Schulden bij de sociale zekerheid

Het wordt bijzonder moeilijk voor de sociale zekerheidskassen en pensioenskassen in Griekenland om overeind te blijven. Met 1,4 miljoen werklozen, komen er bijna geen bijdragen binnen. En van diegenen die officieel nog niet werkloos zijn, zijn er heel wat die hun bijdragen niet betalen. Bij loontrekkenden wordt de sociale bijdrage meteen van hun gehouden en betalen de werkgevers de bijdragen. Althans, dat is de bedoeling, maar het schijnt lang niet altijd te gebeuren. Je wordt op die manier als loontrekkende natuurlijk wel voor voldongen feiten gesteld, en als je durft te gaan klagen bij je werkgever, dan riskeer je de volgende dag op straat te staan.

Erger is het met de zelfstandigen. Die moeten zelf hun bijdragen betalen. De meesten halen nauwelijks nog een omzet die hen toelaat om al hun rekeningen te betalen en ook nog eens de extra belastingen en taksen op te hoesten. Bovendien is er ondertussen geen plafond meer voor belastingvrijstelling. De zelfstandige wordt belast vanaf de eerste euro die hij verdient. Die maatregel is genomen omdat de overheid er niet in slaagt om te onderzoeken of een zelfstandige die net het minimuminkomen aangaf waarop hij geen belasting moest betalen, wel de waarheid sprak. Op dit moment zijn 389.000 zelfstandigen niet in staat om hun bijdragen voor de sociale zekerheid te betalen, volgens hun website.

Maar is dit de enige reden waarom de sociale kassen in de problemen zitten. Nauwelijks eigenlijk. We mogen niet vergeten dat de kassen vorig jaar hebben moeten delen in de haircut die er is doorgevoerd onder interim-premier Papadimos. De kassen hadden namelijk ook geïnvesteerd in waardepapier dat bijna de helft van zijn waarde verloor.

En is het enkel de gewone man die schulden heeft bij de sociale kassen? Dat zeker ook niet: uit een document dat minister van Tewerkstelling afgelopen week overhandigde in het Parlement, blijkt dat de twee regerende partijen PASOK en Nea Dimokratia ook flink in het krijt staan bij de sociale zekerheidskas IKA-ETAM. In de periode van 1 februari 2013 tot 30 april 2013 heeft PASOK 109.415,40 euro schulden gemaakt. Nea Dimokratia staat voor 256.061,49 euro in het krijt. De partijen moeten namelijk sociale zekerheid betalen voor hun parlementsleden (die na hun termijn royale pensioenen uitbetaald krijgen, hoe kort ze ook maar op het pluche hebben gezeten).

IKA-pasok-nd1IKA-pasok-nd2

Uit het document blijkt eveneens dat PASOK voordien ook al te laat was met het betalen van de sociale bijdragen. De bijdragen voor december 2013, januari en februari 2013, en de kerstbonus werden uitbetaald op 17 mei 2013 met een zogenaamde betaalbaarverklaring ter waarde van 310.774,55 euro. Let wel, dat is een verklaring, geen echte betaling.

Nea Dimokratia deed hetzelfde op 14 mei 2013, voor dezelfde periode, met een betaalbaarverklaring van 506.246,82 euro.

Even ter herinnering: de Griekse parlementsleden rijven 16 maandlonen per jaar binnen (en verdient gemiddeld 5780 euro per maand – als hij in een commissie zetelt, komt daar nog flink wat bij).

KKE (de communistische partij) staat ook nog in schuld bij de sociale kassen, voor 1,5 miljoen euro, voor bijdragen die niet zijn betaald voor medewerkers van haar intussen terziele gegane televisiestation 902.

De Griekse staat zelf lijkt ook geen goede betaler te zijn. De openbare sector moet aan de sociale kassen nog 12 miljard euro voor 2012, volgens studies.

De trojka ondertussen, vraagt van de Griekse overheid om de sociale bijdragen van de werkgevers aan de sociale kassen terug te schroeven. En als de zelfstandigen in het rood staan bij de kassen, dreigen ze vanaf 1 januari hun huis in beslag te zien worden genomen (een besluit dat is genomen op de dag dat de oproerpolitie bij ERT binnen viel – er zijn geen toevallige samenlopen van omstandigheden in Griekenland).

