I ♥ GR – tweede ronde

Bruno

De bedoeling van het televisieprogramma I ♥ GR begint me nu duidelijk te worden. In 4 uitzendingen werden de 100 meest populaire Griekse oorden getoond, zoals verkozen door een publiek dat daarvoor SMS’jes of e-mails had gestuurd. De volgorde werd bepaald door het aantal stemmen.

Sinds gisteren is de tweede ronde van het programma begonnen. Vanaf nu worden er per aflevering 10 plaatsen in de kijker gezet. De afleveringen worden live uitgezonden en er zit een panel van 10 mensen, die elk “hun” plaatsje komen aanprijzen. Ze brengen daarvoor ook nog eens lekkernijen uit hun streek mee.

Ik zit op zo’n moment een beetje te vergelijken met Belgie, of althans met Vlaanderen. Wat onderscheidt ons van elkaar in Vlaanderen? Dat zou in de eerste plaats het dialect moeten zijn, vermoed ik. In Griekenland is er veel meer: de verschillende muziek en dansen, de traditionele klederdraccht, en dus ook de locale gerechten en drankjes.

Een dergelijk programma is een kolfje naar de hand van de Griek. Sommigen volkeren zijn nationalistisch of chauvinistisch. Ik zeg niet dat de Grieken dat niet zijn, maar ze zijn toch vooral “topikistes -τοπικιστές” of regionalist. Eigen streek eerst, zelfs al is dat niet de streek waarin je geboren bent, maar wel waar de wortels van je familie liggen. Vandaar ook dat je op de website van het programma moet aangeven waar je geboren bent, vooraleer je je inschrijft om te stemmen. Dat is dan wel een beetje lastig voor ons, buitenstaanders, die zouden kunnen stemmen op basis van andere criteria.

Ik zal dan maar mijn keuze voor mezelf maken. Gisteren werden de volgende 10 plaatsen voorgesteld:

Het is de bedoeling van 4 van deze bestemmingen naar de volgende ronde doorgaan. Als ik moet afgaan op de beelden, is het bijzonder moeilijk om een keuze te maken. Eigen ervaringen helpen maar weinig, want ik ben enkel nog maar in Meteora (absoluut prachtig), Kythira en Patras geweest. Mijn gok is dat de volgende 4 zullen doorgaan naar de volgende ronde: Elafonisos, Hydra, Meteora en Kerkyra.

Pin0Print0

32 thoughts on “I ♥ GR – tweede ronde”

  1. Wij zijn twee jaar geleden in Tilos geweest voor enkele dagen. Eén woord: prachtig – λαμπρός !

  2. Uit de beelden kon ik opmaken dat het een bijzonder rustig eiland is, @Georges. Zelfs in Athene is het eiland niet echt bekend. De meesten kennen het eiland omdat de burgemeester er vorig jaar een homokoppel en een lesbisch koppel in de echt heeft verbonden. Sommige Grieken verwarren het zelfs met Tinos.
    Ik zet het eiland in ieder geval op mijn verlanglijstje.

  3. Sorry @Bruno maar ik denk dat Vlaanderen wel heel wat meer te bieden heeft als alleen maar dialekten. Ik verkies de vlaamse taarten,koeken,wafels,enz boven die stropige snoep van de grieken . De vlaamse keuken is ook rijk maar wel met andere streekproducten dan de griekse.We hebben toch ook onze kermissen , stoeten,fanfares (verkies ik boven de griekse muziek) ,volksbals … Ik drink ook liever een stevige belgische pint dan tsikoudia .
    De provinciesteden hebben er veel meer kulturele happenings . Al die idyllische plekjes in GR zijn goed voor de zomervakantie maar breng eens een winter door op een eiland :verlaten ,verbinding met het vasteland afhankelijk van weersomstandigheden , desolaat .
    Ik woon graag in GR maar Belgie is toch ook niet mis. De landen hebben een verschillende historische achtergrond en denk dat Belgen hun eigen land dikwijls onderschatten.

  4. Geef mij toch maar de siropiasta Jenny. Maar over kleur en smaak …

  5. Inderdaad, we hebben in Belgie natuurlijk wel onze streekbieren, en hier en daar ook wel een speciaal gerecht. Maar toch…. vind ik dat er hier in Griekenland meer “variatie” is.
    Het is zeker waar dat het leven op een eiland problematisch is in de winter, maar dan heb je weer plaatsen die vooral in de winter mooi zijn en in de zomer niet echt zo speciaal.

  6. @Bruno, ik vind toch ook dat er in belgie (en zelfs Vlaanderen) tussen de streken heel wat meer verschillen zijn dan dialect en bieren. Volgens mij, al ben ik geen specialist, zijn er ook grote verschillen in dagelijkse gebruiken, overheersende ‘mentaliteit’, etc… wat we/ze (?) in belgie misschien minder doen, is de folklore in stand houden; want al die elementen zoals klederdracht, eten, muziek etc…, dat is toch vooral folklore: overal waar ik kom in Griekenland hebben de mensen dezelfde kleren van dezelfde ketens, eten ze Goody’s en Everest en luisteren ze naar Vissi en Vandi… Ander mi opvallend verschil: in Belgie leven ook veel groepen met een echt andere cultuur, of ze zijn alleszins manifester aanwezig: moslims, joden, … Griekenland is toch veel homogener in zijn Grieks-Orthodoxie…

  7. e. oxi ke olloi oi elines akoune Visi ke Vandi.ama itan etsi tha eixa skisi to diabatirio mou. jammer dat je aleen Visi en vandi hoort overal.mischien kom je op de verkeerde plekken. als je in amsterdam aleen rond de centraal station komt dan denk je dat alle nedrlandse vrouwen ,geld verdienen achter een raam.

  9. Interessant ballonnetje eigenlijk, @Hans: de mentaliteit. In de uitzending ging het daar natuurlijk niet over, maar het is inderdaad een feit dat de Grieken homogener zijn in hun mentaliteit. Wij hebben de Antwerpenaar, de Limburger, de Vlaming en die zijn inderdaad allemaal iets anders qua mentaliteit.
    En daar heeft het “hellinisme” natuurlijk alles mee te maken. Bij het creeren van de Griekse staat heeft men veel verschillen er met het zwaard uit gesneden: mensen moesten Grieks spreken over de gevolgen konden er zwaar gaan doorwegen.

    Maar goed: het gaat me inderdaad meer over de traditie. En hoe dan ook vind ik dat je aan de mensen, de muziek, de voeding, … merkt of je in de Peloponnesos bent, of in de Dodecanese, of Cycladen, of Ipiros, of waar dan ook. Terwijl je in Belgie dat eigenlijk vooral hoort aan het dialect dat de mensen spreken. Enfin, dat is mijn gevoel, en ik kan er naast zitten natuurlijk.

  10. ik ben inderdaad te weinig vertrouwd met de Griekse muziek om er iets zinnigs over te zeggen, maar is dat echt allemaal streekgebonden? of eerder ‘smaakgebonden’? Ik ben al wel op heel wat plaatsen geweest in griekenland, noord-zuid-west-oost, maar inderdaad, zelden ga ik naar concerten van Griekse muziek. Niet dat ik niet graag muziek hoor, integendeel, mijn iPod gaat overal mee naartoe, maar ik ben opgegroeid met 27 jaar westerse rythmes en rock, en dat gaat er nog moeilijk uit, vrees ik… De laatste Griekse muziek die ik gekocht heb is van Trypes, en dat was wel OK, maar ik denk niet dat dat Tzeni’s favourites zijn… 🙂

  11. Och @Bruno ,als ik op TV recepten zie van de belgische keuken,dan mis ik toch wat . Misschien doorblader ik nog regelmatig een kookboek uit 1927 met streekgerechten en kruiden en is de Belg nu in fast-food verzonken . Waarschijnlijk is dat ook het lot van de komende GR generatie die pitta ,moussaka , etc in diepvries gaan kopen. Siropiasta van de winkel om de hoek en opgelegd fruit vanuit de super market. Laat ze hier nog maar wat fuiven met hun home-made specialiteiten maar vrees dat er ook een einde zal aan komen. De jongere generatie spendeert geen uren lang meer in de keuken als je het kant-en-klaar kunt aankopen . Ik nog wel , allebei belgisch en grieks maar dat loopt ook naar z’n einde .

  12. niet de favourite maar ik vind Trypes goed.

