Een onrustwekkend artikel in The Lancet over de gezondheid van de Grieken. Om u het lezen te besparen, geef ik een paar cijfers mee uit het artikel.

In 2010 was het aantal Grieken dat zijn toevlucht zocht tot een openbaar hospitaal, toegenomen met 24% in vergelijking met 2009. Vele Grieken vrezen de lange wachtrijen in de openbare hospitalen (waar de zorg gratis is als je aangesloten bent bij een ziekenfonds). De kwaliteit van zorg is er ook niet bepaald je van hét. Tijdens de eerste helft van 2011 lag dat totaal alweer 8% dan tijdens de eerste zes maanden van 2010.

Met als gevolg dat de privégezondheidszorg de crisis wel degelijk voelt. In 2010 werden 25-30% minder patiënten opgenomen dan het jaar er voor.

Meer mensen zegden van zichzelf dat ze niet in perfecte gezondheid verkeerden, maar er tegenop zagen om naar een dokter te trekken omdat ze vreesden dat het te duur zou uitvallen. Ik denk dat er eens een studie moet worden gedaan naar het aantal geneesmiddelen dat de Grieken zelf hebben aangekocht het voorbije jaar. Velen zijn er nog altijd van overtuigd dat ze één en ander zelf kunnen oplossen als ze maar antibiotica slikken.

Hoewel er nog geen officiële cijfers bekend zijn, zou het aantal zelfmoorden in 2009 met 17% zijn gestegen in vergelijking met 2007 en in het Griekse parlement is er een cijfer gevallen dat het aantal gevallen in 2010 zou zijn toegenomen met 25% tegenover 2009.

Tegelijk zijn er steeds maar minder mensen die financiële bijstand krijgen als ze met gezondheidsproblemen kampen. Het zal voor meer en meer mensen moeilijk worden om nog goede gezondheidszorg te krijgen.

HIV zit in Griekenland in de lift. Er wordt in de media ook niet meer over gesproken en dan lijkt het voor velen alsof de ziekte verdwenen is. Zo eenvoudig is het natuurlijk niet. Hoewel de besmettingsgraad wegens seksueel contact in Griekenland nog redelijk laag ligt, zijn het vooral de druggebruikers die elkaar naalden gebruiken die in toenemende mate dragers van het virus zijn.

Straatklinieken van NGO’s zoals Médecins du Monde zorgden jarenlang voor immigranten die op de straten van Griekenland leefden. De voorbije 2 jaren zorgen ze meer en meer voor Grieken zelf.

Over tandhygiëne zullen we maar niet hebben: een tandartsbezoek wordt veelal niet door de ziekenfondsen gedekt of de wachttijden zijn zo lang dat je van de pijn de muren op loopt.