Ongeveer 800.000 werklozen en 47.000 vacatures: dat is min of meer de situatie in Griekenland op dit ogenblik. Rooskleurig is het niet. Van buitenlandse investeringen hoeven we niets te verwachten: het belastingsregime is zo onvoorspelbaar dezer dagen dat geen enkele investeerder het in zijn hoofd haalt om iets op poten te zetten in Griekenland. FDI – Foreign Direct Investment in Griekenland toont aan dat er 634 miljoen euro netto in Griekenland is binnengekomen in de eerste helft van 2011. Dat is zo goed als niets.

Hoe zit het dan met werk? Gisteravond zijn we op stap geweest met een paar vrienden – het was geleden van voor de zomer dat we hen nog gezien hadden. Eén van hen heeft een goedbetaalde job in de bouwsector. Deze sector was jarenlang het paradepaardje van de Griekse economie. Hij heeft goed geld verdiend, maar nu komen er moeilijke tijden aan. Het bedrijf waarvoor hij werkt, is één van de grootste bouwbedrijven in Griekenland, maar de horizonten worden verbreed, met projecten in FYROM, Servië tot Jemen en Saoedi-Arabië toe. In de buurt van Athene is alles stil gevallen. Onze vriend kreeg gisteren te horen dat hij kon verkassen naar Sparta, om daar een project te beginnen binnen 2 weken. Als hij er geen zin in had, kon hij opkrassen. Op zijn 42ste mag hij dus op zoek gaan naar een flatje in Sparta – hopelijk bemeubeld, anders moet hij ook nog meubeltjes zien te vinden. Voor hoe lang? Niemand die het weet? Misschien wordt hij daarna wel naar Servië gestuurd?

Een vriendin van ons is 30. Ze is kernfysicus en heeft zich nadien gespecialiseerd in hernieuwbare energie. Nu zou je denken dat dit toch wel een sector is die gaat boomen, zeker na de ronkende verklaringen van de Griekse premier dat dit de toekomst wordt voor Griekenland. Ze heeft al ettelijke interviews achter de rug die telkens nergens op uitdraaiden. Nochtans heeft ze de technische bagage. Enkel 1 jobinterview liep goed af: indien ze wil, mag ze zonnepanelen gaan verkopen in de Carrefour-supermarkten. Dat betekent dus: mensen aanklampen en overtuigen dat ze zonnepanelen moeten kopen (vandaar de “goede communicatieve vaardigheden” in de advertentie). Let op: ze zou daar niet voor betaald worden. Enkel indien iemand echt de zonnepanelen aankoopt, een studie laat doen en ook effectief het systeem heeft laten installeren, zou ze een percentage krijgen. Anders niets. Ik vraag me af in hoeverre dit soort jobs wettelijk zijn. Ze heeft bedankt en werkt nu voor een privé-elektriciteitsmaatschappij. Ze moet maandelijks minstens 50 klanten zien te ronselen (dus zien te overtuigen om over te stappen), anders wordt ze aan de deur gezet. O ja, het is natuurlijk ook maar een deeltijdse job.