Griekenland heeft nog een groot aantal gewoontes die vaak hun oorsprong vinden in de Oudheid. In Zakynthos waren we getuige van een wel heel vreemd gebruik, waar ik de oorsprong niet van heb kunnen terugvinden. Op 31 juli om middernacht keerden we terug naar onze kamer en we zagen in de haven van Zakynthos een massa volk op straat. Alle kerktorens in de stad waren verlicht en luidden de klokken en op de heuvels werd vuurwerk afgestoken. Aan de hoofdkerk van Sint Dionysios (de patroonheilige van het eiland – wat meteen ook verklaard waarom vele Zakynthianen Dionysios, Nionios, of Denis heten) werden iconen verkocht. Het leek dus op een kerkelijk feest en we vroegen dan ook of het misschien de naamdag van de patroonheilige was. Dat bleek niet het geval (voor de geinteresseerden: Dionysios wordt op 24 augustus gevierd).

We vroegen aan een ernstig uitziende man van om en bij de 60 wat er precies aan de hand was. Hij vertelde ons dat men in het water op zoek ging naar een “behaarde steen” (η πέτρα μαλλιαρή). Ik hield in het achterhoofd dat Zakynthianen best wel grappenmakers zijn en ik dacht dat hij ons voor de gek aan het houden was. Maar iedereen die we het vroegen, zei net hetzelfde. Een klein beetje buiten de hoofdstad werden we uitgenodigd om met de dorpelingen mee te feesten, want het zoeken naar een “behaarde steen” is een feest. Er stonden fakkels die in de zee waren geplant en er dreven bootjes voorbij die fel verlicht waren om de zoektocht naar de behaarde steen te vergemakkelijken. Vrouwen ploeterden door het water, op zoek naar de bewuste steen.  Op het strand stonden de barbecues te sissen, er werd muziek gespeeld, wijn gedronken en uiteraard gedanst.

Vrouw op zoek naar de behaarde steen

Op een bepaald moment komt een vrouw al juichend uit het water, met een steen waarop inderdaad enige begroeiing te bespeuren is. Het is uiteraard geen haar, maar wel een soort van zeewier. De gewoonte zegt dat ze de steen mee naar huis moet nemen en dat ze een jaar geluk zal hebben.

Ik heb een klein beetje opzoekingswerk gedaan, en ik heb gelezen dat de steen vooral vruchtbaarheid zou geven aan de vinder (dat kan verklaren waarom we enkel vrouwen zagen zoeken naar de behaarde steen). Het blijft in ieder geval een bizarre gewoonte, die zelfs door de kerk wordt ondersteund. Het is me niet duidelijk of de gewoonte ook elders in Griekenland bestaat, maar ik ben ondertussen nog niemand tegengekomen die de gewoonte kende.