Nikos Dimou is een Grieks schrijver en columnist die vooral bekend is om het boekje Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας (het ongeluk om Griek te zijn) dat hij in 1975 heeft geschreven. Een visionair boek, dat nog weinig van zijn actualiteit heeft ingeboet. Jammer genoeg is het nooit vertaald in het Grieks, maar er bestaat wel een Engelse vertaling.
Deze Nikos Dimou heeft zich jaren afzijdig gehouden van het politieke gekonkel, maar stapte een paar weken geleden dan toch in de nieuwe partij van ex-journalist Stavros Theodorakis, To Potami (De Rivier). Deze partij lijkt te proberen de centrum-linkse politieke lacune op te willen vullen. Hoewel PASOK zich nog steeds als centrum-links voorstelt, gelooft geen enkele Griek daar nog in, want de partij stapt vlotjes mee in het neo-liberale beleid dat nu wordt gevoerd. Zelfs de holle retoriek van partijvoorzitter Evangelos Venizelos kan de Griek niet meer overtuigen dat de partij een sociale agenda heeft.
Iets meer dan een maand heeft Nikos Dimou het uitgezongen in To Potami. De samenwerking met Theodorakis kwam een paar dagen geleden tot een einde. De reden was – naar mijn aanvoelen – van een trivialiteit die aantoont dat de Griekse politiek nog steeds een kleuterniveau heeft, waardoor het geen wonder mag heten dat niemand heil verwacht vanuit deze hoek om de crisis effectief aan te pakken. Nikos Dimou gelooft namelijk niet dat God op Pasen de heilige vlam enkel aan de Grieks-orthodoxe patriarch van Jeruzalem geeft, wanneer die enkel gehuld in een hemdje, in het heilige graf afdaalt.
Centrum-links en intellectueel, allemaal goed en wel, maar van zodra je een traditie durft in vraag te stellen, loopt je politieke carrière gevaar. Exit Nikos Dimou bij To Potami. Kwestie van geen gelovige kiezers te vervreemden.
Bisschop Amvrosios van Kalavryta is er blij mee. In een ware Paassfeer ging hij gisteren tekeer tegen Nikos Dimou en hoopte hij, in zijn sermoen, dat God de monden van de ongelovigen zal doen verrotten. Amvrosios is de bisschop die vindt dat de jongens van Gouden Dageraad echte Grieken zijn, waar het vaderland trots mag op zijn. Ik weet het, hij drukt daarmee misschien niet de algemene mening van de Griekse kerk uit, maar toch verwacht je dit soort Middeleeuwse verwensingen niet in de Goede Week.
Godgeklaagd…ik moet even denken aan de Mattheus passion die in Nederland zo overvloedig is vertolkt deze week…Barabas of Jezus…het volk, al of niet via een spreekbuis, blijft denk ik altijd het verkeerde roepen…
Ik mag hopen dat het hemdje van de heer patriarch tot over de knieën reikt.
Het ontsteken van de vlam is niet gediend van patriarchisch klokkenspel.
Passend: Theodorakis als Pontius Pilatus.
Enfin, wie dacht dat er in De Rivier verse vis zwom, kan zijn hengels terug inpakken.
To Potami heeft net bekend gemaakt dat het zijn programma bekend zal maken NA de verkiezingen.
Het ging inderdaad over To Potami, niet Bouteflika.
In Kreta wordt veel gesproken over een nieuwe partij Elia.
Als we nog even cynisch mogen doorgaan: onze vriend Serafim van Piraeus kreeg tegelijk een ingeving om dmv 89 blz (Engelse vertaling) te proberen de Paus terug te brengen tot de orthodoxie.
Dacht om een of andere reden aan het spreekwoord “Woorden wekken, voorbeelden strekken”…
Christos anesti 🙂
En dat terwijl die andere hardliner op Cyprus wél tot beter inzichten lijkt te komen:
http://www.timesunion.com/news/world/article/Religion-builds-bridges-in-ethnically-split-Cyprus-5414697.php
Christos anesti 🙂
Αληθώς ΑνÎστη.
Ik denk, op basis van wat ik er op het internet van kan vinden, dat Amvrosios zei dat de mond van Dimou verrotte, niet die van alle ongelovigen. Dit staat los van de mogelijke aanname dat hij voor elke ongelovige dezelfde verwensing zou maken.
Dit is geen verdediging van deze verwensing zelf uiteraard.
Voor wie meer wil weten over (de geschiedenis van) het Agio Fos of het Heilig Vuur zoals het in het westen doorgaans genoemd wordt, vaak tussen aanhalingstekens, kan ik verwijzen naar het zeer interessant boek hierover door Charis Skarlakidis http://www.skarlakidis.gr/). En ook op volgende webpagina kan een interessant artikel hierover worden teruggevonden:
http://www.johnsanidopoulos.com/2010/05/10-reasons-i-believe-holy-light-is.html
Dit laatste artikel is trouwens ook een beter antwoord op de ongegronde speculaties van Dimou dan te wensen dat zijn mond zou verrotten…
Heilig licht of truken van de foor?
http://onthewaytoithaca.wordpress.com/2010/10/19/the-holy-light-of-jerusalem-debunked/
Waar wordt in dat artikel bewezen dat het geen mirakel is?
@Pavlos, nergens wordt bewezen dat het geen mirakel is., maar blijkbaar zijn de gelovigen zo zwak in hun geloof dat ze bevestiging van hun geloof nodig hebben door mirakels.
Zet een camera in de bewuste ruimte, dat moet een waar mirakel toch kunnen verdragen.
Voorts worden mirakels enkel als dusdanig erkend door de gelovigen voor wie ze bedoeld zijn, voor de anderen zijn ze te belachelijk voor woorden.
Zelf geloof ik dat mijn microgolf schepper van hemel en aarde is, respect hiervoor aub.
Dat mirakels worden erkend door gelovigen is nogal logisch, daar een ongelovige vanuit zijn hoedanigheid van ongelovige een mirakel a priori niet erkent (al zijn er geregistreerde gevallen dat een ongelovige een mirakel erkent maar ongelovig blijft). Als het artikel niets aantoont, waarom geef je het dan mee met de implicatie dat hierin duidelijk wordt dat het om truken van de foor gaat?
Ik vroeg mij trouwens af hoe Nikiforos Theotokis (1731–1800) er in is geslaagd een bewering te maken in 1880 – 80 jaar na zijn dood – zoals in het door jou meegegeven en mij bekende artikel staat.
Dat dit wordt beweerd een mirakel te zijn suggereert nog niet dat men een te zwak geloof heeft en dit als bevestiging nodig heeft, maar zelfs als dat wel zo is, dan nog zegt het niets over het werkelijk zijn van dit mirakel. Ik zou het ook niet erg vinden een camera te plaatsen, alhoewel het mirakel reeds is onderworpen aan objectief onderzoek: http://www.skarlakidis.gr/en/thema/17-2012-09-08-10-35-17.html
en http://www.skarlakidis.gr/en/thema/18–1579-.html
Ik denk dat je kan nagaan wie jou microgolf heeft geschapen, dus het lijkt me vreemd dat de schepper van hemel en aarde (en al wat daarin is waarschijnlijk) geschapen is door het geen het eigenlijk heeft geschapen :-).
*jouw microgolf…
Over de nutteloosheid van mirakels:
The miracle is, as most miracles are, surrounded by unexplainable factors. As Archbishop of Tiberias Alexios said :
“The miracle has never been filmed and most probably never will be. Miracles cannot be proved. Faith is required for a miracle to bear fruit in the life of a person and without this act of faith there is no miracle in the strict sense. The true miracle in the Christian tradition has only one purpose: to extend the Grace of God in creation, and God cannot extend his Grace without the faith on behalf of his creatures. Therefore there can be no miracle without faith.â€
Wie niet gelooft heeft niks aan mirakels. Wie gelooft heeft geen mirakels nodig.
Goddelijke tijdsverspilling?
@Pavlos, jij kan wel denken dat mijn microgolf een product is uit een sweatshop, maar ik weet wel beter. Het is werkelijk een mirakel hoe ik precies dit exemplaar uitkoos tussen tientallen anderen. Wanneer je de bijgeleverde Russische handleiding intikt op een vertaalsite, worden teksten gegenereerd waar generaties filologen pap van lusten. Af en toe genereert hij onverklaarbaar blauw licht en ofschoon hij een kwaliteitsmerk draagt, slaan in huis soms alle stoppen door. Seven horses in the sky nog aan toe, het einde is nabij.
“Moving the goalposts”. Het ging over de echtheid van het mirakel, niet over de eventuele nutteloosheid ervan. En indien mirakels nutteloos geacht worden, dan zegt dit niets over de echtheid ervan.
zoals mirakels geloof nodig hebben, heeft geloof soms ook mirakels nodig, zoals bij ongelovigen die bij het zien van een mirakel gelovig worden en dat anders niet zouden worden. Dus wie niet gelooft heeft niet noodzakelijk niets aan mirakels, en als hij er niets aan heeft, ligt het aan hem zelf, niet aan het mirakel. Dus nee, geen tijdsverspilling. Uw retoriek over de microgolf is mooi maar leeg; en wellicht wel tijdsverspilling.
Het mirakel werd bevestigd door Russische geleerde (kandidaat geleerde?, leerling tovenaar?, zelf verklaarde wetenschapper?, simpele bedrieger?)Andrei Volkov.
In een tijd dat je over alles en nog wat een zondvloed aan informatie vindt op het net, blijven de officiële verslagen van de metingen van Volkov onvindbaar. Wel lees ik dat “speciale apparatuur” werd gebruikt, dat er gemeten werd met een oscilloscoop verbonden aan een pc. Deze beschrijving van de meetopstelling is voor mij als technicus evenwaardig aan: het werd gemeten met een tang op een varken. Verder dan een boekje en een DVD, die je op de schabben vindt naast de ware verklaring van het Bermudadriehoekmysterie, kom je niet.
Zelfs Ons Heer gunde Thomas een tastbaar bewijs van zijn opstanding. Is enig sceptisisme hier niet op zijn plaats?
Wanneer ik voortga op de gevechten die regelmatig uitbreken tussen de gelovigen van verschillende strekkingen die deelnemen aan de ceremonie, heb ik ook niet de indruk dat het miraculeus licht, het verstand verlicht.
Je wijkt toch weer wat af, met dat verlichte verstand; er wordt niet beweerd dat het miraculeus licht zomaar het verstand verlicht. Wat weer niet wil zeggen dat zij die het miraculeus licht beschouwen, geen verlicht verstand hebben, dus niet relevant tot dit thema. En dat er gevechten uitbreken, wil weer niets zeggen over het miraculeus zijn van het licht, of dat er niemand met een verlicht verstand aanwezig is, want niet iedereen begint het gevecht, is de agressor, of neemt er zelfs maar deel aan. Dat er onderzoeken zijn gebeurd getuigt van een goed scepticisme, dus waarom zou er gesuggereerd worden dat dit niet op zijn plaats is?
Wat meer ontbreekt is scepticisme bovenop het ‘scepticisme’: wat scepticisme wordt genoemd eindigt bijna steeds in een vaststeken aan een a priori aanname dat het geen mirakel is en een vervolgens alles zo interpreteren zodat het die aanname bevestigt of het tegengestelde van die aanname in diskrediet lijkt te brengen, wat betekent dat zo’n scepticisme de fout begaat – namelijk een geslotenheid van cirkelvormig redeneren – die door het toepassen van scepticisme juist verondersteld wordt erdoor vermeden en bestreden te worden, en waarbij men er toch niet mee ophoudt het als vrijdenkerij, in tegenstelling tot je weet wel, te bestempelen.