  13. sorry mensen maar de Griekse keuken heeft ook taarten en wat voor taarten, koeken dan alleen maar baklava,pomba (toulouba)… en wat die bieren betreft ok ,belgie heeft een grotere bier traditie. Maar Griekenland is nu ook met een opmars bezig. Wat de rest van de alcoholische dranken betreft, bij mijn weten heeft belgie alleen fruit jenevers en bieren en nu beginnen ze ook aan wijn te doen

    Griekse muziek, ieder Griekofiel weet wat de Griekse muziek te bieden heeft van gezangen tot dansen ik denk niet dat belgie dezelfde muziekcultuur heeft als Griekenland als andere liever gerommel van fanfaremuziek luisteren

    Griekse eilandjes dat is toch normaal dat die verlaten zijn in de winter ,hier in belgie zijn sommige dorpen het ganse jaar verlaten.

    @hans das waar de meeste Grieken luisteren uitsluitend Griekse muziek dat is toch niet meer dan normaal zouden ze hier ook moeten doen

  14. t Wordt moeilijk kiezen, en dan zijn er nog 90 te gaan!: ‘heureux qui comme Ulysse peut choisir de telles belles destinations’ 🙂 :

    -Kerkyra: heeft me steeds té Italiaans geleken, met overigens een Oostenrijkse Sissi/Romy Schneider suikertoets.
    -Kastoria: zo onbekend voor de talloze zuidelijker wonende Grieken , en dus zòòò onbemind, ondanks dat prachtige maar vaak nog ongerepte noorden, maar… met teveel ‘Ottomaanse flair’?
    -Koroni-Finikounda-Methoni: een zelfbeleefd traject naar m’n hart, met schitterende baaitjes, stranden, resten van byzantijnse versterkingen, en orthodoxe kerkjes en kapelletjes.
    -Meteora: spreekt voor zichzelf want werkelijk werelderfgoed.
    -Elafonisos: prachtig natuurgebied.
    -Arcadië: Arcadia, Arcadia, ‘t is een roepnaam voor iets hemels, en zeker het smalspoortreintje van Diakoftho vergeet je niet zo snel!
    -Patras: ‘portaal’ voor al wie uit Italië binnenvaart en thans gezegend met een wel héél mooie slanke Korte Wapper; eventueel contra: (nog?) clandestien immigranten reservaat?
    -Kythira: mij vooral gekend als een aantrekkelijke ‘postkaart’ van haar citadel, haar turkooisblauwe zee als schatkamer voor maritieme archeologie, en Theo Angelopoulos’ aangrijpend filmdrama “Taxidi sta Kythira”.
    -Hydra: toeristisch ‘platgelopen’ achter de havenpelikaan,maar…ook gediend tot magnifieke inspiratie voor Leonard Cohen.
    -Tilos: sterk aangeraden door de ‘reisboekskes’, dus wellicht een “ja”.

  15. Jullie doen je ding daar maar in Griekenland, ik doe het lekker in Kreta. Op Kreta werd reeds wijn gedronken toen de Grieken nog niet eens wisten dat de druif bestond. Er zijn minstens 5 Kretenzische druivensoorten.
    Het alfabet werd door de Grieken overgenomen van de Kretenzers, toen nog Minoers/Doriers.
    Ik ken geen Griekse muziek die ook maar enigzins lijkt op Kritika, Rizitika of Andhartika.
    Voor 1913 is Kreta nooit een deel van Griekenland geweest.

  16. @Bruno: Koroni-Methoni betreffen natuurlijk Byzantijns-Venetiaanse vestingen; het waren immers de ‘ogen’ van Venetië op die strategische maritieme route tussen Venetië en Constantinopel.

  17. hahahahah a re filippa pesta mreeeeeeeeeeeeeeeeeee
    Parte ayto to minima h krhth einai mia kai telika aksizoume pouxomai ta prwtia…!!!ki an kapious enoxlisame kai enoxloume akomh etsane emas h ratsa mas ki an laxi zoume MONH

