Een paar weken geleden heb ik hier het al eens over Tzoulia Alexandratou gehad. Die slaagt er in om heel Griekenland in de ban te houden van haar capriolen. Ze heeft een zangcarrière geprobeerd, maar dat is niet echt een groot succes geworden. Sindsdien probeert ze het nieuws te halen met andere middelen, zoals het draaien van een porno-DVD die zowaar in alle kiosken in Griekenland te koop werd aangeboden. De DVD had zo veel succes dat hij zelfs wel gekopieerd en verkocht door de illegale straathandelaars uit Nigeria en Bangladesh. Er zou nu een tweede DVD op de markt komen.

SInds het verschijnen van de DVD, doet Tzoulia een tournee langs Griekse clubs. Nee, niet om de kunstjes te tonen van de DVD zelf, maar om te zingen. Volgens Griekse journalisten (en niet enkel die) hanteert ze daarbij een klassieke truuk om belastingen te omzeilen (een van de duizenden truukjes die hier dagelijks worden toegepast). In elk dorpje (Tzoulia is des volks, en gaat dus echt wel overal zingen), stapt ze -voor ze aan haar optreden begint- naar het politiekantoor en daar dient ze een verklaring onder eed in dat ze haar diensten gratis aanbiedt voor de gemeenschap. Ondertussen wordt wel entree gevraagd in de clubs waar ze speelt, en ze vangt een royale vergoeding onder tafel. Ze is niet enige die dit doet.

Maar Tzoulia loopt nu eenmaal wat meer in de schijnwerpers dan anderen. En zo kwam de kwestie zowaar in het Griekse parlement ter sprake. Syriza-parlementslid Dimitris Papadimoulis (ooit een zeer verdienstelijk europarlementslid) kaartte deze truuk van belastingomzeiling aan en hij verwees daarbij naar “die pornoster”. Dat schoot onze Tzoulia in het verkeerde keelgat, want ze is tenslotte artieste en dit is voor haar duidelijk een geval van laster.  En dus diende ze een klacht in. Jawel, in dit land is alles mogelijk! En omdat ik dit een van de meest geslaagde PR grappen van de laatste tijd vind, wil ik u graag de inhoud van haar brief aan de eerste minister en het parlement (u leest het goed) meedelen:

“Geachte heren,

Ook ik ervaar, net als alle Grieken, de tragische ontwikkelingen in de Griekse economie, en ik voel mee met uw pogingen om de beste ondersteuning en oplossing te vinden voor de problemen met de EU, het IMF. Met verbazing heb ik de toespraak gehoord tot het Griekse parlement van het parlementslid van Syriza, de heer D. Papadimoulis.
De heer Papadimoulis met wie ik had nog nooit persoonlijk of enig ander contact heb gehad, vermeldde mijn naam vanop het spreekgestoelte van het Griekse parlement met denigrerende en beledigende omschrijvingen voor mij als persoon en als professional.

Het is duidelijk dat het parlementslid van Syriza, bij gebrek aan politiek discours en argumenten, uit was om indruk te maken en om in de media te komen, door mijn naam te gebruiken op een offensieve manier, waarbij hij zijn parlementaire onschendbaarheid inroept bij een onethische en laffe aanval op een in dit geval onbeschermde burger. Daarbij schoffeert hij de hoogste tempel van de democratie, het parlement.

Zonder enige reden of argument, behalve beledigende karakteriseringen, hield de heer Papadimoulis vol vóór het voltallige parlement, dat ik fraude pleeg en de Griekse staat misleid, terwijl ik echter wel steeds wordt gecontroleerd  door de bevoegde organen van de Staat, zonder dat daarbij enige onregelmatigheid van mijn kant mee gemoeid was. En dit alles terwijl ik dagelijks aan de media word blootgesteld, vanwege mijn beroep als erkend artiest, en een voorbeeld probeer te stellen voor de financiële steun van ons land, door elke euro aan belastingen en accijnzen tijdig en met volledige transparantie te betalen.

Tegelijkertijd betwijfel ik persoonlijk of de heer Papadimoulis met dezelfde openheid werkt tegenover de Griekse overheid. Ik betwijfel of de heer Papadimoulis, op het moment dat hij mij beledigt en me ongegrond beschuldigt, zelf niet betrokken is geweest bij enkele van de vele corruptieschandalen waar de politici van het land zo over schreeuwen, en waarmee de Griekse economie al jaren te kampen heeft.

Ik betwijfel of de heer Papadimoulis geen belangen heeft in «off shore» ondernemingen, of hij niet gesponsord is geweest, of hij geen smeergeld heeft ontvangen, en of hij niet betrokken is geweest bij allerlei woekerwinsten en niet heeft gezwicht voor economisch machtige druk in ruil voor, uiteraard, geld.

Vermits de heer Papadimoulis jammer genoeg parlementaire immuniteit geniet, is mijn gerechtelijke stap, na zijn immorele aanval tegenover mij voor het parlement, louter symbolisch. Maar door middel van deze brief, weet ik zeker dat ik iets substantieels doe. Ik oefen het recht uit dat de grondwet van Griekenland mij geeft, om me tot u, de hoogste instellingen van ons parlementaire systeem, te richten en te vragen om mij te beschermen tegen de heer Papadimoulis en anderen die de autoriteit van het Griekse parlement uitdagen.

Als burger van het land waar de democratie werd geboren, geloof ik zeker dat u zich met belangstelling en genegenheid zal buigen over dit geval van flagrante belediging en onrecht tegen mij en dat u me met liefde zult omringen, waarbij u  tegelijkertijd de professionals beschermt die elke dag proberen om de kunst te bevorderen. Maar ik wil ook helpen in deze moeilijke tijd voor ons Griekenland, door al mijn financiële verplichtingen tijdig na te komen, als vrouw die ook  ‘s nachts en vaak ook onder ongunstige omstandigheden moet werken.

In uw poging om uit deze economische crisis stel ik me beschikbaar om deel te nemen op enigerlei wijze en in contact te komen met jonge mannen en vrouwen van ons land voor wie ik een soort van idool ben.  En net omdat ik erg gevoelig ben en iets wil bijdragen tot de maatschappij, niet alleen door uitingen van mijn artistieke natuur maar ook van mijn sociaal werk, zal ik niet voor u verbergen dat ik ernstig overweeg om actief te worden in de politieke arena. Want er zijn niet weinigen die er op aandringen bij elk publieke optreden dat ik maak, om me kandidaat te stellen als vertegenwoordiger van de jonge generatie van ons land.

Met hoogachting,

Tzoulia Alexandratou.”