Het is lang geleden dat ik nog eens iets gepost heb over die typische Griekse dingetjes. Het gaat de laatste tijd altijd over politiek, en daarmee begin ik zowaar op een echte Griek te lijken! Nu is het wel zo dat met de jaren de verschillen schijnen te vervagen. Niet omdat ze zouden verdwijnen, maar wel omdat ze me minder gaan opvallen. Maar goed: het onderwerp van vandaag is typisch Grieks, zou ik durven zeggen.
Ik wilde het hebben over de concierge in de Atheens flatgebouwen. De concierge (διαχειÏηστής in het Grieks) anno 2010 is de persoon die wordt aangeduid om er voor te zorgen dat er huisbrandolie wordt ingeslagen in de winter, die er moet voor zorgen dat de elektriceitsrekening voor het gemeenschappelijke verbruik in het flatgebouw wordt betaald, dat de lift regelmatig wordt gecontroleerd en die er ook moet voor zorgen dat de gemeenschappelijke ruimtes worden schoon gemaakt. In principe is de concierge iemand die ook in het flatgebouw woont. In de meeste gebouwen wordt hij voor een jaar aangeduid en wordt hij gekozen uit één van de eigenaars van de flats in het gebouw (voor het geval het hele gebouw niet de eigendom is van 1 gezin, want ook dat gebeurt wel vaker). Als huurder wordt je doorgaans niet gevraagd om concierge te zijn, laat staan om deel te nemen aan de vergadering waar de concierge wordt gekozen. De keuze gebeurt door middel van een simpele meerderheid. Zo is een vriend van me tegen wil en dank tot concierge gekozen in zijn flatgebouw, vooral omdat niemand anders het wilde zijn.
De concierge moet bij alle bewoners de κοινώχÏηστα (gemeenschappelijke kosten) ophalen, en dat kan wel eens problemen opleveren als één of meerdere bewoners geen geld hebben. Wat doe je dan als concierge: schiet je het geld voor? Besluit je om dan toch geen huisbrandolie in te slaan? Het is vaak een moeilijke taak, en je moet balanceren en er voor zorgen dat je niet iedereen tegen je in het harnas jaagt.
Daarom worden de taken ondertussen vaak uitbesteed. Er zijn een aantal bedrijven in Athene die huisbrandolie leveren en die daarbij ook zorgen dat de κοινώχÏηστα worden verzameld en dat er iemand wordt gevonden die de gemeenschappelijke ruimtes schoonmaakt (niet toevallig zijn dit Bulgaarse, Oekraiense of Georgische vrouwen).
Ik heb zo het vermoeden dat dit allemaal nog te maken heeft met vroegere gewoontes. Wat bedoel ik daarmee? U heeft vast al wel gezien, in de oudere flatgebouwen, dat er in de inkomsthal een bureautje staat. En u heeft vast ook al gezien dat er achter dat bureautje een reeks brievenbussen staat (er zijn geen brievenbussen te bekennen aan de buitendeur van het flatgebouw). Dat was de plaats waar in de jaren 50 en 60 de concierge zat. Die heette toen nog ΘυÏωÏός. Dit was de persoon die bezoekers in het flatgebouw binnenliet en dan bij de eigenlijke bewoners aankondigde dat er iemand op bezoek kwam. Ook zorgde die er voor dat de mensen hun post kregen, in de brievenbusjes in de inkomhal. De ΘυÏωÏός woonde in een klein kamertje en vaak was het een weduwe of weduwnaar uit de provincies, die geen geld had om in zijn onderhoud te voorzien en op die manier toch nog een centje bij wist te verdienen. Eigenlijk was de job meer een sociale dienstverlening.
In de nieuwe flatgebouwen is er geen plaats meer in de inkomhal voor een bureautje of iets dergelijks. Dus daar moet de concierge gevonden worden onder de bewoners. Nu ik er over nadenkt: zou het ook zo gaan in België? Ik heb nooit in een flatgebouw gewoon in België, dus ik zou het niet kunnen zeggen.
Ik heb ook in een mega gebouw gewoond in Athene. Agiou Meletiou 104B. Het gebouw was zo groot (het beslaat een blok in zijn eentje) dat het in A en B is verdeeld. Uiteraard twee θυÏωÏοί. Het A gedeelte had zijn conciërge al lang de laan uitgestuurd. Koste geld en voegde niets toe.
Wij hadden die van ons nog wel. Uiteraard een oude weduwe. Haar man was eerst onze conciërge, toen hij overleed nam zij zijn plaats over. Zij woonde in een klein appartement in het souterrain. Zij had niet een bureau maar een θάλαμο. Daar ontving ze de postbode die gaf een dikke stapel brieven over. Zij liep vervolgens langs alle deuren om de post op je mat te leggen. Een bijkomend voordeel, ik was nooit mijn maandelijkse tijdschrift kwijt. In andere gebouwen waar de postbode de post op het bureau neerlegt zijn ze snel “kwijt”.
Overigens, de postbode in Griekenland belt bij een gebouw aan op aan willekeurige bel zodat iemand de deur open doet.
Bel.
– Ποιος είναι; / Îαι;
– Ο ΤαχυδÏόμος!
(Ik heb de postbode bewust met een hoofdletter geschreven, vroeger was het een eer om postbode te zijn, net als schoolmeester, priester en agent).
Vaak belt hij niet zomaar willekeurig aan, op een gegeven moment weet de postbode precies wie wanneer thuis is volgens zijn schema.
De κοινόχÏηστα werden bij ons beheerd door een ouwe tang op de 5e verdieping. Jaren lang ruzie met die vrouw. Alles wat er niet schortte in gebouw was het mijn schuld. Eieren op de grond bij de voordeur? Vreemde kinderen in het gebouw? Bal door een ruit (knap als zij op de 5e woont en jij op de 1e maar goed)? En ga zo maar door. Tot dat ik naar NL kwam, toen werd ze opeens beste vriendin met mijn tante en was ik de eerstvolgende zomer welkom op de koffie… Rare vrouwen weduwen…
Kortom, bij ons had ze niet echt een belangrijke functie, naast post en poetsvrouwen controleren. De belangrijke zaken (zie financiën) werden doe die heks op de 5e beheerd. Het was dus puur sociale dienstverlening.
Als je naar het centrum van Athene gaat naar flats tussen de drie grote wegen (Πανεπιστημίου, Ακαδημίας en Σταδιου), waar voornamelijk kantoren in gevestigd zijn, kom ze zo’n oud manneke nog vaak tegen. Die gromt je tegemoet als je voet aan zijn schone vloer zet en wijst je mopperend naar de juiste verdieping.
Een nicht van mij is gebombardeerd tot διαχειÏίστÏια en ze vervloekt nog steeds de dag dat ze dat geworden is. Voor de ene staat de verwarming te lang aan, voor de andere niet. Niet raar als je bedenkt dat de ketel in de kelder zit en dat de 1e verdieping een hamam is terwijl je op de 6e nog net geen deken nodig hebt…
In de oude komedie films van de jaren 60-70 zie je nog wel een beeld van een flat met zo’n “poortwachter”.
Ik ben διαχειÏίστÏια , ik ben geen oude tang en ook geen weduwe 🙂
Jaren geleden heb ik het stokje van mijn man over genomen onder het mom van ” ik wil het graag doen, is goed voor mijn Grieks!’ Ik vervloek de dag dat ik zo dom was om deze ondankbare taak op me te nemen. Er was een tijd dat ze op de deur klopte om de κοινώχÏηστα te betalen, tegenwoordig voel ik me net een deurwaarder. IK moet op de deuren kloppen om te zorgen dat er wordt betaald. Het enige wat ik kan doen is met grote regelmaat op de deuren kloppen en vragen om mijn geld. Zo nu en dan schiet ik uit mijn slof en ga ik gewoon schelden, helpt echt.
En dan de verwarming, het is wat @Phillippos zegt voor de één is het te warm voor de ander te koud. Van de onderbuurvrouw mag de verwarming van 6 tot 9 aan en de ander heeft liever van 7 tot 10. Het διαχειÏίστÏια zijn kost tijd. Ik maak netjes overzichten zodat iedere bewoner weet wat ze moeten betalen. Ik betaal de rekeningen (schiet ze voor), betaal de schoonmaakster, de liftmonteur die iedere eerste maandag van de maand langskomt voor zijn geld,ben verantwoordelijk voor de verwarming (elke avond op tijd aan- en uitzetten:-)) en als er iets stuk is weten ze me ook te vinden. Een week geleden kwam de buurvrouw van één hoog met de mededeling dat dat haar toilet verstopt was. Vroeg of ik de loodgieter wilde bellen! Dát doe ik dus niet, ik heb het nummer gegeven en haar verder een prettige dag gewenst.
Ik vind het geen prettig systeem, in Nederland hadden we daar (als je huurt) de woningbouw voor. Schoonmaak, lift e.d het zat gewoon bij de huur in begrepen.
Ik ben bang dat ik διαχειÏίστÏια zal blijven tot de dag waarop ik dit pand verlaat. Niemand die zo gek is om het stokje over te nemen;-)
Ik was nog vergeten te vermelden dat je als bewoners van een flat de κοινόχÏηστα wel uit handen kunt geven aan bedrijven die de kosten berekenen maar die incasseren het geld niet. Dus er blijft iemand nodig om aan de deuren te kloppen…
de beste thyroros.
http://www.youtube.com/watch?v=doXhHThXAU0
nog iets Thyroros is een beroep. diachiristis niet.in kleine polikatikies was te duur om thyroros te hebben en niet nodig. wij haden niet.
Geen pretje inderdaad. Die vriend van mij, die ik vermeldde, is 1 keer langs geweest voor geld. Toen hij het niet kreeg, heeft ie besloten om geen huisbrandolie in te slaan. Tot ze betalen. Zelf verwarmt ie met zijn airco, en dat schijnt voor hem voldoende te zijn. Een weinig benijdenswaardige situatie natuurlijk.
Bij ons in het flatgebouw is het gelukkig beter: er zijn 5 flats, en in 3 er van wonen de eigenaars (wij incluis). 2 van hen zijn gepensioneerd, en hebben er geen probleem mee om de taken van concierge op zich te nemen. Je bent snel rond bij 5 flats en we zijn allemaal goede betalers, dus er is weinig overlast mee gemoeid.
@Sylvia, wij hebben die van ons ook uitbesteed, en die komen wel het geld innen hoor – vandaag zelfs, nu ik eraan denk, zal maar rap naar de bank hollen… Waar we nu wonen zijn er geen problemen, maar het zijn allemaal eigenaars; toch wilde niemand diachiristeis zijn, voornamelijk vanwege een werkelijk irritante ouwe vrijster, die zelfs kwam kloppen om haar lampen te vervangen… vroeger woonde ik in een oud gebouw zonder ‘autonomi thermansi’, op de hoogste verdieping; de rest van het gebouw waren allemaal gierige oudjes, dus heb ook ik maar zelf mijn electrische apparaatjes moeten kopen…
@Bruno
Ze zijn in Griekenland zeker nog niet zo ver dat ze aan automatische incasso’s doen of dat je zelf het geld moet overmaken? Scheelt weer mensen in dienst die eindeloos rondlopen met kas in de tas. Nu dat ik dit schrijf komt een herinnering boven drijven van vroeger. Mijn tante betaalde eens per jaar de autoverzekering. Een jongen kwam op een afgesproken tijdstip langs, stak het geld in zijn tasje en haalde de betalingsbewijs tevoorschijn. Niet echt veilig dunkt me.
Ik ruik een gat in de markt hier… 😀
@Philippos, dat is nog altijd zo, hoor! Nog meer, als je geld wil storten op een rekening bij een andere bank, dan kan dat gewoon niet! toen ik dat de eerste keer hoorde, dacht ik dat er een taalprobleem was, en ik stuurde mijn vrouw terug naar de bank, maar het bleek gewoon niet te kunnen. Ik moest ervan gaan zitten… Nu kan dat nog niet; voor mijn maandelijkse afbetalingen (huis, auto, kinderopvang, …) ga ik eenmaal per maand naar mijn bank geld afhalen (cash) en met die cash maak ik een rondje langs de andere banken om te betalen…
@Hans
hahahahahahahaha LOL LOL….
Welke filiaal is dat Hans? Dan kom ik je om het hoekje opwachten….
… Citibank Maroussi, ergens begin van de maand, je herkent me aan die zware rugzak vol drachmes (tegen dan weer terug geldig)