Het is hier al een hele tijd stil, maar ik zit tot over mijn oren in het werk, en kom er niet toe om op de blog te posten. Wie toch op de hoogte wil blijven wat er in Griekenland aan de hand is, kan me volgen op Twitter, want daar probeer ik zo goed en zo kwaad een aantal dingen bij te houden. Vandaag doorbreek ik even de stilte. Ik weet niet of ik de komende dag zal kunnen blijven posten. Afwachten maar.

Austerity2-copy-vol2-smallEen financiële crisis is iets psychologisch, dat hebben de voorbije jaren me geleerd. In 2009, zo ongeveer 5 jaar geleden, zat Griekenland in zak en as. De cijfers klopten niet, de nieuwe regering van Georgos Papandreou zag dat het land zwaar had gezondigd tegen de Europese begrotingsdiscipline (Griekenland is heus niet het enige land).

Het land had een schuld ten belope van 120% van zijn BNP. De kredietverstrekkers vreesden dat ze nooit hun geld zouden terugkrijgen en Griekenland begin af te schuiven in het moeras. Vijf jaar later staat de schuld op 175% van het BNP, zijn er 1 miljoen werklozen bij gekomen, wordt het land uitverkocht aan zijn oligarchen en is er nauwelijks sprake van investeringen. De middenklasse wordt er stilaan tussen uit geperst en die bevolkingslaag begint zich aangetrokken te voelen door politieke partij waar normaal geen middenklasser voor stemt. Meer en meer mensen zoeken hun heil weg van het politieke centrum dat het land in de vernieling heeft geregeerd. De banken die tot voor een paar jaar nog relatief solvabel waren, werden geherkapitaliseerd, en de bevolking werd uitgeperst, zodat die banken nu met 30$ Non Performing Loans zitten, leningen die niet kunnen worden terugbetaald. Voor de crisis was dat minder dan 8%. 3,8 miljoen Grieken leven onder de armoedegrens, en nog eens een kleine 3 miljoen dreigt in de armoede te sukkelen. Dat zou dan meer dan 60% van de bevolking zijn.

Desondanks heeft Griekenland een roadshow op het getouw gezet, zogezegd om investeerders aan te trekken. Op vrijdag zullen de licenties worden verkocht om naar olie te boren ten westen van de Peloponnesos. Griekenland is er in geslaagd om een paar obligaties te slijten op de financiële markten en de ratingbureau’s vinden vreemd genoeg dat het land kredietwaardiger is geworden. In de buitenlandse media lees en hoor je wel eens dat het beter zou gaan met Griekenland.

Premier Samaras gaat dat allemaal verkopen als “success story” in het buitenland. Een verhaal dat in Griekenland nauwelijks nog iemand gelooft.

Aanstaande zaterdag wordt er in Amsterdam in De Brakke Hond Grond een avond georganiseerd met drie sprekers die de Success Story zullen komen ontkrachten, onder de titel “The fake ‘success story’ of austerity. Crisis in Greece and in the EU. Winners and losers.’

Ik kan niet inschatten of de sprekers een specifieke politieke invalshoek zullen gebruiken, maar ik geloof best dat het om een interessante avond gaat. Voor mensen die meer inzicht in de Griekse crisis willen, die wat meer cijfermateriaal willen zien dat de berichten in de buitenlandse pers ontkrachten, lijkt me deze avond zeker geen verloren tijd.

Zaterdag 4 oktober om 15:00u dus. In De Brakke Hond Grond. Meer informatie in het Engels, vindt u terug op de site van Reinform, een politieke groepering van Grieken die in Nederland wonen.

2 thoughts on “Het Griekse succesverhaal

  1. De hond is misschien ook brak…maar de lezing is in de Brakke Grond Bruno…ach je hebt het druk…
    Jammer, ik had er graag bij willen zijn. En ik hoop toch echt dat je regelmatig tijd kunt vinden om Griekse zaken aan de orde kunt stellen op je blog. Ik zou niet weten hoe anders enigszins op de hoogte te blijven zoals via jouw kritische blik en analyses…Hoe te volgen wat er boven onze hoofden losbarst…

  2. Blij weer wat van je te lezen Bruno! Was al bang dat er iets met de site was.
    Maar………….werk gaat voor het meisje 🙂
    Hoop dat je over niet al te lange tijd weer je blogs kan plaatsen.
    Ik, en met mij velen denk ik, kijk er naar uit.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *