Naar aanleiding van de Klassieke Marathon dacht ik dat het misschien wel eens interessant was om een link te leggen van de loopwedstrijd naar Hollywood. Welke stappen moeten we daarvoor ondernemen? Nee, het gaat hier niet om een “Chariots of Fire” of één of andere film over de slag bij Marathon. Ik neem een omweg.

Aanleiding voor de link, is het filmpje dat we in Griekenland op TV te zien krijgen om de marathon aan te kondigen.

De begeleidende uitleg in het filmpje is dat u er niet bij was in 490 voor Christus, noch in 1896, toen Spyros Louis de marathon won op de eerste Olympische Spelen.

En rond seconde 15 wordt er gezegd dat u er misschien bij was toen de marathon gepolitiseerd werd. Over dit gebeuren wil ik het hebben.

U ziet een man met een zwart doek lopen, waarop in witte letters ΕΛΛΑΣ staat geschreven, met links en rechts het vredesteken. Deze man is Grigoris Lambrakis (naar wie ontelbaar veel straten zijn vernoemd in Griekenland). Lambrakis was een succesvol athleet voor de tweede wereldoorlog. Tijdens de Duitse bezetting was hij erg actief in het Griekse verzet.  Na de oorlog begon hij een dokterspraktijk waar hij mensen hielp die geen geld hadden voor medische zorgen. Hij was uitgesproken links en pacifistisch.

In 1963 werd er een pacifistische mars gehouden tussen Marathon en Athene (het beeld met het spandoek komt uit deze mars). De politie kwam tussenbeide, de mars werd verboden en vele actievoerders werden opgepakt (onder wie Mikis Theodorakis). Lambrakis liep de mars alleen uit.

Een maand later werd hij in elkaar geslagen door onbekenden en bezweek hij aan zijn verwondingen. Op zijn begrafenis kwam een massa volk de straat op om te protesteren tegen de rechtse regering en het koningshuis. Overal klonk het “Ζεί!” (hij leeft).

En deze “Ζεί” (spreek uit als “zie”) werd de titel van een film; namelijk “Z” van Costas Gavras – een film die elke Griekenlandliefhebber zou moeten gezien hebben. En zie daar de link.