Zo veel had premier Samaras beloofd aan de slachtoffers van de eerste zware aardbeving van 6,2 Richter vorige zondag in Kefalonia, en om er voor in aanmerking te komen, hoef je niet al te veel papieren voor te leggen (altijd een belangrijke melding in het bureaucratische Griekenland). De voorbij week zijn er honderden naschokken geregistreerd op het eiland. 1000 huizen waren gecontroleerd op schade, en 500 er van waren onbewoonbaar verklaard. De zwaarste schade werd opgetekend in Lixouri een dorp niet ver uit de buurt van de hoofdstad Argostoli. De overheid had een ferrieboot naar Argostoli gestuurd, waar de mensen die hun huizen niet meer in konden, tenminste konden overnachten. De scholen bleven gesloten. Met 586,94 euro doe je niet veel, maar de armpjes van Samaras zijn kort en zijn zakken diep. Hij kon hier moeilijk gaan beweren dat hij het primaire surplus aan de slachtoffers zou gaan geven, want hij heeft het al aan de gepensioneerden beloofd. Het geld dat de staat heeft gerecupereerd van criminele activiteiten (ruim 17 miljoen euro), kan hij ook al niet gebruiken, want ook dat heeft hij al elders beloofd.

Toen Samaras ter plaatse was gekomen vorige week, zei hij tegen iedereen die het wilde horen, dat Kefalonia veilig was. Hij zegt dat omdat hij er moet op rekenen dat er deze zomer heel wat toeristen naar het eiland zullen afzakken, om op die manier te zorgen voor fondsen om het eiland weer op te bouwen, want de overheid heeft dat geld gewoon niet.

Maar gisterochtend, maandag, om 5:10u sloeg Enceladus weer toe. Alweer een aardbeving, en bijna op dezelfde plaats. Volgens Europese bronnen was het een beving van 6,1 Richter, maar het Griekse nationaal geodynamisch instituut hield het op 5,7. Niet verwonderlijk: wanneer een beving groter is dan 6 Richter, betaalt de overheid alle schade. En die schade is nu veel groter (u ziet hier een aantal foto’s) en de controle moet helemaal van voren af aan beginnen. Wegen zijn verwoest, rotsblokken zijn naar beneden gekomen. Er vielen dit keer gewonden, zij het niet al te ernstig. Of Kefalonia veilig is, durf ik niet te zeggen. Op televisie komen nu allerlei seismologen aan het woord, en het enige wat ik er uit opmaak, is dat ze het niet met mekaar eens zijn hoe de situatie verder zal evolueren. Elke seismoloog heeft zijn eigen mening en theorie, en dat is niet bepaald geruststellend. Nu is Kefalonia een eiland dat wel vaker wordt geraakt door aardbevingen (in 1953 is bijna het hele eiland plat gelegd). En dat leidde een seismoloog er toe om te zeggen dat hij de komende 10 jaar een beving van 7 Richter verwacht. Samaras zal het niet graag horen.

Het Defkalion-programma is geactiveerd (Defkalion is de oudgriekse versie van de zondvloed). De Griekse zeemacht heeft twee schepen met medisch materieel naar Kefalonia gestuurd. Minister van Openbare Orde Dendias ging zelf de schade opmeten, maar werd geconfronteerd met een paar boze bewoners die het gevoel hebben dat de overheid niet echt in hen geïnteresseerd is.

De woede is begrijpelijk, maar tegen de oerkracht van een aardbeving kun je natuurlijk erg weinig beginnen, maar een goed gecoördineerde opvang zou al veel helpen. En laat daar nu net het schoentje wringen. Het Defkalion-plan schijnt aan alle kanten te rammelen want mensen wisten niet waar naartoe. Er waren een paar tenten opgezet, waar slechts een beperkt aantal mensen terecht konden. Sommigen werden in een sporthal opgenomen, de ferrieboot meerde niet aan in Lixouri, maar in Argostoli en de wegen van Lixouri naar Argostoli zijn moeilijk berijdbaar. Komt daar nog bij dat het ondertussen flink koud is geworden in Griekenland en dat is niet bepaald prettig voor mensen die hun huizen niet meer in kunnen.

Het is een bijkomende zorg bij het zwaar geplaagde Griekenland. Ik acht de kans dat de slachtoffers echt vergoed zullen worden voor hun schade, zo goed als nihil.