geleden hadden we een interview met hem voor de Vlaamse televisie, en dat had me toen erg aangegrepen. Dank zij uw steun hebben we destijds wat geld bij elkaar gekregen om hem onderdak te verlenen. Yiannis heeft daarmee een contract van zes maanden kunnen versieren in een soort van studentenhome. In januari was hij erg ontroerd toen hij een stekje voor zichzelf had. Hij is iedereen van u steeds heel erg dankbaar geweest voor de interesse en het medeleven dat u toonde, hoewel u hem niet eens kende. Het was een gebaar dat hij nooit eerder van zijn eigen landgenoten had gezien.
We zijn ondertussen 5 maanden verder, en Yiannis heeft het niet makkelijk gehad, maar hij had tenminste wel een dak boven zijn hoofd. Binnen een maand is dat echter weer verleden tijd, want dan loopt het huurcontract af dat hij destijds kon afsluiten. Ik sprak hem er eerder deze week over. Tijdens Grieks Pasen was hij naar Kreta geweest, op uitnodiging en op kosten van zijn tante. Die had hem een paar dagen gehuisvest. Zijn broers wisten dat hij er was, maar vertikten het om zich te laten zien. Hoewel Yiannis even tot rust was gekomen in de natuur van Kreta, moest hij toch weer terug naar Athene komen.
En nu begint hij toch wat onrustig te worden dat hij binnenkort weer op zoek moet naar een opvangcentrum, of dat hij misschien wel de straat op moet. Met de verhuurder van zijn kamer probeert hij nu tot een overeenkomst te komen om te zien of hij klusjes kan opknappen in ruil voor onderdak, maar het lijkt allemaal niet zo vlot te gaan. De angst voor de controle vanuit de overheid zit er diep in.
En dus staan we jammer genoeg weer waar we zes maanden geleden stonden. De angst voor het bankje; de angst om weer op straat te komen. Ik wil nog eens proberen om te zien of er niets is wat we kunnen doen voor Yiannis. Een structurele oplossing vinden, is me nog steeds niet gelukt, en ik weet ook niet of ik die überhaupt zal kunnen vinden. Maar misschien kunnen we Yiannis toch wel weer wat verder helpen. Zoals zes maanden geleden, sta ik weer open voor ideeën.
Er is natuurlijk nog steeds de mogelijkheid om iets te storten op zijn bankrekening. Maar zoals geweten houdt de Griekse bank geld in als er iets wordt gestort vanuit het buitenland. Er is ook nog een rekening in België van één van de lezers. Die komt regelmatig naar Griekenland en heeft op die manier al geld kunnen overmaken aan Yiannis, zonder dat de banken er hier geld van in houden.
Maar mocht u nog andere voorstellen, of zelfs oplossing weten voor Yiannis, dan hoor ik het graag!
ik stortte van in het begin maandelijks een bescheiden bedrag via de rekening in belgie en blijf dit ook doen dit jaar maar of het iets helpt is maar de vraag…
Bruno, volgen Uw Griekse bijdragen dagelijks. Kunnen wij voor onze vriend iets storten bij een Griekse bank hier in Kreta nu?
Blijkbaar is de beroemde Kretenzische gastvrijheid, trots en trouw aan de familieband, eerder selectief.
Of hebben die broers de sprookjesfilm over de sinaasappeldief niet gezien?
Is er toch nog een, al dan niet tijdelijke, oplossing in Kreta, een mini kansje, via zijn tante?
Een structurele oplossing lijkt ook haast onmogelijk, als ik de nieuwsberichten hoor en lees.
Daarom dat ik al dacht aan alternatieve oplossingen, zoals via z’n tante. Vrijwilligerswerk bij een erkende organisatie … ik noem maar wat.
In Kreta bestaat een alternatieve munt heb ik gehoord, als zijn tante bereid is om hem te steunen met onderdak (voorlopig) denk ik ook dat hij daar meer kansen heeft, hij kan dan beginnen ruildiensten aan te bieden. Hij moet in contact blijven met mensen, zodat hij een netwerk kan opbouwen en ‘via via’ klussen kan doen.
Veel klussen hier gaan via kennissen, de voetbalclub, de kafenion enz. enz…..
Bij die alternatieve munten sluiten zich vaak mensen aan die een andere kijk op het leven hebben, misschien ook oog hebben voor de medemens.
de Kretenzische gastvrijheid is iets heiligs voor ons voor degenen die dat niet weten … en ik denk dat zijn broers wel een goede reden zullen hebben om hem voorlopig te ontwijken… en trek maar weer alles int belachelijke
“beroemde Kretenzische gastvrijheid selectief”
που τα βÏισκεις και τα λες
@Europa, ik heb toch hard moeten lachen met @Penimeni’s opmerking. Dat filmpje met die appelsienen was wel mooi gemaakt, maar ook wel een beetje karikaturaal natuurlijk. Er lopen evenveel van dat soort Kretenzers rond in Kreta als er van dat soort toeristen rondlopen…
Maar goed, daar is Yiannis niet mee geholpen natuurlijk. @Bruno, er wordt veel over klusjes gesproken, maar kan hij dat? Ik bedoel niet enkel kuisen en schilderen, maar bv een stopcontact maken, een zonneboiler onderhouden, en dat soort dingen?
Met Pasen werd ik op Kreta door de verhuurders van ons appartementje uitgenodigd om met de familie mee te vieren, wegens te zielig zo ver van eigen haard. Tijdens wandelingen werd mij fruit toegestopt. Onderweg had ik de meest leuke contacten.
Maar……. Tijdens mijn drie passages door Chora Sfakion trachtte men me op te lichten bij de plaatselijke middenstand. Op de boot naar Loutro probeerde men me het vijfvoudige van de normale prijs aan te rekenen. Wat te zeggen over de buschauffeur die “vergat” wisselgeld terug te geven en de politie die blijkbaar enkel huurmotorijders bekeurt die zonder helm rijden. Ook de duidelijk dronken vrachtwagenchauffeur die probeerde me in het decor te rijden zal ik niet licht vergeten.
De spreekwoordelijke Kretenzische eerlijkheid hoort thuis in het rijtje van de Bourgondische Belgen, de Joodse vioolvirtuozen en de Hollandse wrekken (hoewel?)
Overal vind je leuke, gastvrije mensen en hun tegenpolen.
Lees “Christus wordt weer gekruisigd” van de Kretenzer Nikos Kazandzidis eens na om de spreekwoordelijke gastvrijheid te relativeren.
Het beeld van de goedlachse, gastvrije Griek wordt slechts beschermd door een dun laagje vernis.
Bij de eerste problemen stoot men op onverschilligheid. Pas na een meer persoonlijk en langdurig contact wordt de band intenser en onverbrekelijker.
En is dat niet overal ter wereld zo?
Teveel verwachten van wat in wezen een zakelijk contact is, wijst op naïviteit.
natuurlijk bestaan er overal tegenpolen, maar deze gebeurtenissen van penimeni waren met handelaars en zoals men weet gaan “handelaars” tegenwoordig waar ook ter wereld over lijken :)…
maar de doorsnee burger…zoals je schrijft over
“de beroemde Kretenzische gastvrijheid” denk ik toch dat je dat niet op veel plaatsen zal tegenkomen in de wereld… en nog iets, ik durf wedden als je dezelfde oplichters na hun werk tegenkomt dat ze even gastvrij zullen zijn als de rest …
Back to Yiannis please!
Bea, dat lijkt me een fijne manier van het hoofd bieden aan de crisis. Ik had er nog niet van gehoord.
hans, interessante opmerking. Hij kan misschien een opsomming neerpennen van wat hij kan doen. Vaak komen er al schrijvend nog ideeën opborrelen.
Ja,Bea’s idee is werkbaar.Gisteren hoorde ik van een oude dame wiens zus begeleiding nodig heeft omdat ze niet goed ziet en regelmatig struikelt.
En zo zijn er velen,ouderen die hulp nodig hebben.Zijn er geen sociale diensten in hospitalen die patienten helpen iemand te vinden die thuiszorg kan bieden? Ik heb de ervaring met Gasthuisberg in Leuven die adressen geeft van personen die begeleiding geven na ontslag uit het ziekenhuis.
Wij hebben hier thuis ook een dame gehad die voor m’n schoonmoeder instond en waarlijk,die vrouw is geen dag zonder werk.
Ik zal met Yiannis eens kijken of hij een lijstje kan maken met de dingen die hij kan doen. Voor zover ik weet, is hij niet vertrouwd met elektriciteit, dus dat is wellicht niets voor hem. Goeie tip in ieder geval om hem te laten zeggen wat hij kan.
Ik kreeg vandaag nog een melding van Yiannis via Twitter. Ik beken, ik tweet zo goed als nooit, maar ik krijg wel dingen door via e-mail. Deze was een vraag om hem opnieuw te volgen. Ik moet wachten op zijn goedkeuring om hem te volgen.
Hoe gaat het nu met Yiannis? Zit hij nog in Athene? Is hij toch naar Kreta gegaan?
Wie heeft nog contact met hem?
Anne-Mie, ik heb een mailtje van hem gekregen. Het geld voor de huur was op tegen eind juni, en hij heeft me gezegd dat hij met ongelofelijk veel moeite geld heeft weten te vinden om nog 2 maanden extra te blijven op zijn studiootje. Tot eind augustus dus.
Hij heeft zich er eten voor uit de mond moeten sparen en hij at sowieso alleen al maar conserven.
Om maar te zeggen: het gaat niet goed met hem, en hij had zich afgesloten van iedereen en zijn twitter account opgezegd. Eerder deze week is hij dan toch weer van gedachten veranderd en is hij weer bereikbaar via twitter.