Nog 3 weken, en de Grieken kunnen weer eens naar de stembus. De politiek beheerst op dit ogenblik meer dan ooit de Griekse media. Tijdens politieke rallies staan er weer honderden, misschien wel duizenden met hun vlaggen te zwaaien. De speeches van de politieke leiders worden weer maar eens gekenmerkt door cliche’s, vage beloftes en aantijgingen. Iedereen beweert dat “de anderen” er op uit zijn om “ons” te kleineren, maar “wij zullen niet toegeven, en wij zullen vechten”. Het is me compleet onduidelijk waarvoor politieke leiders zullen vechten.
Nea Dimokratia beweert dat ze nog steeds de chaos van 20 jaar PASOK niet hebben kunnen aanpakken, en premier Karamanlis steekt de hand in eigen boezem wanneer hij zegt dat hij de nodige veranderingen niet snel en drastisch genoeg heeft doorgedrukt. Zijn tegenstanders beweren dat hij als premier compleet gefaald heeft. Opvallend is dat Nea Dimokratia niemand meer op de verkiezingslijsten zet, die de voorbije jaren betrokken is geweest bij een of ander schandaal. Dat maakt dat er nog maar weinig kandidaten overblijven en het nieuwe bloed dat was aangekondigd, bestaat o.a. uit de broer van Nea Dimokratia-stichter Konstantinos Karamanlis (80 jaar oud) en ex-voorzitter Militades Evert (70 jaar oud).
PASOK ruikt de overwinning en is nu al allerlei beloftes aan het maken, die volgens Nea Dimokratia dan weer compleet onrealistisch zijn. Voor een partij die al maanden denkt dat ze gaat winnen, is er verbazingwekkend weinig te merken van een concreet programma.
KKE, de communistische partij, roept de Grieken weer op om het de facto tweepartijenstelsel te dwarsbomen. Ik zie het de kiezers niet echt doen, de twee grote partijen breken zelf hun basis af, door hun onkunde om een respectabel beleid te voeren.
Syriza, een samenraapsel van linkse partijen, wist een paar maanden geleden nog 17% te halen in de enquetes. Ondertussen is de partij geimplodeerd en nu zal ze moeten vechten om de kiesdrempel van 3% te bereiken.
Het extreem rechtse LAOS zou wel eens de beste zaak kunnen doen. Het is de enige partij die het vluchtelingenprobleem en de criminaliteit aankaart en daardoor kan ze op stemmen rekenen. Dat betekent niet dat de Grieken rechtser worden, maar wel dat ze willen dat er iets aan die problemen wordt gedaan. Of LAOS dat ooit zal kunnen doen, valt te betwijfelen. De partij zal enkel kunnen regeren als coalitiepartner, maar Nea Dimokratia heeft al aangegeven om niet met extremisten in zee te willen gaan. Overigens bestaat de helft van deze extremisten uit narren, en zielige figuren uit de media. Wel 1 uitspringer: het hoofd van de Griekse geheime dienst EYP staat op de lijst van LAOS, en daar komt heel wat reactie op.
De andere partijen (en er zijn er heel wat) komen er wellicht niet aan te pas. Zelfs niet de Ecogreens die de kiesdrempel hebben gehaald tijdens de voorbije Europese Parlementsverkiezingen. Toen stemden vele Grieken voor de ecologen uit protest. Tijdens de nationale verkiezingen wordt er op een andere manier gestemd. Het milieu lijkt trouwens weer nauwelijks ter sprake te komen. Over de bosbranden wordt in alle talen gezwegen.
Sta me toe erg pessimistisch te zijn: wat ook de uitkomst van deze verkiezingen zal zijn: Griekenland zal er geen millimeter op vooruit gaan.