Om in de Olympische sfeer te blijven, is het misschien goed om hier eens na te gaan hoeveel Athene is veranderd na de Olympische Spelen van 2004.  Het grote voorbeeld voor Athene was destijds Barcelona. Tot 1992 was die stad een beetje een vergane glorie, die niet echt aantrekkelijk leek. Toen ik in 1991 over de Ramblas liep, zag ik mannen met vlindermessen staan zwaaien, er werd me hasj aangeboden op klaarlichte dag en op Plaza Real hoefde je al helemaal niet te komen als je niet beroofd wilde worden. Barcelona is nu een swingende, populaire bestemming. Is Athene dat ook? Ik zou het niet durven zeggen. De stad was in 2000 al overvol gebouwd. Het grootste probleem voor de Olympische Spelen, zou transport zijn. Dus zijn er veel nieuwe wegen aangelegd. De plannen voor die aanleg bestonden al wel lang voor Athene de Spelen toegewezen kreeg, maar het positieve was dat op die manier het proces werd versneld. Hetzelfde geldt voor de Atheense metro en de tram. De busverbindingen zijn verbeterd en er is een supermoderne luchthaven gebouwd buiten het centrum van de stad. Allemaal positieve zaken, die het dagelijkse leven in de Griekse hoofdstad zeker hebben verbeterd.

En de Olympische stadia dan. Daar was aanvankelijk heel wat rond te doen. Voor vele sporten, die nagenoeg onbekend waren in Griekenland (wielrennen op de piste, wildwater kayak, moderne vijfkamp, badminton, enz.) moesten nieuwe stadia worden gebouwd en snel. Daar ging heel wat juridisch getouwtrek aan vooraf; want het was niet zeker wie de eigenaar zou worden van die stadia: de staat, de gemeente, een of andere sportbond? Nog steeds zijn de problemen niet van de baan, en de Hellenic Olympic Properties beheren alle stadia tot alles een beetje duidelijker wordt. In ieder geval worden de diverse stadia af en toe gebruikt voor concerten (de akoestiek is werkelijk afgrijselijk, maar ja) of grote exhibities. Vele mensen denken dat deze stadia de duurste post waren voor de Olympische Spelen, maar dat is helemaal niet zo.
Het duurste aspect van Athene (en wellicht ook van Beijing) is de “veiligheid”. Er is een compleet nieuw systeem aangeschaft in Athene, het zogenaamde C4I, dat enorm duur was. Ondertussen weten we dat de Griekse overheid voor dit systeem had gekozen wegens lobbywerk van consortiumpartnerSiemens  (lees: grote omkoopsommen zijn in de zakken van Griekse politici terecht gekomen) en dat daar enorme sommen geld voor zijn neergeteld. In augustus en september 2004 vloog er elke dag een zeppelin boven onze hoofden die echt alles volgde. Het ding was uitgerust met uiterst gevoelige microfoons en camera’s. Hij werd door de bevolking “ο χαφιές” (de verklikker – een term uit junta-tijden) genoemd. De kost voor al dat speelgoed heeft de Griekse staat met een grote financiële erfenis opgezadeld.
Was het dat allemaal waard? Dat laat ik aan u over. Maar ik denk wel dat Athene in 2004 een goede beurt heeft gemaakt en dat het imago van Griekenland er zeker beter door is geworden.