Gisteren was er weer eens aan algemene staking in Griekenland, de derde al sinds de nieuwe regering Karamanlis in september is aangetreden. Het openbare leven komt dan volledig tot stilstand en dat is natuurlijk geen pretje voor de bevolking. Maar die ene dag was eigenlijk maar een druppel op een hete plaat. De situatie in Griekenland loopt volledig uit de hand.
Vanochtend stapte ik naar de bushalte, tussen 2 meter hoge bergen van vuilnis (er is al 2 weken geen vuilnis meer opgehaald, er liggen dode ratten in de rioleringen en de volksgezondheid loopt – sommige uilskuiken gooien hun oud meubilair bij het vuilnis, zodat straten volledig geblokkeerd zijn), en je moet echt een doek voor je mond houden om niet flauw te vallen van de stank. Tussen het vuilnis stelden marktkramers hun stalletjes op. De bus bracht me naar het treinstationnetje, dat gesloten bleek. Zowel trein als metro hebben besloten om vandaag te staken. “Wist je dat dan niet?”, zegt u misschien? Wel, ook de journalisten staken, dus er is geen nieuws op radio, TV of internet en er zijn geen kranten. Bepaalde sites kondigen de acties wel aan, maar door de veelvuldige elektriciteitsonderbrekingen, kan ik lang niet altijd de PC aan zetten.

Dan maar met de auto naar het werk. De files waren eens te meer reusachtig. Het chaotische verkeer wordt nog bemoeilijkt door het feit dat de verkeerslichten niet werken, want er zijn de voortdurende elektriciteitspannes. De vakbonden hebben namelijk nog maar eens 2 extra krachtcentrales plat gelegd, waardoor de stroompannes nu tot 3 uur kunnen duren. Op kantoor hebben we een generator die aanslaat na 15 seconden. Tijdens die 15 seconden zorgt de UPS voor stroom, dus hier is er geen probleem. Het overgrote gedeelte van de bevolking heeft die luxe niet. De brandweer moet dagelijks duizenden mensen uit geblokkeerde liften redden, tandartsen durven geen patienten meer behandelen, kleine handelaars kunnen niets meer in koelkasten bewaren, want je weet niet wanneer de stroom uitvalt. Normaal gezien worden de pannes aangekondigd, maar zoals gezegd: de journalisten staken, dus er is geen berichtgeving.
Onderzoek wijst uit dat 69% van de bevolking de acties van de stakers begrijpt en de regering de schuld geeft. Die houdt echter het been stijf. Ik snap het niet. In september stemde meer dan 40% van de Grieken voor een nieuw mandaat voor premier Karamanlis. Iedereen wist dat er veranderingen in het pensioenstelsel op til waren. En nu klagen ze? De Grieken hebben de regering die ze verdienen. Ze moesten maar eens leren wat meer politiek bewust te stemmen.