  18. Wat is dat toch met die populaire TV-programma’s en hun top10 lijstjes? Kan men geen informatief TV-programma meer maken zonder dat er een winnaar uit de bus moet komen en de gewone man in de straat moet bellen of SMSen? Pure commercie: kijkers moeten gelokt worden, de kijkcijfers worden opgekrikt en de mobiele telefonie zal er alleen maar wel bij varen. Eerder interesseert mij de eigenheid van elke streek, wil ik de locale specialiteiten leren kennen en word ik graag geïnformeerd over de typische kenmerken van iedere streek. De bevindingen in je reactie, @Peter, volstaan; wat maakt het in godsnaam uit wie ‘wint’?
    @Bruno, wat ‘bier en dialecten’ betreft… Gentse waterzooi, Ardeense ham, Hasseltse speculaas en jenever (volgende week vinden er de jaarlijkse jeneverfeesten plaats), Luikse en Brusselse wafels en Antwerpse handjes hebben hun naam niet gestolen. Bovendien gaat er niks boven de Limburgse vlaai! Om maar te zwijgen van de kletskoppen uit Brugge, de knapkoek uit Maaseik en zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan.
    En dan de mentaliteit. Nooit gehoord van de ruwe, stugge, zwijgzame koppige West-Vlaming; de arrogantie van den metropool (een Antwerpenaar ruik je van ver, zelfs al zou je h’m niet horen spreken); de sociale, joviale, immer vriendelijke en/of domme Limburger; de zich (net iets meer) intellectueel voelende Brabantenaar, de bekakte Hasselaren met hun dikke nek; de eerder alternatieve, wereldse Gentenaars enz ? Het zijn allemaal clichés (meer dan waarschijnlijk evenals de Griekse clichés), maar hoe ontstaan ze? Ze stoelen tenslotte ergens op, toch?
    Ook al heb ik persoonlijk niet zo een affiniteit met al die streekgebonden eigenheden (misschien omdat ik Griekse van afkomst ben? misschien omdat het gewoon niet in mijn aard ligt?), toch hoor, zie en proef ik ze wel. En ze zijn meer dan ooit levend.
    Derhalve doe je, door te menen dat Belgen zich enkel onderscheiden door hun dialecten en bieren, de Belgische geschiedenis en cultuur mijn inziens onrecht aan. ’t Lijkt wel of je uit je provinciale nest wilde uitbreken en de wereld wilde zien, maar daarbij vergeten bent je eigen land te ontdekken(-; (Dat dit nu toch net uit de mond van een Griekse moet komen… :-D)

  19. Wel,wel @Roosje . Proficiat voor je verwoording want dweperij over een nieuw land en je vaderland op lagere rang schikken,bevalt mij ook niet .

  20. Laat die ‘ook’ maar weg @Jenny, ik heb echt niks met de zogenaamde ‘Vlaamse’ cultuur en al zeker niet met de Vlaamse (kook)pot. (Gisteren nog héérlijk Grieks gaan eten! ;-)) Enkele jaren geleden zei een taxichauffeur op Ikaria mij dat hij jarenlang werkzaam was geweest in Athene en op vele Griekse eilanden, maar dat hij nu zijn (eind)bestemming had gevonden op Ikaria, omdat het nergens anders zó is, als op Ikaria. Toen ik vroeg wàt dat dan precies was, passeerden we net een bruiloftsfeest, waar mannen, vrouwen, jongens en meisjes, zij aan zij, met licht gebogen ruggen, handen in mekaar, zeer gefocust en zeer intens in een kring stonden te dansen. “Dàt”, zei de taxichauffeur, “dàt zie je nergens anders op zo een innige, krachtige manier!” En dat raakt me eerlijk gezegd veel dieper en boeit mij persoonlijk veel meer, dan het arm Vlaams chauvinisme.
    Het enige wat ik over die Belgische cultuur wilde zeggen is: ik stond er bij en keek ernaar. En ik zie méér als fanfares, folkloristische feestjes, bier, Vlaamse schlagers en hoempapamuziek. Denk maar aan Novastar, Milo, Gorki, Zornik, Pragha Kan, Monza, Hooverphonic, Vaya Con Dios, dEUS, ons eigenste Axelle Red… Hoewel mijn (emotionele) betrokkenheid hier minder groot is, lijkt het me -als (rationele) semi-buitenstaander- onterecht om België en de eigenheid van zijn verschillende streken uitsluitend te reduceren tot bier, fanfares en dialecten. Αυτά.