Nogmaals: ik ben geen econoom, maar ik zie hier echt geen oplossing in. De oplossing op persoonlijk vlak ligt wellicht in het afsluiten van een privé ziekteverzekering. Op televisie word je nu met reclame daarvoor om de oren geslagen. Mij lijkt dit vooral een Amerikanisering van de samenleving en het complete opheffen van de welvaartstaat (indien die al heeft bestaan in Griekenland).

 

5 thoughts on “Schulden bij de sociale zekerheid

  1. Griekenland is het enig land ter wereld waar de gemiddelde pensioenen hoger liggen dan de gemiddelde weddes.

    Er moet dus niet ver gezocht worden.

  2. Waar heb je die informatie vandaan, @kaliopi? Dat wil ik graag wel eens verder uitspitten.

  3. @Bruno, dat dit systeem niet houdbaar is, is wel duidelijk. Voor mij zijn er drie grote problemen:

    (1) het aantal mensen dat (substantieel) bijdraagt is veel te klein voor de grote hoop die uitkeringen wil (eerlijk, met welke arrogante vanzelfsprekendheid eisen al die zestigjarigen een groot pensioen op terwijl ze zelf altijd het minimum hebben bijgedragen)

    (2) ‘de tering naar de nering’ – de gedachte dat Griekenland een welvarende welvaartstaat zou kunnen zijn naar Europees model is toch vrij recent. Dat heeft een tijdje gewerkt met geleend geld; maar er is natuurlijk geen economie en staat om dat werkelijk te ondersteunen. Griekenland zal terug moeten naar de basis: zien hoeveel we hebben en dan aanpassen hoeveel iedereen krijgt. Maar er moet dus eerst een economie zijn die die welvaart ondersteunt.

    (3) de grond van heffingen en belastingen. Om de economie van de grond te krijgen en de fraude zoveel mogelijk te ontwijken, moet er veel minder op inkomen en veel meer op bezit belast worden. Iedereen ziet rond zich mensen die rijkelijk leven maar geen of amper belastingen betalen. Die worden dan wel als ‘slim’ en ‘poniri’ beschouwd, maar dat zijn natuurlijk gewoon parasieten. Dat schept een gevoel van onrecht en frustratie en maakt een samenleving kapot. Dus moet er veel minder op aangegeven inkomen belast worden, en drastisch veel meer op ‘indicien’, de tekmiria dus. Frauderen zal dan enkel mogelijk zijn door uit Griekenland weg te gaan, en dat willen de meesten niet. Lage inkomenstaksen zullen ook de economie aanwakkeren.

    Er is natuurlijk nog een vierde probleem, en daarvoor heb ik geen oplossing: een welvaartstaat veronderstelt een minimum aan solidariteit (i.e. dat de rijken meebetalen voor de zorg van armeren DIE ZE NIET KENNEN) – en dat…

  4. πως τα καταφερνεις ρε μπαγασα να βαζεις παντα αλατι στις πληγες;; αλλα λες αληθειες.

  5. Nee @Hans, het systeem is niet houdbaar, maar zijn er ooit criteria opgesteld hoe de pensioenen moeten worden uitbetaald? Als voorbeeld: hoe is het in godsnaam mogelijk dat ongetrouwde dochters van overleden hooggeplaatste ambtenaren in 2010 nog steeds een “pensioen” kregen van ongeveer 700 euro per maand netto. Ze hebben nooit ofte nimmer bijgedragen aan de sociale kassen en je kunt ze bezwaarlijk een hulpbehoevende groep noemen. Ik ken er 2, 38 jaar, ongelofelijk lui en verwend, en nooit een poot uitgestoken, omdat ze dan dreigden dat pensioen kwijt te raken (van zodra je werk hebt, krijg je het niet meer).

    In plaats van gewoon horizontaal die pensioenen in te korten, zou je ook kunnen gaan kijken hoeveel pensioen elke beroepsgroep krijgt en kun je de ongelijkheden proberen weg te werken. Maar ook dat veronderstelt een zekere solidariteit.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *