Vanochtend zag ik de Belgische minister van Financiën Johan Van Overtveldt op de Vlaamse televisie zeggen dat er geen toegevingen kunnen komen aan de Grieken. De Europese muntunie is namelijk gebaseerd op afspraken en discipline en als Griekenland zijn zin krijgt, dan is volgens Van Overtveldt, het hek van de dam. Afgelopen vrijdag hield premier Tsipras in het parlement een toespraak waarin hij duidelijk maakte dat de eisen van de leenheren absurd of irreëel waren (afhankelijk van hoe je het woord “παÏάλογος” vertaalt). Het voorstel dat Jean-Claude Juncker aan Tsipras voorschotelde vorige week, wilde een verhoging van de BTW op de Griekse eilanden (niet prettig voor de vakantiegangers) en een verder inkrimpen van de pensioenen.
Taksen verhogen in een recessie, lijkt nochtans voor elke weldenkende econoom niet echt een goed idee, zeker niet voor Stiglitz en Piketty, onder andere. Op dit moment overleven hele families, 3 generaties, op de pensioenen van de grootouders. En hoewel het pensioenstelsel in Griekenland zeker aan hervorming toe is, lijkt het toch geen goed idee om daar nu een prioriteit van te maken.
Tsipras vroeg op vrijdag ook een schuldherschikking, en daar hikt Van Overtveldt, en met hem vele anderen, zeker tegenaan. Persoonlijk geloof ik niet dat Griekenland ooit deze crisis te boven komt zonder schuldherschikking of -kwijtschelding. Indien die er niet komt, wordt het land langzaam doodgewurgd en volgt er decennialange austeriteit. Maar ik ben geen econoom. Van Overtveldt vindt dat Griekenland zich aan de afspraken moet houden en verder met het opgelegde programma moet gaan.
In het voorjaar van 2012 leek Van Overtveldt er toch enigszins andere ideeën op na te houden, zeker wat de oplossing voor de Griekse crisis betreft. Hij kwam toen de Griekse vertaling van zijn boek “Het einde van de Euro” voorstellen in de boekhandel Public, op Syntagma. Ik was er toen bij. Hij werd toen ingeleid en geflankeerd door Kostas Vaxevanis, journalist die nog werd vervolgd wegens het publiceren van de namen van de Grieken die op de Lagardelijst stonden, en door een universiteitsprofessor economie, genaamd Yianis Varoufakis. Of Van Overtveldt zich dat nog herinnerd, weet ik niet.
Ik weet ook niet of hij zich nog herinnert wat hij toen in een interview met Vaxevanis heeft gezegd. Gelukkig hebben we YoutTube, om dat nog eens te herbeluisteren. Jammer genoeg is het interview in het Grieks nagesynchroniseerd, maar ik heb er een paar fragmenten uitgehaald en vertaald. De vette passages hieronder zijn van mijn hand.
Aan het begin van het interview vindt Van Overtveldt dat Duitsland heel veel voordeel heeft aan de eurozone. Het feit dat het land deel uitmaakt van de muntunie, zorgt er voor dat het goedkoop kan uitvoeren en dat is een motor voor de Duitse economie. Nadeel is dat er veel geld gaat naar het ESM – European Stability Mechanism. En een groot deel daarvan wordt bekostigd door Duitsland. Als je daarmee kleine landen moet redden, is de kost beheersbaar. Als je echter grotere landen moet redden, zoals Spanje of Italië, dan wordt de kost heel erg hoog.
Van Overtveldt heeft het nadien over de strategie van Mario Draghi, de voorzitter van ECB, die tot enorme kosten zal leiden voor Duitsland, indien ze niet werkt.
 Minuut 3:34 – Euro of drachme?
“Ik herhaal mijn argument over Griekenland. Griekenland moet interne bezuinigingen doorvoeren en heeft daarom veel nood aan economische ontwikkeling. De enige methode om snel een hoge economische ontwikkeling te kennen, is via een interne devaluatie. Dus ja, ik vind dat Griekenland de beslissing moet nemen om de eurozone te verlaten en om zijn eigen munt weer in te voeren. Dat heeft ook Argentinië gedaan in 2001-2002. Het land kende een recessie, gelijkaardig aan die van Griekenland de voorbije 2 jaar, en liet de verbinding met de dollar schieten, en devalueerde haar eigen munt. En wat weinigen weten, is dat in de periode 2003-2010 China de snel evoluerende economie was. En de tweede snelst ontwikkelende economie was die van Argentinië.”
“Dus, als Griekenland een economische ontwikkeling wil, en ik geloof dat de Griekse politici daar goed moeten over nadenken, dan moet het land zelf de beslissing nemen om uit de eurozone te stappen. Dat is geen eenvoudige beslissing. En die zal zeker een kost met zich meebrengen. Maar in godsnaam, de kost van de politiek die tot vandaag wordt gevolgd, is nu al enorm. Griekenland zal tegen eind 2012 een krimp van 15% tot 20% hebben gekend van het begin van de crisis tot nu. De grootste krimp in de geschiedenis kende de Verenigde Staten met de grote economische krach, toen de economie kromp met 30%. Griekenland zit nu al op 20%. We spreken dus nu al niet meer over recessie maar over een krach. En u moet met drang en voorzichtigheid alternatieve oplossingen vragen in verhouding met de huidige strategieën die, in tegenstelling tot de verklaringen, nergens toe leiden.”
Minuut 5:27 – De twee memoranda en de PSI lossen het probleem niet op
“Er is veel te zeggen over de recente overeenkomst om de obligaties om te wisselen, zoals Griekenland met de trojka is overeen gekomen [de PSI – Public Sector Involvement, waarbij aandeelhouders van Grieks waardepapier hun geld opeens in rook zagen opgaan]. We moeten allemaal toegeven dat met die overeenkomst een bankroet van Griekenland is vermeden die op 20 maart zou hebben plaats gevonden. Dat is al iets, maar volstaat het ook? Ik denk het niet. En lost dat het probleem van de Griekse economie op en dat van de Griekse deelname aan de muntunie? Het antwoord is : nee.”
“Want de toestand waarin de Griekse economie zich bevindt, is de volgende : Griekenland moet in ieder geval de controle herwinnen over zijn financiële toestand, het tekort is veel te groot, en neemt verschrikkelijk snel toe. Met de PSI is het probleem van de schuld voor een deel afgenomen, maar het zal binnenkort weer snel de kop opsteken. En ik zal u zeggen waarom: de economie bevindt zich in een recessie. En Griekenland wordt gedwongen om in zijn uitgaven te snijden, en om de taksen te verhogen, wat de ideale manier is om de recessie te verergeren. En het probleem van hogere recessie is dat de staatsuitgaven verhogen, de werkloosheid toeneemt, en de inkomsten voor de staat verminderen. Wanneer de economie in een recessie zit, verminderen de staatsinkomsten. Het is alsof Griekenland zichzelf in de voet schiet. U wordt gedwongen om maatregelen te nemen die de recessie doen toenemen. U dowrdt dus gedwongen om meer maatregelen te nemen op korte termijn. Dat is natuurlijk geen ongebruikelijke situatie: heel veel landen in de recente geschiedenis zijn in een dergelijke situatie terecht gekomen. Laat ik het volgende opnieuw onderstrepen: de volledige economie, de begroting, dient te worden hersteld. Dat moet sowieso gebeuren. Dat soort maatregelen gaan gewoonlijk gepaard met een devaluatie van de munt. Die devaluatie is nodig, want wanneer de economie in recessie is, en om een begrotingsconsolidatie door te voeren, voorziet de devaluatie ademruimte tegenover het buitenland. De internationale concurrentiepositie verbetert, en de uitvoer wordt goedkoper. En de uitvoer neemt dus toe, wat de motor van de economie weer in gang zet. Bovendien neemt de sterkte van de Griekse ondernemingen toe om het hoofd te kunnen bieden aan de uitvoer. Dus, aan de ene kant moet Griekenland het tekort beperken, en de schuld, en moet het dus de uitgaven beperken en de taksen verhogen. Maar aan de andere kant, zonder de concurrentiële devaluatie van de munt die de recessie van de economie zal uitvlakken, kan er geen ontwikkeling zijn. En zal de toestand van kwaad naar erger gaan.”
“Daarom zijn de voorspellingen dat met het nieuwe pakket, de PSI, de schuld zal verminderen van 160% van het BBP tot 120% van het BBP in 2020, totaal niet realistisch. Het zal niet gebeuren. De economie krimpt enorm, en de economische ontwikkeling die nodig is om de economie weer aan te zwengelen, komt niet. Dus ja, er zullen onderhandelingen komen voor een derde hulppakket aan Griekenland. Ik kan niet met zekerheid zeggen wanneer precies, maar ik geloof dat die er komen binnen het jaar. En de Duitse minister van Financiën Schäuble zegt het al onomwonden: zeer waarschijnlijk zal er een derde hulppakket aan Griekenland nodig zijn.”
Minuut 8:43 – In het buitenland gelooft men dat de Griekse politici corrupt zijn
“Wat betreft het Griekse volk, geloof ik niet dat er een probleem is. Ik ken niemand in Europa die problemen heeft met de Griekse burger. Noch in Duitsland, noch in Duitsland, noch in Frankrijk, noch in België. Wat betreft de politici: dat is een heel andere kwestie. Wat dat betreft, geloof ik dat de gemiddelde mening in de meest geregelde landen is dat er een probleem is met de Griekse beleidsmakers wat corruptie betreft. Corruptie is overal, maar het heeft te maken met de graad van corruptie. En ik geloof dat de Griekse politici zich bovenaan de schaal bevinden, in vergelijking met de politici in de rest van Europa. Dat is een thema.”
“Een ander punt voor de burgers buiten Griekenland, is dat het duidelijk is dat Griekenland in de muntunie is gekomen met vervalste gegevens. De Griekse leiders wisten dat, maar we hebben de laatste maanden vernomen dat de leiders van de rest van de eurozone er van op de hoogte waren. En voor de meeste mensen in Duitsland, Nederland, Frankrijk, België, is dat gewoon onaanvaardbaar. Want dat betekent dat iedereen, niet alleen de Griekse leiders, maar alle Europese leiders, leugens hebben verteld aan het Europese volk. En een van de gevolgen van die leugen, is het probleem dat we vandaag kennen. En heel wat mensen voelen zich daar heel slecht bij.”
Minuut 10:10 – Er is geen echte muntunie zonder politieke unie
“Iedereen heeft nu natuurlijk de mond vol van de crisis in Griekenland, en in minder mate in Portugal, Ierland, en ook Spanje en Italië. Dus worden er veel vragen gesteld wat de werkelijke oorzaak is van deze crisis. En zo blijkt dat de crisis niet meteen te maken heeft met de manier waarop elk land zijn problemen heeft aangepakt, maar heeft ze vooral te maken met de manier waarop deze muntunie is opgebouwd. Er zijn een paar essentiële zaken die we toen wisten, in 1999 en die we nu weten: wat moet er worden gedaan zodat een muntunie correct functioneert. Het essentiële thema is, zoals de geschiedenis heeft aangetoond, dat een muntunie niet langdurig kan functioneren zonder politieke unie. We zijn begonnen met een muntunie, en de toppolitici aan het begin van de eeuw beweerden dat een muntunie vanzelf een politieke unie zou met zich mee brengen. Dat was een omgekeerde logica. Vandaag, in 2012, zijn we tot de conclusie gekomen dat het zo niet werkt. En de huidige crisis heeft niets te maken met de beheer in Griekenland of in de andere landen, maar het is de crisis van een monetaire eenmaking, die niet correct is georganiseerd.”
Minuut 11:40 – De vergelijking met de Verenigde Staten is erg handig
Vervolgens maakt Van Overtveldt de vergelijking met de Verenigde Staten waar de politieke unie een monetaire unie met zich meebracht. Deze unie is heel effectief, met duidelijke regels.
“Maar in verband met de Griekse crisis worden er voortdurende gesprekken gehouden, zonder dat er echte regels zijn. Daardoor functioneert een en ander niet goed en wordt een onzekerheid gecreëerd die op haar beurt er voor zorgt dat de markten wantrouwig staan tegenover de euro en de muntunie.â€
 Minuut 13:40 – In de EU suddert er een conflict tussen Frankrijk en Duitsland
Van Overtveldt besluit met een historisch overzicht hoe de Europese Unie tot stand is gekomen. En vooral welke tekortkomingen deze unie heeft.
Ik zie geen tegenstrijdigheden in de houding van Van Overtveldt in 2012 en nu.
In 2012 vond hij dat Griekenland best zelf koos voor het verlaten van de Euro.
Waarschijnlijk vindt hij dat nog steeds. Het was echter de keuze van Griekenland om dat niet te doen.
In dat geval vindt hij dat dan de afgesproken regels gevolgd moeten worden.
Voorts veel succes met je boek. Wel spijtig van het open einde of is het een cliffhanger?
In 2012 leek hij er van overtuigd dat die opgelegde maatregelen niet werkten. Waarom moeten die dan worden gevolgd? Of is dat zijn oplossing: er uit?
Welkom terug, Bruno! Hoe is de stemming nu in Griekenland met een wellicht op handen zijnde ‘Grexit’?
Er uit, was inderdaad zijn oplossing in 2012 en is het voor hem nog altijd denk ik. Misschien wil hij door het vasthouden aan de wurgende maatregelen deze uitgang forceren.
Wellicht volgt morgen wat commentaar van zijn kant, want zijn passage bij de 7de dag is blijkbaar niet onopgemerkt voorbij gegaan.
@Larissa, de Grieken worden het stilaan moe. Er moet een knoop worden doorgehakt, en het doet er ondertussen niet meer toe wat de beslissing wordt. Maar we zitten momenteel in een situatie waar niets nog beweegt.
Toch denk ik niet dat het tot een Grexit zal komen.
@Larissa, ik heb hier nog niemand ontmoet die denkt dat er een Grexit zit aan te komen. De meesten die ik hoor verwachten dat de EU/IMF een stap terug zal zetten (nu Tsipras al 90% van zijn beloftes heeft ingeslikt); anderen verwachten dat de Grieken (na verkiezingen of raadpleging) zich terug zullen onderwerpen.
@Bruno: perastika, en ik kijk uit naar je boek. Ik ben die periode net in Belgie en zal alvast een exemplaar kopen.
Hans.In z ´n simpelste vorm komt het er op neer of Tsipras-Varoufakis hun hoofd zullen buigen en
door de knieèn zullen gaan voor het conservatieve-neoliberale Brussel, of zullen weigeren hun kiezers te vergiftigen met het enige geneesmiddel dat Br.-Str. kent, nl. het toxic – austerity-acid.Ik zie het ze nog niet doen.En die 90% lijkt mij licht overdreven zolang ze hun niet meer, meer, meer bezuinigingen-poot maar stijf houden.
Ik stel vast dat het Griekse rationeel denken het onderspit moet delgen van een bijzonder opgezweepte indoctrinatie.
Het is toch zonder meer duidelijk :
– of grexit
– of bezuinigingen
Het vuile spelletje rond Griekenland
Geschreven door Jack Hoogland Facebook Twitter LinkedIn Google+ Email Addthis
Afgelopen tijd ook vaak ‘het zal allemaal wel’ gedacht als u op het nieuws of in de krant las over de zoveelste onderhandeling over Griekenland? Of de zoveelste betaling die Griekenland moest doen om te voldoen aan de eisen van de Troika?
Ik in ieder geval wel. Ik heb het allemaal niet zo goed meer gevolgd, want met onderhandelende politici blijft het toch koffiedik kijken. Weet je nooit wat de uitkomst gaat zijn.
Twee plaatjes die alles zeggen
Maar ik las deze week iets wat ik toch even met u wil delen. En eigenlijk vertellen twee simpele plaatjes het hele verhaal.
Op het plaatje hieronder zien we wie de houders zijn van de ongeveer €430 miljard aan Griekse staatsschuld.
Op dit moment is ongeveer 62% daarvan gefinancierd met Europees geld. Geld van u en mij dus. En nog eens 8% door de ECB. Ook publiek geld. En nog eens 10% door het IMF. Oók publiek geld!
In 2010 waren vooral banken houders van Griekse staatsschuld. Nu niet meer. Die hebben we met ons allen uit de wind gezet. Met dank aan onze politici.
Waar is al die Griekse hulp aan besteed?
En op het plaatje hieronder zien we waar de maar liefst €254 miljard die sinds 2010 in Griekenland is gepompt, aan is besteed.
Slechts 11% van die €254 miljard is besteed aan Griekenland zelf. En maar liefst 89% is verdwenen in de zakken van Griekenland’s schuldeisers. Waaronder uiteraard vooral de banken.
€230 miljard is op papier gebruikt om Griekenland te redden. Maar is in werkelijkheid gebruikt om Griekenland’s schuldeisers (de banken) te vrijwaren van verliezen.
Failliet Griekenland mag niet failliet gaan
En nu blijven de EU-politici geld richting Griekenland sturen, want het failliete Griekenland mag niet failliet gaan. De Grieken moeten aan de eisen van de Troika voldoen, krijgen dan nieuw geld, dat ze dan weer mogen gebruiken om rente en aflossing te betalen.
Een vuil spelletje. Met als eerste (al lang bereikte) doel om Europese banken te redden. En met als tweede doel om voor die inmiddels €254 miljard aan gemeenschapsgeld niet met de billen bloot te hoeven.
De slachtoffers
Het grootste slachtoffer van dit vuile spelletje is allereerst de Griekse bevolking. Want de Troika’s reddingsstrategie heeft de gewone Griek nu al vijf jaar lang niets anders dan financiële, economische en sociale ellende gebracht.
Het kleinere slachtoffer is de bevolking van de eurozone. Want hun belastinggeld is gebruikt om niet de Grieken, maar de banken te financieren.
De boom in
In de media wordt Tsipras afgeschilderd als een extreem linkse figuur die vooral moeilijk doet. Die moet gehoorzamen, maar niet wil.
Als ik in Tsipras’ schoenen zou staan, zou ik eerst aan Merkel, Dijsselbloem en Juncker hebben gezegd dat ze zich dood moeten schamen. En direct daarna dat ze de boom in kunnen.
@Achilles.Je zegt het zelf al wel zo’n beetje, maar je hebt inderdaad een lange, lange winterslaap gedaan. Op zichzelf is er niet veel mis met het geschrevene, maar jouw conclusies zijn al 2-3 jaar geleden hier door mij, @Bruno en anderen getrokken. En nog weer dáárvoor hebben we voor deze voor Griekenland en heel Europa catastrophale ontwikkelingen gewaarschuwd. Maar ga maar door, het kan niet vaak genoeg gezegd worden.
In heel deze schuldendiscussie blijft iets mij nog steeds onduidelijk.
Het reddingsgeld ging naar de schuldeisers, de banken dus.
Hoe komt echter dat deze banken in moeilijkheden raakten?
Ik zou denken doordat zehet geld dat ze uitleenden niet terugbetaald kregen.
Aan wie leenden ze geld uit?
Aan de Griekse bevolking, de regering en de Griekse zakenwereld. Het geld verdween dus richting luxeprodukten, prestigeprojecten en een onverantwoorde levensstandaard. Natuurlijk werd het door de overheid ook uitgegeven aan superlonen en pensioenen voor bevoorrechte groepen.
Stellen dat het verdwenen geld niet bij de bevolking terecht kwam klopt dus niet.
Misschien geen populair standpunt, maar ik heb ook niet graag het gevoel dat mij oren worden aangenaaid.
@Penimeni: inderdaad.
@Penimeni.De USA en haar bankwereld waren zijn het land, de sector en munt in de problemen vanaf van voor de 2008-crisis..Door ongebreideld consumentenkrediet(10 creditcards en meer per gezin) en het tot in de hemel lenen op onroerend goed als onderpand ontstond een niet meer draagbare schuldenlast van de burgers naar de banken toe.Dat zijn we de huizenbubbel gaan noemen. De oninbare hypotheken en andere schulden zijn toen heel slim en ondoorzichtig gecompliceerd tot pakketjes financiële produkten samengepakt en op de internationale geldmarkt op grote schaal als hoogrenderende bezittingen verkocht.De truc zat er in dat de drie grote (en natuurlijk Amerikaanse) rating-organisaties de zgn “toxic assets” van een triple A(AAA) voorzagen, zodat het er op het oog betrouwbaar en rendabel uit zag. Dat was dusniet zo!
So far,so good. Ja, tot de bom barstte en we (de banken en grote institutionele beleggers dan) bleken met een groot deel van de waardeloze Amerikaanse schuldenportefeuilles opgescheept te zitten.
NB.STRAKS VERDER!
@Aleko,
Ook ik vond en vind dagelijks verlokkingen in de bus in de aard van: Leef nu, ook jij hebt recht op de nieuwste gadgets ongeacht je inkomen, morgen brengt raad.
Een nadenkend mens loopt daar echter niet in.
Het grote drama van Griekenland is nu dat ook de nadenkende burgers geconfronteerd worden met catastrofale sociale voorzieningen, onzekerheid over de toekoms en twijfel over alles en nog wat. Echt niemand in Europa die dat fijn vindt.
Zowel de banken, de burgers als de overheid die dit soort onzin toelaat zit grondig fout.
Wat echter veel over het hoofd gezien wordt is dat we zonder banken niet kunnen. Internationale handel, financiering van de staat,enz… Zonder de banken lukt het niet. Ik ken geen enkel land van stalinistisch tot extreem rechts, dat functionneert zonder banken.
Daarom betekent het ondergaan van de banken ook de ondergang van een natie.
Dat betekent natuurlijk niet dat de politici de banken hun gangetje moeten laten gaan. Controle is nodig, maar dan moeten we wel politici kiezen die dat aankunnen. Nu gaan we teveel voor zonen en dochters van.. Goed uitziende mediafiguren die goed zijn voor hun hond en idolen van één dag.
Openbare schuld niet verwarren met de schuld van de huishoudens.
Griekenland heeft een onhoudbare schuld. Die is niet ontstaan doordat de huishoudens te veel zijn gaan uitgeven. Die is o.m. ontstaan door te veel cadeautjes uit te delen, door corruptie, maar zeker ook door flink wat aankopen te doen bij Duitse en Franse bedrijven. Van legermateriaal, om maar iets te noemen.
Zolang de euro’s vloeiden, was er geen probleem. Maar nu zouden “de Grieken” boven hun stand hebben geleefd. Dat is onnauwkeurig en bijna populistisch gesteld.
De Griekse schuld is aangegaan door democratisch gekozen politici, dus in opdracht van het Griekse volk.
dat meen je niet of wel henk ? even die lijn doortrekken… hier wordt, hoewel geen enkele partij dit in hun kiesprogramma had staan, de pensioenleeftijd opgetrokken tot 67 en daar is de kiezer dus verantwoordelijk voor ? de huidige griekse premier is gekozen door zijn programma en beloftes, hij moet daar “iets” van waarmaken of het is het einde van zijn partij toch ? dus laat hem maar, wat europa noemt, dwarsliggen… griekenland uit de euro ? uit “europa” ? het zij zo… de rest zal volgen en hun “ideale europa” zal verdwijnen. ramp ? nee toch ! ik ben van 1950 en studeerde tot 1968 (dat was toen méér dan genoeg voor een degelijke job) wij hadden niks tekort en leefden goed, zo goed als geen werkloosheid, geen problemen met vreemdelingen, asielzoekers of islam, het ijzeren gordijn hield de criminelen hier weg enz. van mij mogen de jaren 60 gerust terugkomen met de grenzen enz enz, wat jij ?
De Grieken kozen decennia lang voor vertrouwenspersonen die iets voor hen konden betekenen. Begrijpeljk, zo werkte het altijd en wie niet meedeed kon verongelijkt staan mopperen aan de zijlijn en kwam nergens.
Ofschoon misschien niet zo extreem, is of was het bij ons niet veel anders. Een bouwvergunning, een job voor zoonlief, een plaatsje vooruit op de wachtlijst voor een sociale woning?, slechts één adres: de zitdag van dat sympathieke gemeenteraadslid.
Wanneer nu ook de banken dit spelletje meespelen en onbeperkt consumentenkrediet zonder waarborg aanprijzen, is het hek natuurlijk helemaal van de dam. Werken voor zijn geld leek wel enkel bestemd voor idioten.
Dit moest wel fout aflopen. Moet daarom de hele Griekse bevolking het strafhok in? Ik vind van niet.
Een inzicht in de fouten van het verleden vind ik dan weer wel nodig. Hooghartigheid à la Varoufakis komt bij velen slecht over. Hoewel ik zijn “game” theorie steeds interessanter vind. Baseer je beslissingen en standpunten op inschatting van de reactie van je tegenstander. Zelf vind ik hem wel een coole persoon in vergelijking met de tegenstander, de geheel uit fijngemalen poppenstront opgetrokken Dysselbloem of het mensgeworden kwaad Lagarde. Schauble kan ik dan wel weer hebben om zijn rechtlijnigheid.
Als simpele burger zou ik zeggen: vergeet die rentebetalingen voor een jaar, leen geen extra geld, geef deze nieuwe partij een kans en kijk binnen een jaar of er iets ten gronde veranderd is en Griekenland mee kan draaien in een wereld zonder peetvaders.
Als een bevolking niet verantwoordelijk is voor zijn eigen democratisch gekozen leiders, wie is dat dan wél?
Cynisch is alleen dat als Griekenland op een (al dan niet parallel aan de Euro gevoerde) Drachme overgaat, de Grieken met veiliggestelde Euro’s flink koopkracht winnen ten opzichte van de mensen die dat niet hebben kunnen doen. Dus waar gezegd is op te komen voor de armen, profiteren de rijken.
Dit is allemaal een politiek spel die de Grieken zoals ik hen ken zeer graag meespelen, uiteindelijk geloof ik nog steeds dat een overeenkomst er zal komen en wel om volgende redenen:
Tsipras moet aan zijn kiezers bewijzen dat hij heeft gevochten tegen de voorgestelde maatregelen en dat tot het laatste moment om zich blijvend van zijn positie te verzekeren.
Europa ziet de bui al hangen, morgen duidelijk onrust op de beurs en grote onzekerheid of de rest van Europa bij een negatieve uitkomst niet zou worden meegesleurd in een negatieve spiraal dit terwijl de vooruitzichten aangaven dat er eindelijk een positieve groei zou komen.
Griekenland kan onmogelijk verder zonder steun en zou de bevolking nog dieper in armoede storten en daar zijn ze zich met zijn allen zeker van bewust, bovendien bestaat het gevaar dat men het land in de armen zou duwen van een derde partij die nu al klaar staat om zijn macht uit te bouwen. Ik denk niet dat Europa en USA op dit scenario zitten te wachten.
Het verschil tussen de instellingen en het standpunt van de Grieken kan je begroten op 2 miljard, geen zinnig mens zal nu weg wandelen in de wetenschap dat je dan zeker de miljarden aan terugbetalingen mag vergeten.
Vergeet ook niet welke belangrijke hoeksteen Griekenland is in het kader van de NATO ook voor de USA.
Neen ik geloof niet dat dit einde verhaal is , er zal zeker nog wat met de spieren worden gerold en er komt een overeenkomst. Moeilijk, zeker voor de Grieken. Ik geloof ook dat Tsipras oprecht de bedoeling heeft de disfuncties aan te pakken en de corruptie uit te roeien. Dat hij vandaag vecht voor zijn volk kan ik hem niet kwalijk nemen. Bovendien, als we kijken naar Spanje en GB weet je dat we niet onmiddellijk in rustig Europees vaarwater zullen terecht komen….
En neen, Aleko , ik kom niet uit een winterslaap. Regelmatig aanbrengen wat vluchtig is heeft ook zijn nut.
He ja Rene, nu je het zegt: jullie generatie had het geweldig; de generaties erna heel wat minder… zou het moeilijk zijn ergens een schuldige aan te duiden…?
Wat Griekenland betreft: nu we toch zijn waar we zijn, en alle krediet dat was opgebouwd de vorige vier jaren is afgebrokkeld, is een exit misschien wel het beste? Het enige dat Tsipras kan bedenken is nog meer belastingen voor de middenklasse… zolang ERT maar weer uitzendt…
Dan ga ik liever voor een exit.
Wie dan wel? @Henk, politici zijn zelf verantwoordelijk voor hun daden, dat is ook in Nederland zo, een corrupte politicus moet aftreden en wordt eventueel strafrechtelijk vervolgd.
Ook banken die slecht functioneren moeten daarvoor boeten en eventueel vervolgd worden.
Politici uit de verschillende Europese landen waren gewaarschuwd voor de zwakheden van de euro unie, en waren op de hoogte van de grote geldstromen die van noord naar zuid gingen.
Zij hebben toegekeken en niets gedaan, en daarna een theaterspel van ‘verontwaardigheid” gespeeld.
Daarna moesten de banken gered worden, i.p.v. bestraft. Het IMF is daardoor ook in de problemen, hun taak is om landen te redden en niet banken of een muntunie. En bij elke IMF ‘redding’ zit een goot deel schuldkwijtschelding en een muntdevaluatie die beiden in het geval van Griekenland niet toegepast zijn.
Achilles heeft wat mij betreft helemaal gelijk, er is wel degelijk een groot schandaal aan de gang, de Grieken hebben de corrupte politici aan de kant gezet, het wordt tijd dat ook de Noord-Europeaan zijn eigen politici en banken gaan confronteren met een aantal vragen. Zij wisten wat er gebeurde @Henk, ook jullie eigen democratisch gekozen leiders, ga binnen je eigen democratische systeem vragen stellen waarom van jouw belastinggeld een Franse of Duitse bank moest worden gered die in Griekenland en in andere landen hebben zitten rommelen en waarom ze toelieten over een lange termijn dat verschillende landen hun cijfers oppoetsten. Zij wisten van veel meer zaken dan wij als burgers.
We moeten niet elkaar bestrijden, maar politici en bankiers, het is namelijk hun werk dat ze goed moeten uitvoeren, en zij zijn er om ons te dienen en niet andersom.
Los daarvan zijn er veel hervormingen hier nodig, maar elk land heeft zijn eigen cultuur, en Griekenland zal nooit Duitsland worden.
Blufpoker spelen met een lege portemonnaie lijkt dan toch mogelijk wanneer je geen betonnen voetbadje of pek en pluimen riskeert . Zeker wanneer de casinobaas zelf, je als nieuw en gewaardeerd lid heeft aangebracht.
Varoufakis ruimt de tafel af.
De fijne heertjes, verkozenen des volks, grootverbruikers der Europese vetpotten hebben één en ander uit te leggen.
Over Varoufakis hoef je je geen zorgen te maken: na zijn aftreden verschijnen er enkele boeken op zijn naam over zijn rol in deze crisis. Als een recht-geaard socialist zal meneer zijn dagen slijten met een welgevulde bankrekening op een prettige locatie, ver uit het zicht van de mensen wiens leven hij beloofd heeft te verlichten maar alleen maar verder de vernieling in heeft geholpen.
Als baas Bruno van huis is blaffen de volgers(inclusief ikzelf). Maar wat voor kwaadaardige flauwekul , benepen rancune en totale misconceptie van de desastreuze regering Samaras moet ik op dit geliefde, hoogstaande blog-forum nu lezen. Ik ga me niet eens moe maken door te trachten enige werkelijkheidszin en objectiviteit in te brengen. Verslik je maar in opgekropte boosaardigheid.
vind houding premier toch wel sterk en bewonderenswaardig… of ben ik naiëf ?
Tsipras én Varoufakis zijn in ieder geval mijn helden in hun strijd tegen de door Brussel opgelegde “Killing Austerity”. Ze vechten tegen een overmacht voor een menswaardig bestaan de het Griekse volk.
Aleko,
Tsipras en Varoufakis vechten nu gewoon en enkel en alleen om hun eigen huid te redden.
Eigen huid die ze zich aangemeten hebben met louter populistische beloftes die niets met de realiteit te maken hadden.
Ze zullen er dan ook alles aan doen om geen overeenstemming te maken met de Troika.
Want :
1. Bij een overeenkomst is hun “politieke”(???) loopbaan ten einde en vestigen ze zich best,onmiddellijk, ergens op een niet gekend onbewoond eiland voor de rest van hun dagen.
2. Is er geen overeenkomst, dan laten ze de Grieken boeten door hun egoistische zelfvoldoening.En na een tijdje zie ik ze dan ook verdwijnen naar dit onbekend eilandje.
Kortom, ofwel onmiddellijk, ofwel na een tijdje dat de Grieken het irrealistische van Tsipras’ populisme inzien, zal hun sprookje slecht aflopen.
kaliopi, wat stel jij dan voor ? alles slikken wat “europa” voorstelt ?
Wat is er sinds het aantreden van Tsipras ten goede veranderd in het bestuur van Griekenland? Waar is er minder corruptie, welke besturen en diensten werken efficiënter? Intussen hadden ze toch al een half jaartje tijd.
Ik zie wel dat het moeizaam opgebouwde overschotje in sneltreinvaart verdampt is. Toch maar niet teveel geloof hechten aan politici, van welke strekking ook.
De verschillende partijen hebben hun standpunt intussen zo vastgebetonneerd dat iemand gezichtsverlies moet lijden. Tenzij….politici zijn nu eenmaal gladde palingen.
Grieken blijven voor mij toch vreemde hersenkronkels produceren.
Gisteren at ik nog bij een uitgeweken Griek.
Zijn stelling: wanneer mijn taverna schulden maakt en die steeds meer de put in sukkelt omdat ik een corrupte boekhouder heb. Dan volstaat het toch dat ik mijn zaak van naam verander en een goede boekhouder aanneem.
Wat heb ik dan nog te maken met de schulden van mijn vorige zaak?
Dat de leveranciers niet betaald werden, vergat hij maar.
penimeni denk je dat vlaamse uitbaters dat anders oplossen ?
@rené,
Waarschijnlijk niet, maar dat is dan wel mogelijk gemaakt door een vooraf afgesproken buiseness formaat.
Dat doortrekken naar de problemen van de Griekse staat is te kort door de bocht.
De keuze van de Grieken voor Tsipras is volgens mij ook meer een keuze uit wanhoop of opportunisme. Een keuze voor een Marxistisch, stalinistisch regime? Dat maak je mij niet wijs.
Moge de rede zegevieren en dat er maar snel een oplossing uit de bus komt die alle partijen recht doet.
ik denk dat iedereen toch akkoord is dat verder gaan met het rampzalige beleid van de voorgangers van tsipras helemaal rampzalig zou geweest zijn…
Weet je @rené, de regering Samaras en de daaraan voorafgaande hebben het Griekse volk aan de bedelstaf gebracht.Alexis en Yanis doen een uiterste poging om de puinhopen uit het verleden op te ruimen en het dodelijke door trojka opgelegde bezuinigingsbeleid een halt toe te roepen. Die puinhoop is decennia-hoog, zÃj zijn nauwelijks nog aan regeren toe kunnen komen. Ze vechten niet om hun huid te redden, maar om het Griekse volk weer een betere toekomst te brengen.
En @Penimeni: zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten. De kwaadaardigheid spuit uit elke zin van je. Je wil niet luisteren, je wil niet lezen, je kan niet denken. Je uit slechts je geborneerde agressie ten opzichte van de mensen die zich halfdood vechten om niet weer een nieuwe golf van austerity-maatregelen, boven op de reeds lopende, over Griekenland heen te laten spoelen.
aleko, ben er van overtuigd dat alexis & yanis het goed menen maar de erfenis van het verleden is één grote puinhoop en de snelheid en eisen van europa dragen niet bij tot een redding, integendeel !
@Aleko,
Men kan het kwaad ook over zichzelf afroepen en dan een ander de schuld geven.
Denk overigens niet dat ik niet meevoel met de getroffen bevolking, maar een beetje zelfkritiek is meer verhelderend dan zelfbeklag.
Maar argumenteren tegen de messias van de dag mag blijkbaar niet. Het zij zo. We zullen zien wat er van komt.
@Ela re Aleko…
1. het is duidelijk dat de Grieken ( en zeker NIET ENKEL de regeringen) er een complete puinhoop van gemaakt hebben
2. het is ook zeker dat GAP in 2009 heel slecht onderhandeld heeft. Toen was er ‘leverage’.
3. veel belangrijker: er is sinds 2009 in de samenleving helemaal niets veranderd. Als je vandaag alle schulden zou kwijtschelden, staat het water hen/ons binnen tien jaar weer aan d elippen. Er is geen enkele les uit getrokken
4. wat betreft de persoon Tsipras, sluit ik me volledig aan bij wat @ Kaliopi schrijft, met dien verstande dat het waarschijnlijker is dat Europa zal buigen en Tsipras er als grote overwinnaar uitkomt.
5. Wat Varouf betreft, ben ik ervan overtuigd dat @Henk het bij het rechte eind heeft
6. nog veel angstaanjagender is het maatschappijmodel van Tsipras en vooral zijn partij: bang en vijandig tegenover privaat inititiatief, de volledige politisering van alles, enorme greep van de staat op hele maatschappij… Zelfs met een akkoord, is het duidelijk dat zij ons alvast niet gaan redden.
7. in een deel van hun analyse hebben ze wel gelijk: van akkoordje tot akkoordje strompelen brengt ons nergens.
Daarom: “I am Grexit” “Je suis Grexit”!
Nog een reactie op @Rene’s stelling dat “iedereen toch akkoord is dat verder gaan met het rampzalige beleid van de voorgangers van tsipras helemaal rampzalig zou geweest zijn…”
Daar ben ik het totaal niet mee eens. Eind december 2014 stonden na 5 jaar bezuinigen en betalen (door sommigen) alle economische parameters op groen: primair overschot, verwachte economische groei, stijgende export, stijgend toerisme, dalende werkloosheid, etc… Maar er was te weinig geduld. Het zou nog wel enkele jaren geduurd hebben voor die kering ook voor echt meer werk zou zorgen, maar de kering was ingezet. Nu, zes maanden later, staan al die parameters terug (diep) in het rood. Zelf het toerisme daalt terug.
Kennen jullie de schrijfster Soti Triantafyllou ? Ik las een tijdje geleden een interview in de krant. Zij vindt Syriza een antikapitalistische partij met enge trekjes. Volgens haar zien Grieken niets in werkethiek en is er in Griekenland een monsterlijke bureaucratie waarbij men op zijn kantoor zijn nagels kan doen tegen een maandsalaris. Ik citeer de schrijfster: De Grieken zijn niet lui maar langzaam. Als je veel te doen hebt is het eerste wat men zegt: Wees niet gestrest., dat je het ook druk kunt hebben zonder gestrest te zijn snappen ze niet. Het is ons nationale motto .Alles moet leuk en langzaam gaan. De Griek heeft plezier en geniet van het weer en de zee. De Griek vindt dat iedereen van zijn leven moet genieten. Dat is mooi maar intussen verdwijnt de werkeloosheid en armoede niet. Einde citaat. Dit is maar een klein stukje maar geeft de kern weer van het interview.
Zij is nog al pessimistisch en bang voor een hongersnood als Griekenland uit de EU stapt. Wat ik me afvraag: Hoe staat de gewone Griek er eigenlijk tegenover als Griekenland uit de EU stapt? Wordt er over dit onderwerp gediscussieerd (of bijvoorbeeld in de krant)?
Comment op reactie Aleko op Penimeni.
Wat een niveau, Aleko !
A.u.b. stop met het naar beneden halen van Bruno’s web.
@ladyjane: mijn Griekse schoonvader en andere Grieken in mijn dichte omgeving beantwoorden compleet niet aan dat beeld van Soti.
Soti is niet echt geliefd bij vele Grieken, lees volgend artikel maar eens en zeker de commentaren….
http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%85%CE%B2%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%8D
@Ladyjane,
Natuurlijk wordt dara door iedereen over gesproken. Het is bijna het enige onderwerp nog.
Wat de traagheid betreft: dat komt toch wel overeen met mijn eigen ervaring. Uiteraard geldt dat niet voor elk individu, maar als dominante houding klopt dat wel. Zich moemaken is voor de Grieken per definitie iets slecht. ‘Uitrusten’ is altijd positief. Kinderen worden aangemoedigd zich niet moe te maken. Mensen die zich haasten worden vermaand zich niet moe te maken. Iemand die iets gedaan heeft, wordt steevast een goede rust toegewenst. Iemand die op vakantie dingen wil doen (behalve strand) is een zonderling. Een afspaak afzeggen omdat je ‘al heel de dag rent’ is aanvaard. Wie een taak snel uitvoert wordt altijd tot traagheid anagemaand. Dat is echt wel heel diepgeworteld. Op zich is dat natuurlijk ook een van de grote charmes van Griekenland. De obligate drukdoenerij van veel Belgen is de Grieken vreemd. Gewoon je zin doen, rondlummelen, hangen, slenteren, tateren en je tijd verdoen wordt niet met een scheef ook bekeken. Voor veel mensen, waaronder ikzelf, is dat een grote troef. Alleen: als er een echt probleem moet worden opgelost, is die houding nefast.
Ik heb er 6 jaar geleden in de Standaard eens een blog aan gewijd. Een stuk daarvan ging als volgt, en het geldt m.i. nog steeds:
“Werken is in België zowat een doel op zich. Je wordt er van jongsafaan op voorbereid: gaan werken, dat is wat je later gaat doen. Je wordt dan een richting uitgeduwd waarvan je dan leert te geloven dat het iets is dat je graag gaat doen. Daar bestaat een heel apparaat voor: de scholen, de psychosociale begeleiding (de bebaarde PMS-ers!): “Jij bent iemand die graag aan een bureau zit”, “Jij bent iemand die graag een put graaft”, “Jij bent iemand die graag de pampers van oude mensen ververst”, enz… en ‘off we go’… Werken wordt voorgesteld als een zingevende activiteit, die je persoonlijkheid aanvult en verrijkt, en strekt tot voldoening en zelfontplooiing. Het loon, ach je, dat is niet zo belangrijk, als je het maar graag doet…
Grieken, want daarover moet het hier eigenlijk gaan, werken niet voor hun persoonlijke voldoening en zelfontplooiing. Hoewel Grieken zich wel vaak en graag praatjes laten verkopen, kan je hen op dit vlak niet veel wijsmaken: Grieken werken voor het geld. Als er geld komt van een andere bron (erfenis, huurhuis, taxi, …), dan werken de Grieken liever niet. Voldoening zullen ze wel elders halen. Als er gekozen moet worden tussen een zogenaamd voldoening gevende job of een zogenaamd afstompende job die met meer vrije tijd of meer loon komt, dan is de keuze snel gemaakt. In België is zoiets een dilemma, hier is dat amper een echte keuze. En als er dan toch gewerkt moet worden, dan liefst voor zichzelf: de eenmanszaak is wellicht nergens in Europa populairder dan in Griekenland: werken waar je wil, wanneer je wil, hoe je wil en vooral, hoeveel je wil: de weg van het minste kwaad. Jonge Grieken zijn ook helemaal niet gehaast om te gaan werken. Als er geen goede mogelijkheid is, blijven ze wel gewoon wat jaartjes thuis, bij hun ouders, gezellig wat lummelen en uitgaan. Pas tegen hun dertigste begeven ze zich stilaan op de arbeidsmarkt. Of de lakmoesproef: ik hoor Belgen weleens in ernst verklaren dat ze zouden blijven werken als ze twee miljoen EURO zouden winnen met de loterij: dat soort grapjes zal je hier niet snel horen.Â
Het komt mij voor dat zelfs de Griekse Communistische Partij weinig heil ziet in de toch eerder Marxistische gedachte dat werken leidt tot de zelfontplooiing van de arbeiders; me dunkt zijn ze niet zo geinteresseerd in de verdeling van de productiemiddelen, dan wel in de verdeling van de productie, de opbrengst…
Hiermee kunnen allerlei andere fenomen gelinkt worden: de aberrante overcreditering van de Griekse huishoudens (naar schatting 1/3 van de Griekse gezinnen kan zijn consumptieleningen niet meer afbetalen) zal ook wel deels hiermee te maken hebben: als je het geld gewoon bij de bank kan halen, waarom dan werken? Over de Panellinia heb ik al wel eens geblogd: staatsexamens die de studenten in een nationale rangschikking ordenen, waarbij voor elke studierichting een bepaalde minimuscore vereist is en een maximaal aantal studenten: de eersten mogen dan eerst hun richting kiezen, enz… Ik vermoed dat dit systeem ook deels bestaat omdat anders iedereen die richtingen zou kiezen waarvan men vermoedt dat ze toegang geven tot snel geld: rechten, dokters, boekhouders. Weinig Griekse twintigers dromen van een carriere als psycholoog, pedagoog of sociaal wetenschapper, zoals klaarblijkelijk een groot deel van de Vlaamse jeugd, die spontaan de aula’s van die faculteiten binnenstroomt; wie in Griekenland Psychologie studeert, die doet dat zelden uit zuivere interesse of uit een drang naar zingeving, maar wel omdat hij niet genoeg punten had om dokter te worden. Ook meen ik dat voor veel Griekse meisjes en vrouwen uit gaan werken allerminst als een uiting van emancipatie wordt beschouwd: de meeste meisjes en vrouwen die ik ken, gaan werken omdat ze het geld nodig hebben. Als papa of manlief betaalt, dan blijven ze gewoon thuis, diploma in de kast, en zonder complexen.
Zijn de Grieken dan lui, zoals het cliche het wil? neen, dat denk ik niet, toch niet meer dan andere Europeanen. Het is een kwestie van prioriteiten en oriëntatie. En werken, zeker werken in loondienst, staat nu eenmaal niet hoog op de lijst van manieren om gelukkig te worden. “Het leven is meer dan afwassen alleen”.
Van alle cultuurschocks die ik in Griekenland heb doorstaan, en nog steeds doorsta, was dit voor mij misschien wel de allergrootste om te verwerken en aan te wennen: werken is ‘overrated’, overschat, overgewaardeerd”.
Helaas is @Bruno op dit ogenblik “nu even elders”, maar ik meen vrij zeker te weten dat de anti-Grieken, anti -Tsipras, anti-Varoufafis sfeer welke mij uit deze blog uit verschillende kelen tegemoet begint te walmen, hem geen plezier zal doen. @Hans, hoezeer ik je stukken van “vroeger” ook graag herlees, jij moet toch weten dat je aangehaalde stuk, zes jaar na dato, anno nu een totaal andere connotatie krijgt en niet ter staving van de Der Spiegel. Telegraaf etc. visie gebruikt mag worden. Dat riekt!
@aleko, ik wist niet dat we hier enkel Bruno mochten ‘pleasen’?
Mijn oude tekstje heeft overigens geen enkele politieke inhoud. Het is een beetje jammer dat alle discussies zo gepolitiseerd zijn… Maar dat is natuurlijk ook een oude commie-taktiek…
Wanneer je ziet welke tweets op deze blog voorbij komen, dan weet je dat Bruno eenieders mening kan verdragen en de info niet filtert.
Zelf mag hij dan gerust een kant kiezen via zijn eigen bijdragen.
En sinds wanneer is een kritische houding tov de Griekse machthebbers anti-Grieken.
Voorts is steeds gesteld dat hier elke mening aan bod mag komen zolang het niet persoonlijk wordt.
Het Tsiprasclubje begint meer op een secte te lijken en zoals geweten gaan in een secte sentimenten voor op argumenten. Het geloof is blind.
Met 2 opgroeiende kinderen, 17 en bijna 20, wil ik toevoegen dat ik gelukkig veel gemotiveerde kinderen in G’land zie. Het systeem, met de toelatingsexamens voor de universiteit, en ook het dramatische toekomstperspectief, maakt het heel moeilijk om de weg van interesse en zingeving te volgen, niet de kinderen zelf. Het zijn bijna wanhopige pogingen die ik om me heen zie om de kinderen die nu opgroeien naar een zinvol bestaan te begeleiden. Alleen hoge punten bij de steeds moeilijk wordende panellinies geven je nog de vrijheid te doen wat je werkelijk interessant vindt, en dan moet je ook nog nadenken of die interesse je een baan gaat opleveren. Ik zie dat onze kinderen veel harder en serieuzer werken dan hun Nederlandse leeftijdsgenoten die al blij zijn als ze zonder onvoldoendes hun vwo diploma halen.
We leven in totaal andere tijden dan toen we zelf opgroeiden en als je nu in Nederland het vergrootglas boven een groep scholieren houdt zie ik ook niet altijd een mooi gemotiveerd beeld, maar wel een systeem dat op elk schoolniveau wat te bieden heeft.
Verder zijn we allemaal overgevoelig geworden voor elk beeld dat van de Griek geschetst wordt. In goede tijden is een ontspannen Griek een deugd, in slechte tijden is dat een teken van luiheid en (mede) oorzaak van de crisis.
Het zegt mij meer iets over het Europa van nu, blijkbaar moeten we allemaal op elkaar gaan lijken, i.p.v. alleen een munt te delen. We kunnen boven elk euroland een vergrootglas houden en leuke/minder leuke dingen vinden.
Ik vind dat de muntunie gefaald heeft en dat daar een gezamenlijke verantwoordelijkheid voor is, een monopoliespel waarbij zwakke en sterke lidstaten elkaar voeden. Alleen een gezamenlijke schuldbekentenis kan ons naar een oplossing brengen. Het toegeven van fouten is blijkbaar het ergste gezichtsverlies voor hooggeplaatste politici en instituties.
@Penimeni: opmerkelijke verspreking: liefde is blind, dacht ik.
Blind geloof heet fanatisme of naïviteit 😉
Verder ben ik evenmin aanhanger van “j’aime ce pays, sa population et ses dirigeants”. Een kritische houding tegenover “ses dirigeants” (wie dat ook moge wezen) staat liefde voor het land niet in de weg, wel integendeel!
@Bertinos,
Lapsus linguae te wijten aan dementia praecox.😜
@Bertinos:
Professor wiskunde aan Oxford John Lennox over verschil tussen geloof en blind geloof, zeer toepasselijk bij je opmerking. Hij begint over dit onderwerp te praten op tijdstip 53:28. Enjoy 😉 :
https://www.youtube.com/watch?v=KBlldaLkEHc
@Bertinos,
Nu geen oude wijven uit de gracht halen. Ook een mooie vind ik.