Twee weken geleden schreef ik hier over het solidariteitsfonds dat de parlementsvoorzitter had voorgesteld. Daar is een soort van reclamefilmpje voor gemaakt dat we regelmatig op televisie te zien krijgen. De put die men hiermee probeert te vullen, is ondertussen zo groot, dat het niet meer dan een druppel op een hete plaat zal zijn.

Hoe het idee voor dit solidariteitsfonds wordt beschouwd door de jongeren in dit land, mag blijken uit de volgende open brief die door een meisje van 15 uit Katerini (Noord-Griekenland) naar de parlementsvoorzitter is gestuurd.

“Mijnheer de Parlementsvoorzitter, ik stel hierbij de oprichting voor van een Verontschuldigingsfonds voor Politici. Dit is een initiatief – op vrijwillige basis met een ondertekende verontschuldiging door de politici, die de woede van de jongeren zal koelen en ik stel u voor om dit fonds onder de auspiciën te brengen van de president … van de Republiek.

Ik denk dat mijn voorstel op algemene goedkeuring kan rekenen bij de politici van de afgelopen decennia, waarmee ze laten zien dat ze nog steeds enige waardigheid en trots hebben.
Mijnheer de voorzitter, in mijn tienerjaren voel ik dat mijn toekomst, de rest van mijn leven, mijn dromen, mijn studies, mijn droom om een familie te hebben, zwaar gehypotekeerd is. Ik ben onzeker over mijn toekomst en over mijn eigen land. En ik voel die zonder ooit mijn recht te hebben kunnen uitoefenen om te stemmen. En zonder dat ik ooit besluiten heb kunnen nemen, zonder zelfs maar 1 keer gehoord te zijn geworden als burger van mijn land.

Dus denk ik dat het echt wel nodig is dat er eerst een Verontschuldigingsfonds voor Politici in Griekenland te creëren en dan pas een Solidariteitsfonds ter Ondersteuning van Griekenland.
Mijnheer de Voorzitter, als u mijn voorstel uitvoert – wat ik niet niet geloof – wanneer 1 politicus van de laatste decennia of zelfs een hedendaagse politicus een verontschuldiging tekent en geld daarvoor stort in het fonds dat ik voorstel, dan ben ik bereid om uw fonds te steunen met onschuldige ideeën en jeugdige kracht te steunen.

Ik schrijf het woord verontschuldiging (συγγνώμη) met 2 gamma’s (γ) omdat het verschillend moet zijn van de verontschuldiging (συγνώμη) die de eenvoudige mensen elke dag vragen. Deze verontschuldiging dient anders te zijn!”