September 1991 (nu bijna 20 jaar geleden) – ik sta klaar in de luchthaven van Brussel om op vakantie te gaan naar Kreta. Het is ontieglijk vroeg, maar het vliegtuig vertrekt nog niet. Men meldt ons dat er een staking is in Griekenland en dat we 5 uur vertraging zullen hebben.
Ik kom in Kreta aan en zie de straten van Iraklio verzuipen in het vuilnis. Klokslag 21u gaat de elektriciteit uit. Dat zo verder gaan de komende 3 weken. Kretenzers behelpen zich met generatoren en gaslampjes. De bouzouki, de laouto, de lyra wordt bovengehaald en er wordt gezongen in het donker.
Het had wel iets – en het zaad van mijn liefde voor dit land en zijn volk werden hier gezaaid. Niet vanwege de stakingen uiteraard, maar wel vanwege de manier waarop de bevolking er mee om ging. Natuurlijk zie je alles door een roze bril als je op vakantie bent.
Het was mijn eerste kennismaking met Griekenland en nu, 20 jaar later, zit Griekenland nog in exact dezelfde wurgrreep van de vakbonden. Sinds gisteren houdt de vakbond van de openbare elektriciteitsmaatschappij rollende stakingen. Dat betekent dat ze delen van Athene gedurende 2 uur zonder stroom zetten. Ze doen dat omdat ze protesteren tegen de privatisering van het bedrijf. Ze hebben zelfs al productie-eenheden bezet en buiten werking gezet, zodat het elektriciteitsaanbod zeker niet aan de vraag kan voldoen. Ik heb u al gezegd dat de openbare elektriciteitsmaatschappij het hele productie- en distributienetwerk in handen heeft, en dat er dus sprake is van een monopolie.
Ondertussen zitten wij in volle voorbereiding van de Special Olympics en er is geen budget voor UPS in geval de stroom uitvalt. Vanmiddag hebben we een stress test van de systemen, en de openbare elektriciteitsmaatschappij heeft een power cut van 1 uur voorzien. Mooi toch hoe diie lui een rechtvaardige samenleving zien, niet?
@Bruno, in 1985 hebben wij dat ook meegemaakt, we kregen electr. vanuit Megapolis, Pelopon. en inderdaad, de olielampen, kaarsen en vuurtjes buiten…vr de Gr. geen probleem. Gisteren terug van Xania (Kreta) de gewone mensen zeggen: de politiekers hebben al het geld, ga het daar halen. Herinner me nog crash v/d bank van Kreta…..Na al die jaren geen verandering gezien, alleen dat alles stukken duurder is dan in Turkije
Franck Vandenbroucke heeft iets heel interessants gezegd in Terzake. Naast het verplichten van zware besparingen moeten de Grieken ook concrete toekomstperspectieven krijgen. Ik denk dat in heel het verhaal momenteel juist dat ontbreekt. Vandaar het uitzichtloos, hopeloos en verontwaardigd gevoel bij de bevolking. Niemand wil betalen misschien omdat niemand gelooft in een toekomst!
De houding, mentaliteit, nonchalanche, gelatenheid, het δεν βαÏειÎσε, θα δοÏμε, het τι να κάνουμε; en al die typische kenmerken die alle ‘Grieken-kenners’ dagelijks ervaren, zijn identieke kenmerken voor alle groepen die geen toekomstperspectief meer zien.
Het is hier al eens gezegd, massatherapie, volksheropvoeding enz. Vandenbroucke zegt het duidelijker! Dit verhaal mag niet slechts puur economisch benaderd worden, want dit lost de fundamentele oorzaken niet op. Er moet ook een sociale en culturele invalshoek zijn. Dan krijg je pas een duurzame oplossing!
Bij die electriciteitsstakingen denk ik telkens aan mensen wiens leven afhangt van stroom want ik ken geen cijfers in GR maar heb ik Belgie toch meegemaakt hoeveel mensen thuis van electrische toestellen afhankelijk zijn , bv de ademhaling patienten die voortdurend met zuurstof leven en daar zijn de flessen afgedaan .Ik heb trouwens ook een maand lang met een inhaleertoestel gezeten en wij hebben een generator voor noodgevallen want hier hebben we geen staking nodig om in het donker te zitten.De leidingen zijn zo mankel dat we op 6km van de stad allemaal een voorraad aan kaarsen en andere lichtbronnen hebben maar toch voel je uitgeschakeld want pas dan snap je hoeveel we afhankelijk zijn van electriciteit.
Nieuwe bergbewoners installeren zonnepanelen ,windmolens en generatoren om eigen stroom te hebben.Het klimaat leent er zich hier trouwens toe.