Na mijn post van gisteren, wil ik het toch nog graag even hebben over het afluisterschandaal, dat vanaf nu de doofpot is in gegaan.

Ik schreef dat ook politici werden afgeluisterd, en uit onderzoek van de onafhankelijke journalisten van Reporters United, waren er zelfs ministers onder die politici. Zo werd minister van Economische Zaken Kostis Chatzidakis afgeluisterd door de Inlichtingendienst. Zelf vindt hij dat niet erg, zoals bleek uit een interview dat hij een paar dagen geleden gaf: “het is duidelijk dat aangezien ik hier ben en vanaf de regeringsbank tot u spreek, de premier het volste vertrouwen in mij heeft.”. Chatzidakis is niet ondervraagd door de gerechtelijke instanties die tot de conclusie zijn gekomen dat de overheid niets te maken had met het afluisterschandaal. Het is ondertussen totaal niet duidelijk waarom Chatzidakis is afgeluisterd. Was hij een gevaar voor de Griekse staatsveiligheid? Hoe kan het dan zijn dat hij nog steeds minister is?

Adonis Georgiadis, vice-voorzitter van de regerende partij en huidig minister van Volksgezondheid bleek 11 besmette SMSjes te hebben gekregen toen hij nog minister van Economische Ontwikkeling was. Na het rapport van het Griekse Hooggerechtshof zei Georgiadis: “Er is geen afluisterschandaal. Iedereen die het oordeel van het Hooggerechtshof in twijfel trekt, trekt de grondwet van het land in twijfel.”

Georgiadis is zelf nooit naar de rechtbank gestapt om uit te vogelen wie hem probeerde af te luisteren of om te begrijpen waarom hij doelwit was. Onderzoeksjournalist Thanasis Koukakis heeft dat wel gedaan, maar hij zal ook nooit te weten komen waarom hij een doelwit was. Het Griekse parlement heeft namelijk een wet gestemd die stelt dat er geen reden dient te worden gegeven aan een slachtoffer van afluisterpraktijken door de Inlichtingendienst. Zaak gesloten, dus.

Maar Koukakis heeft zich vastgebeten in de zaak, en stuurt dagelijks verschillende tweets de wereld in over het afluisterschandaal. Blijkbaar zeer tegen de zin van Adonis Georgiadis die hem met deze tweet van antwoord diende. U moet het in zijn geheel lezen, het is echt ongelofelijk wat de man schrijft:

“Mr. Koukakis ik geloof echt dat u vermoeiend en vervelend bent geworden bent geworden met deze zaak. OK, uw mobiele telefoon werd afgeluisterd en u werd boos. Ik ook, ze zeggen dat ik werd afgeluisterd. Nou en? Mij houdt dat totaal niet bezig. Waarom niet? Omdat ik vanaf dag één van dit verhaal in mijn eerste interview het volgende zei: “iedereen die een smartphone gebruikt en denkt dat het onmogelijk is dat zijn telefoon wordt afgeluisterd, is een dwaas!”. Dus mijn basisstelling vanaf het begin was dat alleen een naïef persoon geschokt zou zijn, in de positie en de openbare functie die ik heb, als hij erachter kwam dat zijn telefoon werd afgeluisterd. Ik zou eerlijk gezegd geschokt zijn als ik erachter kwam dat niemand ooit mijn telefoon afluisterde, om je de waarheid te vertellen. Dit is nu zo algemeen bekend, waar je ook gaat op deze planeet, bij serieuze vergaderingen laat iedereen, uit alle landen, zijn telefoon uit. Niet in vluchtmodus, maar helemaal uit. Moderne technologie maakt dergelijke acties helaas veel gemakkelijker mogelijk dan vroeger. Is dat slecht? Slecht. Is dat crimineel? Crimineel. Maar heel normaal. U bent nu al twee jaar bezig met iets dat in mijn ogen vanaf het begin onbelangrijk was. En in de wettelijke afluistreprocedure van Mr. Androulakis door de Inlichtingendienst, was mijn eerste verklaring: “zolang de wettelijke procedure is gevolgd, gaat het mij als feit niet aan”. En dat is ook de conclusie waartoe het Hooggerechtshof uiteindelijk is gekomen, want zo is het nu eenmaal. Een van de taken van de geheime diensten is het aftappen van telefoons. Het enige waar de Democratie in geïnteresseerd is, is of de wet en de procedure wel of niet zijn gevolgd, d.w.z. of er sprake is van machtsmisbruik. Hier is aangetoond dat alles is nageleefd, dus er is geen probleem. Als u nog andere vragen hebt, zal ik ze met alle plezier beantwoorden, maar ik stel voor, ik heb niet de eer u persoonlijk te kennen, maar ik zeg dit op een vriendelijke manier, om verder te gaan met iets anders, deze obsessie wordt eentonig vermoeiend. De kwestie is bekend bij de publieke opinie, ze is beoordeeld door de publieke opinie in opeenvolgende verkiezingen en door de rechterlijke macht die onlangs haar conclusie op het hoogste niveau heeft bekendgemaakt. Alarm afgeblazen: prettige vakantie.”

De minister vindt dat een onderzoeksjournalist, die probeert de waarheid aan het licht te brengen, vermoeiend is. En in ware Trump-stijl moet dat ook nog eens op twitter.

Het is niet het enige dat Georgiadis, de ijverigste twitteraar in Griekenland, over de zaak te zeggen had. In een antwoord op een tweet van oppositiepartij SYRIZA die zich de vraag stelt of Georgiadis wordt gechanteerd, en indien ja, door wie, schreef de vice-voorzitter van de regerende partij het volgende:

“Ik moet bekennen dat er zelfs tijdens mijn grootste duels met Alexis Tsipras nooit zoveel aankondigingen, berichten en commentaren tegen zijn verschenen over van alles en nog wat. En Stefanos Kasselakis die al zijn vakantiedagen aan mij heeft gewijd… Beste Stefanos, als je de energie die je aan mij besteedt, zou besteden om een oplossing te vinden voor Avgi (de krant en spreekbuis van SYRIZA die door voorzitter Kasselakis is gesloten) zouden je werknemers ook op vakantie gaan en niet alleen jij…. wie en of iemand mijn telefoon in de gaten hield, kan me niet schelen want ik heb niets te verbergen!”

Het kan de minister dus niets schelen dat hij werd afgeluisterd en dat er geprobeerd werd zijn telefoon te infecteren met spyware. Hij kan moeilijk duidelijker stellen dat hij geen flauw idee heeft wat het concept van rechtstaat inhoudt.

Maar goed, met dat soort ministers moeten we verder… Je wordt er niet vrolijk van.

One thought on “Van Griekse ministers die zich niets aantrekken van het feit dat hun telefoon wordt afgeluisterd.

  1. “Iedereen die het oordeel van het Hooggerechtshof in twijfel trekt, trekt de grondwet van het land in twijfel.”
    Summum ius summa iniuria !!
    Nepotisme en politieke zelfverrijking horen niet thuis in een “Democratie” .
    Poltiekers en beleidsmakers neem snel het woord “Democratie” in de mond maar “Democratie” is verworden tot een woord in een woordenboek.
    Het misbruik van het woord “Democratie” lijkt wel een pandemie. De EU in de huidige vorm is een oligarchie net zoals het VK en landen aan de overkant van de grote plas met de VS op kop.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *