Voor de tweede keer in 3 weken is er een algemene staking in Griekenland. Het valt af te wachten of er veel mensen de straat zullen opkomen. Wie staakt, wordt niet betaald en stakingskassen voor wie bij een vakbond is aangesloten, bestaan niet.

Als er een algemene staking is, wordt er altijd gesproken over 2 vakbonden: ADEDY van de openbare sector, en GSEE van de privésector. Dit zijn uiteraard niet de enige vakbonden in Griekenland. Integendeel: het zou best kunnen dat Griekenland het land is met de meeste vakbonden: bekijkt u het lijstje maar eens op de site van Yiounionize (ietwat naar beneden scrollen en u zult versteld staan).

Vreemd dan toch, met zo veel vakbonden, dat de rechten van de werknemer zo flagrant met de voeten worden getreden in Griekenland. En dan heb ik het niet over het Griekenland tijdens de crisis, maar het Griekenland daarvoor. Heel wat Grieken voelen zich absoluut niet vertegenwoordigd door een vakbond. Je moet dan ook geen bijdrage betalen aan de vakbond – als je tot een bepaalde beroepsgroep behoort, word je automatisch door de vakbond vertegenwoordigd. Een afgevaardigde van de vakbond heb ik ook nog nooit gezien in de bedrijven waarvoor ik heb gewerkt. Nochtans moeten bedrijven met een bepaald aantal werknemers verplicht een vakbondsafgevaardigde aanstellen. Maar heel wat mensen werken met freelance contracten (waardoor ze makkelijker kunnen worden ontslagen, zonder ontslagvergoeding), en die contracten tellen niet mee. Zo kun je een bedrijf hebben waar 200 mensen elke dag komen werken, maar uiteindelijk zijn slechts 50 van hen vast in dienst.

En wat hebben de vakbonden in Griekenland voor elkaar gekregen? Het heilige recht van staking hebben ze heel vaak van stal gehaald. Voornamelijk voor loonsverhoging. Die kwam er ook, in ruil voor steun aan de regerende partijen. Ook in Griekenland worden vakbondsleiders vroeg of laat in de politieke partijrangen gesloten. Voor andere rechten van de werknemer werd niet zo vaak opgekomen. Dat probeert de militante beweging PAME (met communistische inslag) al wel eens te doen, maar deze beweging wordt geradicaliseerd en zo wordt ze ook hoe langer hoe minder ernstig genomen.

Kortom, vakbonden in Griekenland zijn vooral onderdeel geworden van het corrupte systeem dat dit land in de afgrond heeft gestort. En nog verenigen de vakbonden zich niet. Vandaag zullen ze vanuit verschillende plaatsen in Athene naar Syntagma opstappen. Waar het traditioneel tot rellen zal komen. Zonder weinig resultaat allemaal. Iedereen heeft zijn ding gedaan, maar een gemeenschappelijk front wordt niet gevormd. Verdeel en heers. En de besparingsmaatregelen zullen er door komen.