Ik heb het er hier al vaker over gehad en het thema is nu weer zeer actueel met de bosbranden: Griekenland heeft geen landregister. Deze maand zijn er al 1887 bosbranden geteld en de meeste daarvan lijken aangestoken, in opdracht van projectontwikkelaars. Cijfers geven aan dat er sinds 1974 meer dan 1 miljoen hectare in de vlammen is opgegaan. Maar hoe zit de vork eigenlijk aan de steel? De Griekse overheid heeft geen overzicht wie welke lappen grond bezit, en kan ook niet bewijzen welke stukken grond groene zone zijn en welke bouwgrond. Het is dus voor de staat ook moeilijk om grondgebied op te eisen om er openbare werken uit te voeren: altijd komen er rechtszaken waarbij individuen beweren dat ze eigendomstitels hebben voor het land waarop de overheid bouwt. Dat is de reden waarom de bouw van de infrastructuur voor de Olympische Spelen zo traag verliep. Het is ook de reden waarom men in Attica niet zomaar een nieuwe stortplaats kan bouwen (de oude -enige stortplaats voor Attica- is overvol) en aansluitend hierop is dat ook de reden waarom er illegaal wordt gestort (illegale stortplaatsen zijn overigens ook vaak brandhaarden).

De eigendomstitels waarover ik hierboven sprak, dateren heel vaak nog uit de tijd van de Ottomaanse overheersing. De Turken hadden destijds wél een landregister. De Grieken zijn, zelfs met fondsen van de Europese Unie, nog steeds niet geslaagd in het opstellen van een nieuw landregister. Zodoende kan iemand met Ottomaanse titels naar de rechtbank stappen en stukken land opeisen. De laatste tijd organiseren mensen die menen dat ze recht hebben op een stuk land, zich in co-operatieven. Vele van deze co-operatieven eisen stukken land op in afgebrand bos. Vele van de co-operatieven worden gevormd door academici en bankiers, die flink kunnen lobbyen bij de regering en zo beslissingen proberen af te dwingen om stukken bos te declassificeren. Hoewel het niet altijd kan worden aangetoond, zijn veel Grieken er van overtuigd dat deze co-operatieven achter vele bosbranden zitten. Ze geven een arme inwijkeling of asielzoeker een beetje extra zakgeld om stukken bos in brand te steken. Als de brandstichter al wordt opgepakt, wordt ie meestal meteen vrijgelaten (van de 1502 brandstichters die de voorbije 8 jaar zijn aangehouden, zijn er 90 veroordeeld – meestal kwamen ze al na een paar weken weer vrij. De overheid geeft dus de indruk dat je ongestraft misdaden tegen het milieu kunt plegen. Maar de burgers schijnen er stilaan genoeg van te krijgen. En misschien is deze zomer wel het keerpunt voor de enige ernstige Griekse groene politiek partij: Ecogreens. Mensen zijn geïnteresseerd in de activiteiten die de partij organiseert. Het zou een kleine overwinning zijn, mochten ze bij de komende parlementsverkiezingen de kiesdrempel halen. Misschien halen de bosbranden dan nog iets uit…