  21. @Roosje, je beschrijving over de Vlaamse verschillen was wel heel raak, ik vermoed dat het toch meer dan ‘erbij staan en ernaar kijken’ is? Ik begrijp niet goed waarom iemand zou moeten kiezen: Belgie/Vlaanderen en Griekenland zijn twee kleine landjes, met allebei een heel rijke geschiedenis en traditie – 1 persoon kan best de twee verenigen. Ik eet graag Grieks en ik graag mosselen, ik drink graag raki en ik drink graag Leffe, ik hou van het Vlaamse verenigingsleven, maar ook van de Griekse familiebanden… en ik kan van alletwee ook de kleine kantjes zien; Vlaanderen verengen tot arm chauvinisme is ook niet correct, dat is also ik Griekenland zou verengen tot Karatzaferis… overigens ben je de eerste Griek die ik ‘tegenkom’ die niet graag Vlaams eet…? misschien zijn er in Limburg geen goeie restaurants 🙂 in deze tijd: eend, hert met erellen en kroketten, wild gevolgelte met appelmoes, …?

  22. Inderdaad @Hans. Ik kook grieks maar ook belgisch en kan je verzekeren dat m’n griekse bezoekers het erg op prijs stellen .Geef ze maar witloof in ham of appelflappen.
    Ik ben in een dorp grootgebracht en heb het sociaal leven erg op prijs gesteld .Ben nu al 30 jaar in GR en weet niet of het ginder nog zo levendig is ‘s avonds in de cafe’s waar er een partijtje kaart of biljard gespeeld werd,er meegezongen werd met de jukebox en soms ook op eens walsje kon uitlopen. De bakkerij die ‘s zondags leeggekocht werd aan kaas en flantaarten want er was het vieruurtje in gezelschap . En dan de dorpsfeesten met toneel ,acteurs waren van de lokale bevolking ,idem het orkest voor het bal.
    Ik geniet van m’n 3de leeftijd in GR maar weet niet naar waar de balans overslaagt als beide landen in de weegschaal gelegd worden .
    En pas op je woorden : hier drink je geen RAKI !:):):)

  23. ja dat is waar van die Raki, sorry ..! maar is dat niet hetzelfde als de Tsipoura?

    althans in de dorpen rond het Leuvense bestaat die dorpssfeer die jij beschrijft toch nog, als je het opzoekt natuurlijk; dat is wel iets wat in GR minder leeft.

  24. OK, ik mag Vlaanderen hier onderschat hebben, en alles wat hier geschreven wordt is zeker waar.
    Het zal dan wel mijn persoonlijke inschatting zijn, denk ik 😉 maar ik als ik half Griekenland doorkruis, dan krijg ik soms het gevoel dat ik telkens in verschilende landen terecht kom. Maar misschien heb ik Belgie dan inderdaad niet goed genoeg verkend.

    En als uit mijn blog blijkt dat ik Griekenland boven Belgie verkies, dan is dat ook waar: ik ben naar hier gekomen omdat het me hier bevalt, beter dan in Belgie. Waarmee ik Belgie zeker niet lager wil inschatten. Het is trouwens een prima vakantieland, merk ik nu 😉

  25. Ja @Hans , raki is tsipouro maar het is een turks woord !:)Mij niet gedeerd hoor.M’n ganse schoonfamilie komt uit Klein Azie !:)
    Ik kom uit het Leuvense en mis zowat die erg mooie Grote Markten met statige gebouwen en ook hun gezellig avondleven maar tja , we hebben ‘les étés d’antan’ niet meer toen we tot laat ‘s avonds op terrasjes konden zitten.
    Als ik door Belgie rij @Bruno,dan hou ik dikwijls halt om die mooi verzorgde velden,boomgaarden,weidelanden en bossen te bewonderen . GR is een waar mooi land en vooral het klimaat is aantrekkelijk .Daarom is ook iedereen altijd buitenshuis en hebben ze hun eigen society.

  26. Dit is appels met peren vergelijken. Corfu, een onwijs groen eiland vergelijken met Patra, de derde grootste stad van Griekenland waar geen groen te vinden is en heel erg druk is vanwege de haven. Patra is geen vakantiebestemming terwijl Corfu dit wel is.

    Kastoria is een leuke kleine stad, prachtig gelegen aan een meer, Meteora is een groep kloosters gebouwd boven op rotsformaties… Ik vind beide schitterend, beide totaal verschillend van elkaar. Wellicht was het handiger geweest als de plaatsen onder verdeeld hadden in categorieën.

  27. Update: Dat is bijzonder, Kythira is door en Corfu niet…. Terwijl Corfu veel meer variatie te bieden heeft qua omgeving en stranden. Wellicht houden Grieken niet zo van plaatsen die te toeristisch zijn…

  28. Misschien omdat half Griekenland inderdaad al op Korfoe is geweest? Het is een van de bestemmingen van de 5-daagse uitstap die men maakt in het laatste jaar van het lykeio. Maar het blijft wel een vreemde keuzen, hoewel Kythira best wel een mooi eiland is.

  29. Je hebt (deels) gelijk @Hans, het is inderdaad vaak méér dan “ik stond erbij en keek ernaar”. Hoe kan het anders, tenslotte ben ik hier/in België geboren en opgegroeid. Maar tóch kan ik even vaak echt wel zeggen: “ik stond erbij en keek ernaar”, waarmee ik bedoel dat ik er geen affiniteit mee heb, het niet kan smaken, en het –met alle respect- gewoon aan me voorbij laat gaan, ook al merkt mijn omgeving dat niet. Om op jouw voorbeelden in te gaan: ik eet graag Grieks, maar zelden of nooit mosselen (bweurk). Ik drink graag een ouzootje op een Griekse zomeravond en ik drink graag een geuze in ’t café om de hoek. Ik versta die Vlaamse drang naar vlaai op zondag niet, maar laat het gebeuren evenwel zonder eraan deel te nemen. Liever snel ik tijdens vakanties op zondagvoormiddag naar de zacharoplastio in ons dorp in GR, laat een doosje vullen met heerlijke kataief en baklava en wandel ermee naar de kafeneio, waar ik me aan een tafeltje nestel en de doos open, terwijl de mannelijke dorpsgenoten onbeschroomd erbij komen zitten, we een metrio bestellen en vele babbels later het stroop van onze vingers aflikken. Ik heb het ook niet zo begrepen op fruit, suiker of bier in combinatie met vlees, groenten of warm eten ([zoete] appel[moes] bij middageten, eurgh!, mijn smaakpapillen kunnen er na al die jaren nog steeds niet aan wennen), maar zal de konijn op Vlaamse wijze wel opeten als ie hier wordt klaargemaakt; de kids zijn er dol op maar ik haal mijn hartje op als ik nog eens een overrrrrheeeerlijke stifadho kan eten.
    Wellicht val ik hier in herhaling voor de anciens van deze blog, maar zo ook heb ik nooit enige affiniteit gehad voor dat “Vlaams gevoel”: Vlamingen die vloekend op België en -ach, arm Vlaanderen!- zich bedreigd voelend door Wallonië, altijd steen en been klagen en zo hard op zoek zijn naar & schreeuwen om een eigen identiteit en er maar geen kunnen vinden. Laat dat nu net het tegendeel zijn van “Vlaanderen verengen tot arm chauvinisme”; hopelijk begrijp je nu beter wat ik bedoelde.
    Waar ik het helemaal met je eens ben @Hans, is dat ook ik nooit begrepen heb waarom mensen zouden moeten kiezen. Ik vergelijk niet, ik heb de twee culturen altijd als communicerende vaten gezien: ze zijn anders en vullen mekaar aan; ik haal het beste uit elke cultuur and That’s It.
    Want uiteindelijk ben ik geen emigrant en ook niet een immigrant, aangezien ik hier het levenslicht heb gezien. In Griekenland: de dochter van emigranten, in België: de dochter van immigranten.
    Misschien is dàt wel het verschil tussen emigranten/immigranten enerzijds en third culture kids (= 2de generatie emigranten) anderzijds wel: dat die laatsten reeds als kind noodgedwongen anders heb leren aankijken tegen de wereld; met kinderogen die confrontatie met culturele verschillen aangaan is toch net anders dan met de ogen (en hersenen) van een volwassene, die alles binnen perspectief wil plaatsen en vergelijkend denkt. De 2de generatie zit al van jongs af aan in twee werelden en is van kindsbeen af met de relativiteit van de dingen rondom zich geconfronteerd geweest. Zij weet dus niet beter.
    En ook nu, als volwassene, zijn er in ons gemengd huwelijk zelfs na meer dan 20 jaren verschilpunten waar we wellicht nooit uit zullen geraken. Maar dat hoeft ook niet. Ik maak soms schertsende opmerkingen over de Limburgse ‘vlaai’ op zondag, maar eet elke dag wat de (Vlaamse) pot schaft (aangezien mijn man de kok is op werkdagen).
    Tenslotte dragen we onze positieve kinderherinneringen en –ervaringen voor de rest van ons leven mee. Dat is respect hebben voor het ‘andere’, toch ?
    Wellicht is het niet voor iedereen zo gelopen, wellicht hebben andere Grieken àndere ervaringen en hebben ze wel een soort van identiteitscrisis gehad.
    Ik heb nooit dat gevoel gehad. Misschien heeft dit ook te maken met het feit dat ik een inwoner ben van de Limburgse mijnstreek. Voor de Limburger is het allemaal zó evident dat we er niet meer bij stilstaan wat voor een mengelmoes van culturen het hier is in het dagdagelijkse leven. ‘k Ben blij dat m’n kinderen (3de generatie) hier zijn opgegroeid en de voor- en nadelen van het samenleven met andere nationaliteitsgroepen aan den lijve hebben ondervonden. En ja hoor, ook zij geven regelmatig commentaar op de typisch-Vlaamse hebbelijkheden van hun grootouders net zoals ze scherp zijn voor hun papou met z’n ‘onbezonnen’ gedrag en sommige gedragingen van hun allochtone vrienden. Maar vaak slaan ze de nagel op de kop.
    Jouw smalend vermoeden over Limburgse restaurants kan dan ook alleen maar aan onwetendheid ontsproten zijn, maar ach.. typisch niet-Limburgers (grijns-grijns), het is je vergeven 😉 GOD ZIJ DANK woon ik in Limburg, waar je de grootste keuze hebt tussen de beste buitenlandse specialiteiten!!! Alleen al het aantal Griekse en Italiaanse restaurants in onze stad kan je niet op één (en ook niet op twee) hand(en) tellen, HA!
    Natuurlijk maak je je op deze blog populair(der) (en dan vooral bij de Griekse lezers) als je zegt dat je Griekenland boven alles ver’kiest’. En nogmaals sorry aan de anciens als ik hier in herhaling ben gevallen, maar ik wilde je alleen maar duidelijk maken dat ik nooit aan vergelijkend denken heb willen doen. Ik wilde alleen weerleggen dat de Belgische culturele verscheidenheid meer in zijn mars heeft dan bier en dialecten, los van mijn persoonlijke voorkeur, smaak en betrokkenheid in dit alles. Niet meer en niet minder, oftewel: AYTA.

  30. Wow Roosje, wat een expose! teveel interessante elementen om er hier op in te gaan, dat moet dan maar eens bij een meze/ouzootje dan wel Leffe/bierplank…

    Maar dat Limburg-gevoel, dat is toch wel HEEL Vlaams! Vlaaien, daarentegen, dat is enkel in Limburg.

    Overigens, dat je man Vlaming is, betekent niet dat hij Vlaams moet koken – terwijl ik dit tik ben ik net een award-winning Youvetsi aan het prepareren; ik zal er nog eens een maken voor bij Bruno zijn BBQ…

  31. Haha @Hans, dat zou er nog aan moeten mankeren: dat mijn man zou “moeten” koken wat ik hem opdraag! Mijn (vrouwelijke) collega’s benijden me omdat mijn man elke dag voor het eten zorgt en ik mijn benen maar onder tafel hoef te schuiven, terwijl zij ’s avonds nog moeten beginnen te kokkerellen. Het zou echt wel een beetje teveel van het goede zijn als ik hem dan ook nog eens de menu zou ‘opleggen’; daar zou ik me zelf niet goed bij voelen. Hij is de kok dus hij kookt wat ie wil/kan en zijn keuze is Vlaams (of Italiaans). In ’t weekend zet ík me meestal aan het fornuis en wordt er hier even smakelijk van de Griekse (of Italiaanse) gerechten gesmuld. Maar kookprins(ess)en zijn we geen van beiden, dus ’t liefst van al gaan we uit eten… bij de Griek natuurlijk! Keuze te over hier in Limburg 😉

  32. Trouwens: laat die ‘award-winning’ (hm) giouvetsi maar smaken!
    καλή όρεξη!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *