Op de dag dat Griekenland de nieuwe schijf van de noodlening kreeg, werd het nieuws bekend gemaakt dat de bekende zakenman Lavrentis Lavrentiadis gearresteerd was voor corruptie en verduistering van geld.

Lavrentiadis was een self-made man, hij was geen zakenman die behoorde tot de grote Griekse families die het hele land zowat in hun broekzak hebben. Lavrentiadis leek een wonderkind. Op erg jonge leeftijd erfde hij twee kleinere bedrijven waarvan hij erg grote spelers maakte: Neochimiki en Alapis. Vooral dat laatste bedrijf is buiten de Griekse landsgrenzen erg bekend. Op korte tijd richtte hij allerlei bedrijven op en was hij iemand die de dynamiek van de Griekse economie vertegenwoordigde in het eerste decennium van de 21ste eeuw. In 2006 was hij “Ondernemer van het jaar” in Griekenland, en in Monte Carlo vertegenwoordigde hij Griekenland in juni 2007 op het evenement  “World Enterpreneur of the Year 2007” van Ernst & Young.

Hij had eveneens heel wat aandelen in de Griekse media: Lavrentiadis was eigenaar of aandeelhouder van magazines (zoals Espresso), grote kranten (zoals Proto Thema en Ethnos, maar ook het Engelstalige Athens News) en hij had zelfs meer dan 26% aandeel in de TV-zender MEGA.

In december 2009 kocht hij het 31,31% van de aandelen van de Griekse Proton Bank over van Piraeus Bank, waardoor hij de grootste aandeelhouder werd van die eerste bank. Proton Bank was op korte tijd een grote speler geworden op de Griekse markt, nadat ze Omega Bank had overgekocht in 2005. In de Raad van Bestuur van Omega bank zaten Lavrentiadis zelf, de schoonvader van huidig PASOK leider Evangelos Venizelos, en een broer van ex-premier Georgos Papandreou.

De Proton Bank heeft in 2011 flink wat geld tekort. In een artikel in de Griekse krant Eleftherotypia (die ondertussen op de fles is gegaan) in juli 2011 wordt duidelijk dat de Griekse overheid een bedrag van 100 miljoen euro over had om de bank te steunen, wegens redenen van “openbaar nut”. De beslissing om dat geld over te maken, werd genomen door toenmalig minister van Financiën Evangelos Venizelos, tegen het advies van de Algemene Rekenkamer van Griekenland in. Om mogelijke wettelijke problemen te vermijden die deze “schenking” zou kunnen meebrengen, vaardigde Venizelos (hij weer) een ministerieel besluit uit dat stelt dat alle schenkingen van de overheid aan Griekse banken van 1997 en later, niet juridisch kunnen worden vervolgd, zelfs als ze in gaan tegen advies van andere openbare organen. Journalist Kostas Vaxevanis (die van de Lagardelijst, inderdaad) is daarover op TV met Venizelos in de clinch gegaan en werd toen door die laatste bedreigd dat zulke berichten met zorg worden gebracht, zeker door een journalist die voor de openbare TV werkt. Dit werd destijds door de Griekse pers als een indirecte bedreiging van de persvrijheid gezien.

Auditeurs hadden sinds 2010 gezien dat Lavrentiadis geld versluisde van Proton naar zijn eigen noodlijdende bedrijven. Reeds in maart van dit jaar diende de openbare aanklager Grigoris Peponis (een man die tot voor kort zijn werk moest uitvoeren zonder secretaresse en zonder computer) klacht in tegen Lavrentiadis en 27 van zijn medewerkers over twijfelachtige leningen ter waarde van 700 miljoen euro die Proton aan de bedrijven van Lavrentiadis toekende. De bank deed geen moeite om de kredietwaardigheid van de bedrijven na te kijken. Over deze kwestie was nauwelijks iets te vinden in de Griekse media, wat niet mag verbazen, gezien de aandelen die Lavrentiadis in de Griekse pers heeft.

Lavrentiadis reageerde in het voorjaar van 2012 zoals alle Griekse politici reageren die van corruptie worden beticht: het zou gaan om een georganiseerde aanval en een samenzwering tegen iemand die gelooft in Griekenland en in God. Volgens Lavrentiadis zouden de gevestige Griekse ondernemersfamilies helemaal niet graag zo’n nieuwe speler in hun achtertuin hebben en daarom zouden ze het op hem gemunt hebben. Overigens stond de naam van Lavrentiadis op de Lagardelijst.

De Grieken zelf blijven achterdochtig bij de arrestatie. Zij geloven dat de Griekse justitie er nu toevallig 1 zakenman uithaalt, om de gemoederen wat te bedaren. Niemand denkt dat het de regering Samaras menens is om systematisch courruptie aan te pakken, want als je bij zakenlieden begint, moet je zeker ook de poltici onder de loep nemen. En daar is men voorlopig nog niet aan toe.