Stel u het zich voor: u ziet een stevig uit de kluiten gewassen Griekse jongeman over straat lopen, ietwat macho, ongeschoren, lederen jas, gel in het haar en een zonnebril. Zijn mobiele telefoon (nieuwste model, uiteraard) gaat over. De ringtone is een van de laatste Griekse hitparadesuccessen. Hij neemt de telefoon op en het gaat van “Ela mama!”. Het gebeurt erg vaak. Er is wat met de Griekse moeders en hun zonen. Het is een innige band, die vaak nog wordt bezegeld door het feit dat zoonlief tot voorbij zijn 30ste in het ouderlijke huis blijft wonen.

Gezien de economische situatie in Griekenland is dat laatste niet echt zo verwonderlijk. Weinig jonge mensen verdienen genoeg om op eigen benen te staan en om alleen te gaan wonen. Zelfs tot na hun 30ste is dat moeilijk. Voor anderen is dat weer net zo makkelijk om bij de ouders te blijven wonen. Het eten staat klaar, de schoenen worden gepoetst, de vaat wordt gedaan en de kleren worden gewassen. Handig toch? Waarom zou je het opgeven?

In vele gevallen wordt het ouderlijk huis pas verlaten nadat zoonlief of dochterlief zijn getrouwd. Dan nog blijft de relatie tussen de Griekse moeder en haar zoon erg bijzonder.

En net rond dat fenomeen wordt nu een televisieprogramma gebouwd. Reality TV uiteraard, met de titel “Een bruid voor mijn zoon”. Een paar dagen geleden zag ik toevallig 5 minuten van dit programma en ik kon mijn ogen niet geloven. Ik vond het al bijzonder vreemd dat er genoeg vrouwen worden gevonden (niet alleen in Vlaanderen, maar ook in Griekenland) die geïnteresseerd zijn om een jonge boer (die vrouw zoekt) aan de haak te slaan.

Maar dat er ook vrouwen zijn die hun kans willen wagen met 30-jarige moederskindjes, vond ik erg vreemd. Ik heb er geen idee van of “Een bruid voor mijn zoon” in Nederland of Vlaanderen bestaat, maar staat u me toe om de opzit van het programma even te belichten.

We krijgen een idyllisch tafereeltje te zien van een moeder op leeftijd die haar volwassen zoon in de watten legt. Zoonlief laat al meteen verstaan dat zijn aanstaande bruid rekening zal moeten houden met het feit dat hij erg dicht bij zijn moeder staat. De moeder komt daarbij meteen duidelijk maken hoe speciaal haar zoon wel is, en dat de aanstaande bruid er wel voor zal moeten zorgen dat hij niets in het huis hoeft te doen. Zij moet koken, wassen, schoonmaken, en zoonlief hoeft maar zijn voeten onder tafel te schuiven. Bovendien mag de aanstaande niet te dik, te dun of lelijk zijn. Het is duidelijk dat we hier met een strenge jury te maken hebben.

Zoonlief krijgt dan 5 brieven van mogelijke aanbidsters. Vraag me niet waar ze die 5 vrouwen hebben gevonden, maar wellicht hebben ze er alles voor over om op televisie te komen (Andy Warhol heeft het altijd al geweten)! Bij de brief zit een foto, dus moeder en zoon gaan op basis daarvan al meteen aan het keuren. Nadien worden de aanstaandes thuis uitgenodigd,  waar ze de confrontatie met moeder en zoon heldhaftig proberen te doorstaan. Ze moeten onderling wedijveren voor de gunsten van zowel zoon als moeder. Maakt ze even lekker eten klaar als de moeder? Doet ze de juiste hoeveelheid suiker in de koffie van zoonlief, net zoals zijn moeder dat zo goed kan?

Ik leed aan plaatsvervangende schaamte en ben weggezapt. De realiteit is pijnlijk en tragisch, maar het is wel de realiteit. Deze moeders en zonen zijn natuurlijk speciaal uitgekozen voor dit programma, maar jammer genoeg bestaat dit soort situaties nog steeds in het Griekenland van de 21ste eeuw.

Misschien is dit wel een bijzonder instructief programma voor buitenlandse toeristes die naar Griekenland komen en verliefd worden op een knappe Griekse jongeman. Voor ze er nog maar aan denken om hun vaderland achter te laten en hier de liefde van hun leven te volgen (en dit gebeurt vaker dan u denkt), doen ze er wellicht goed aan om de moeder eerst te leren kennen!