Afgelopen zaterdag waren we uitgenodigd op het huwelijk van een collega van me. Huwelijken zijn vaak een traditionele bedoening, met de nodige hoeveelheid kitsch, die volgens een bepaald stramien verlopen. Maar zaterdag waren er toch accentjes die een trend tonen in het Griekse huwelijksgebeuren.
Zo begon de kerkdienst erg laat: om 21u. In de zomer is dat wellicht te begrijpen, want je wil in vol huwelijksornaat zeker niet in de zon gaan staan. Maar het is ondertussen wel herfst en dan zou de temperatuur al wat lager moeten liggen (hoewel het kwik de laatste dagen boven de 30 graden hangt). In ieder geval werd de dienst in een klein kerkje gehouden, dat in geen geval de 200 bezoekers kon binnen laten. Dus stond iedereen tijdens het “μυστήÏιο” buiten op het pleintje rond de kerk te keuvelen.
Normaal duurt een huwelijksdienst toch minstens 30 minuten, maar zaterdag maakte de papas er zich op een kwartiertje van af. Is dat een nieuwe gewoonte? Normaal gezien staat na de kerkdienst het pasgehuwde koppel midden in de kerk en alle bezoekers komen hen groeten, waarbij ze allemaal “να ζήσετε” zeggen. Dat hele gedoe kan makkelijk 3 kwartier duren waarbij de bruidegom zijn hand niet meer voelt en de bruid al lang al haar make-up aan de gezichten van de bezoekers heeft geveegd. Niet zo op zaterdag: geen gegroet in de kerk en dus ook geen “boboniëres” (vergelijkbaar met doopsuiker in Vlaanderen). Enkel buiten de kerk stonden heel wat mensen klaar om rijst te gooien naar het pasgetrouwde koppel. Die maakten zich meteen uit de voeten met een fotograaf.
Dan maar naar het feest. Dat werd gehouden aan het meer van Vouliagmeni – een prachtige locatie. Zelfs al is het niet voor een trouwfeest, dan moet iedereen er toch wel ooit eens zijn geweest. Jaren geleden heb ik er al eens over geblogd – zie deze post.
Het duurde eeuwen voor het koppel zich liet zien, en in de tussentijd konden de genodigden zich al te goed doen aan de bar. De “boboniëres” stonden op de tafel te wachten. Ook iets nieuws, dat ik niet eerder had gezien. Toen uiteindelijk, na meer dan een uur, het koppel zijn opwachting maakte, had ik verwacht dat ze meteen naar het midden van de dansvloer zouden gaan (die speciaal was aangelegd voor de gelegenheid), om eerst een glas champagne te drinken, een stuk van de trouwtaart samen af te snijden en op te eten (waarbij ze elkaar de lepel in de mond steken) om dan meteen aan een openingsdans te beginnen. Althans, in die volgorde heb ik het altijd geweten in Griekenland. Niet zo dit keer. Gelukkig maar, we konden aan het buffet gaan, want het was ondertussen al na 23u en de magen knorden.
De champagne, de taart en de openingsdans kwamen er wel, maar na het eten. En vanaf dan was het een heuse party, waar uiteraard zeker ook Griekse traditionele volksmuziek wordt gespeeld. De feestvierders kunnen daarbij hun afkomst niet verloochenen en dansen een chasaposerviko, of een kalamatiano. Af en toe kwam er iemand met een schotel vol borrelglaasjes met likeur of whisky of tequila (afhankelijk van de smaak) de dansvloer op en die worden dan vlot achterover gegooid op de gezondheid van het nieuwe paar.
Zeker een geslaagd feest!
Was het ‘omslagje’ voor de pope te weinig gevuld of misschien TE goed met aandrang er korte metten mee te maken ?:) Ik heb toch zo dikwijls zo’n commentaar gehoord van uitgenodigden die buiten staan te keuvelen , kerk groot genoeg of niet , het bordes is een kans om eens ‘van gedachten te wisselen ‘ en Grieken hebben ruim veel gedachten .
heb dat ooit meegemaakt in een dorpje buiten Sparta. Man, wat een feest, die ronddraaiende linten boven hun hoofd, achter de papas gaan, en effectief de bonbonnières;;het eten, drinken, dansen, terug eten, drinken, dansen…zelfs als het eten koud is, is trouwens nooit warm!! Ik vond dat fantastisch en by the way, het koppeltje is nog altijd getrouwd en hebben 2 kinderen!!
Hoeveel waren er niet die net hetzelfde zegden, @Jenny.
De popes in Griekenland zijn ambtenaren, dus waarom zouden zij geen smeergeld vragen, nietwaar?
Ja @Phyllis, de trouwfeesten in de dorpen zijn een stuk uitbundiger dan de trouwfeesten in de stad, hoor!
Ik ken ook een koppel toen ze alles gingen regelen voor de trouw vroeg de priester naar hun met welke versnelling moet ik jullie in het echt verbinden, hoe sneller hoe goedkoper zeker? En hoe meer kroonlusters aan waren hoe meer je moest bijbetalen en geen rijst in de kerk gooien …. want wie ging dat opkuisen.
ps hoeveel ton aan vee hebben ze geslacht 🙂 ? en hebben ze geen mpalothies gelaten ???????? 🙂 🙂 🙂 🙂
θα στο πω ,δεν αντεχω και συνχωÏα με. για αυτο το καÏακιτσαÏιο εχασες το φεστιβαλ της Κνε και τον ΜητÏοπανο;;;
Ας εβαζες τον Αποστολη να τους παÏει τηλεφωνο να σε δικαιολογησει!!!κÏιμα…
‘t Was geen Kretenzische trouw, @europa 😉
En de rijst werd op het pleintje gegooid, dus…
En @Tzimi … als het geen trouwfeest was geweest, dan had ik moeten kiezen tussen Mitropanos en Tzouganakis. Geen gemakkelijke keuze!
Een doop is ook geen kleinigheid .’k Heb m’n schoonzus wat bijgestaan toen ze absoluut haar kleinzoon in Volos wou gedoopt hebben . Drie weken lang heb ik met haar rondgereden want ik weet niet hoevelen onder de lezers vertrouwd zijn met de voorbereidingen maar er zijn zoveel details mee gemoeid , dat het duizelingwekkend was voor mij . Welke bloemen , welke kaarsen , welke bonbons , welke tule , enz. Ik heb schoonzus niet durven vragen hoeveel ze de pope vergoed heeft die de peter , een amerikaanse griek die nog snel de akte van geloof heeft vanbuiten geleerd, heeft bijgestaan !:) De kleine heeft iedereen teleurgesteld omdat die niet begon te huilen (dat hoort erbij) , het zelfs prettig vond . ‘k Heb zelfs gehoord dat ze de dopeling in de billen pitsen om hem doen te huilen maar dat kon je van die peter niet verwachten . De moeder , een Portugese had me toegefluisterd dat ze hoopte dat haar zoon de pope niet ging bijten . Mijn heimelijk hoop is ook niet uitgekomen .
Och , voor mensen is het een kans familie en vrienden samen te krijgen ,eens goed te fuiven en ook wat te bluffen , vooral bij expats ! Overal ter wereld gangbaar.
@Europa: dat was toch niet in Brussel he? Daar krijg je tenminste wel een betalingsbewijsje. Binnen mag er geen rijst worden gegooid, maar buiten wel. Waarom? Kijk eens op http://www.youtube.com/watch?v=L74QyHS8zy4 😉
Nee niet Brussel ongeveer 100 km naar het oosten toe 🙂 en waarom niet binnen ik zal wel iemand betalen om dat op te ruimen en ik dacht dat priesters geen geld mogen vragen of heb ik het mis.
Breek me de bek niet open @Europa, over dat popes geen geld mogen vragen. In theorie zeggen ze dat, ja. In de praktijk staan ze met hun handje klaar en owee als je niks geeft, zeker 100 km ten oosten van Brussel!, maar ook in Griekenland zelf. En van een betalingsbewijs hebben ze er nog nooit gehoord. Het is gewoon een stilzwijgende overeenkomst waar je je aan hebt te houden. Doe je dat niet, dan zal de pope wel zorgen dat je te weten komt hoe de zaak in elkaar zit, zonder EXPLICIET ‘geld te vragen’. Je hebt het dus wel degelijk mis.
Welke pope was dat alweer op Kreta, die openlijk verkondigde dat al dat geld vragen afgeschaft moest worden? Dat zijn de enkelingen die een uitzondering vormen op de regel.
@Bruno, in een stad als Athene, wordt daar tegenwoordig ook samengewoond door jonge stellen of is dat nog steeds taboe?
@Roosje: Aartsbisschop Ireneos van Kreta (vroeger Metr. van Chania), van wie je zoiets wel mag verwachten: een heel “eenvoudig”, diepzinnig man, maar toch met zijn beide voetjes op de grond. Een zeldzame combinatie.
Geldkwesties in de kerk doen mij altijd denken aan dokters (voor het lichaam), die ook niets mogen vragen, enkel een “ereloon”… en daar hou ik het maar bij. Maar aan priesters is het volgens de canons echt verboden! Anders spreekt men van simonie.
@Roosje: er bestaat nu toch ook een burgerlijk huwelijk? Dan moeten zij die een “echt” huwelijk nog niet kunnen betalen, dan toch al voor de wet trouwen?
@Bertinos, ik begrijp je laatste reactie niet, of beter: ik begrijp de link niet goed met mijn reactie.
@Roosje: verlaagt het burgerlijk huwelijk niet de drempel om te gaan samenwonen?
Ach zo, ja, theoretisch waarschijnlijk wel. Maar ik vroeg me gewoon af, los van het al dan niet kunnen betalen van een huwelijksfeest, of samenwonen vandaag de dag gangbaar is in Griekenland. Iemand vroeg het me onlangs en ik heb er eigenlijk geen idee van of het thans gebruikelijk en ‘aanvaard’ is in GR.
Ik kan niet spreken over de rest van Griekenland, maar in Athene/Piraeus is het wel gangbaar dat men samenwoont. Maar telkens met het idee in het achterhoofd dat men wel gaat trouwen, uiteraard.
En dat burgerlijk huwelijk: dat is toch vooral voor rebellen die er geen behoefte aan hebben om er een feestelijke dag van te maken. Een burgerlijk huwelijk vindt men hier maar iets vreemds.
Voor zover ik weet zijn de meeste koppels die samen wonen en nog niet getrouwd zijn, wel verloofd, waarschijnlijk een goede manier om kwaadsprekerij de kop in te drukken :).
Tevens ken ik genoeg koppels die samenwoonden, nadien een burgerlijk huwelijk hielden ( in alle stilte, om ekonomische redenen) en na een jaar of twee uiteindelijk voor de kerk trouwden. Grappig is dat die koppels door de meesten niet als ‘getrouwd’ werden aanzien tot het eigenlijk kerkelijk huwelijk achter de rug was.
Dat het rebellen zijn @Bruno , dat wel maar meestal is het als een teken van afwering van de religie en clandestiene atheisten zijn er meer in GR dan men zou denken . Het is nog altijd “onfatsoenlijk” burgerlijk te trouwen . En om geen conflikten met de familie te krijgen , trouwen de meesten nog orthodox ,met zoveel pompe als mogelijk om het toch nog geldiger te maken !:)
Hier trekken ze wenkbrauwen op als ik zeg dat de kinderen van m’n belgische vriendinnen niet trouwen maar toch samen een huis kopen,kinderen krijgen en een gewoon familieleven hebben. Jongeren geven eerlijk toe dat het hen niet zou storen ook zo verder te gaan maar dat ze het niet aandurven wegens de omgeving .