#globalchange

Misschien bent u er van op de hoogte, maar vandaag komen overal ter wereld mensen op straat om verandering te eisen. Het casinokapitalisme lijkt op een breekpunt te zijn gekomen – 3 ratingbureau’s kunnen het lot van hele bevolkingen beïnvloeden. Landen hebben zich in schulden gestoken en daar wordt op de beurzen op gegokt (want investeren kun je dat niet noemen). Nu de bodem bijna bereikt is en vele mensen op hun tandvlees zitten, moet er geld worden gevonden om banken te redden. Om daar tegen te protesteren, komt men dus vandaag op straat. Ook in Griekenland.

18 thoughts on “#globalchange

  1. Daar waren ze waarschijnlijk gegrepen door een hitte golf @Rene maar toch aandoenlijk . Zorba’s levenslust werkt aanstekelijk alom.

  2. 99% ook in AMsterdam
    dat gedoe met die Zorbas moet een keer afgelopen zijn. niet iedere griek is een Zorbas.
    Όχι άλλο Νταλάρα, Πάριο κι Αλεξίου
    Ρίτσο σε νταμάρια, κουλτούρα καφενείου
    ντισκοτσιφτετέλια γι’ αμερικανάκια
    νεοέλληνες χορεύουνε στα τέσσερα με κουδουνάκια

    Όχι αλλά τραγούδια πλαστικά με λίπος
    προσφυγιά και φτώχεια και στο βάθος κήπος
    Όλα τα τραγούδια μονάχα για σένα
    μάτια μου για σένα

  3. Van Belgie houdt van de flaamse accent en Canvas. dus als bij Discovery of NG nieks te zien staat kijk ik vaak ook langs Canvas. van de week hadden ze een mooi docu, want zijn films zijn meer docus.
    kijk maar als je tijd heb, Δεν χανεις.Democraty is niet altijd Democraty. wordt tijd voor Laokratie of liever Προλεταριοι ολλου του κοσμου ενωθειτε!!
    Capitalism: A Love Story
    http://www.youtube.com/watch?v=JeROnVUADj0

  4. Pesta re megale Panousi! Vorige week nog iets van hem gedownload via iTunes.

    Wij focussen ons veel op de Griekse realiteit maar de tekening is inderdaad veel groter, ruimer en genuanceerder. Er is iets fundamenteel fout in de politieke en economische structuren. Om niet te ver uit te breiden, dat wat de utopische socialisten en ook Marx hekelden is nog uit de wereld verbannen. De welvaart is nog steeds eenzijdig verdeeld, er is nog altijd een constante strijd tussen onderdrukker en onderdrukte, de zwaksten worden nog steeds harder getroffen en uitgebuit en ga zo maar verder.

    De Griekse toestanden zijn eigenlijk niet uitsluitend Grieks, hoor? Hier in België krijgt Ronald Janssen (veroordeeld voor verkrachtingen en moorden en momenteel in de cel) nog steeds zijn loon van leerkracht verder uitbetaald. Organisaties die subsidiedossiers indienen en eigenlijk niets anders doen dan lonen uitbetalen. Mooischrijvers die voor zichzelf en vrienden/personeel een mooie salaris binnenrijven. Exuberante bonussen voor topambtenaren en CEO’s die reconversiegelden van de overheid krijgen (dus belastinggeld). En zo kan ik nog een tijdje verder … En alsmaar meer mensen krijgen hun rekeningen niet betaald, OCMW’s krijgen meer en meer vragen voor financiële steun, armoede in ‘welvaartstaat’ België stijgt.
    Global change! Absoluut nodig, NU! Proletariërs verenigt u! Groot gelijk Tzimi.

  5. Bedankt voor de tip, Tzimi. Vanaf morgen stem ik af op radio 9 om 11u.
    Neoelinas had ik al, ik heb “Fate tous” en “I Ais sto W.C.” gedownload.

  6. Ik vind helemaal niet dat Zorba thuishoort in het rijtje van sirtaki, moussaka en retsina. Misschien wel de film Zorba, maar zeker niet het boek van Kazantzakis en waar Zorba voor staat. Zorba is de Griekse ziel op zijn best, en de uitweg uit de crisis bestaat volgens mij uit veel meer Alexis Zorbas: het lef, de moed, de vrijheid, het ondernemen, het leven omarmen. Helemaal anders dan de mizeria waar veel moderne Grieken zich zo graag in wentelen. Ik heb er in 2009 eens een stukje over geschreven in De Standaard Online – hier met permissie een stukje daaruit, want dit is hoe ik Zorba zie:

    ” ‘Ongebonden’, Zorba.  En de Griek.  Het is het beste woord dat ik ervoor kan vinden.  Hij stelt zijn eigen wetten, zijn eigen regels, zijn eigen grenzen. ‘Vrij’, in de zin van ‘niet door regels gebonden’.  Regeltjes, dat is iets voor Europeanen ; regels zijn voor wie regels nodig heeft, voor wie zijn eigen richting niet kan bepalen. Ik hoor  wel eens zeggen dat de Grieken egocentrisch zijn, egoistisch zelfs, dat ze steeds ten koste van alles en iedereen hun eigen belang nastreven, met weinig aandacht voor het algemeen belang, of ‘colleteral damage’.  En misschien klopt dat ook wel, het lijkt soms alvast zo;  voor de in vormelijkheid en iedereen-blij-gedachte doordrenkte Vlaming zijn de Grieken soms stuitend brutaal.  Maar ik vermoed dat het vaak voortkomt uit die ‘ongebondenheid’, het lak hebben aan door anderen opgelegd gedrag en prioriteiten, het wie-gaat-mij-wat-maken gevoel: “als ik in deze bocht wil inhalen, dan heb ik dat recht, dan doe ik dat” (ook al staan er grote waarschuwingsborden met ‘levensgevaar’), “als ik nu wil uitgaan en dansen tot het licht is, dan heb ik dat recht, dan doe ik dat” (ook al krijg ik morgen mijn werk niet af en mijn kinderen niet op school), “als ik nu en hier wil gaan zwemmen in de zee, dan heb ik dat recht, dan doe ik dat” (ook al staan er sterke stromingen, heb ik pas gegeten en verdrinken er 300 mensen per jaar aan de Griekse kusten), “als ik nu een nieuwe auto wil kopen, dan heb ik dat recht, dan doe ik dat” (ook al kunnen honderdduizenden gezinnen nog amper eten kopen door overcreditering).
    De oer-Griek, de Zorba, hij is ongebonden, hij heeft lef, hij gaat tot de actie over, hij is vindingrijk, hij vertrouwt zichzelf blindelings. Het zijn de Griekse zeevaartondernemers, de veroveraars, Alexander de Grote, Onassis.  Het is een sterk gevoel, het is imposant, en aantrekkelijk. 

    De befaamde Griekse auteur Nikos Kazantzakis heeft met Alexis Zorbas (‘Zorba De Griek’) een soort oer-Griek neergezet, een prototype van de Griekse geest.  De verteller in het boek, een intellectuele boekenworm, ontmoet Alexis Zorbas in Pireus,  een vrije geest die luistert naar god noch gebod, met passie voor het leven, het nu en de schoonheid.  Samen gaan ze naar Kreta om daar een vervallen mijn nieuw leven in te blazen, maar dat is natuurlijk maar achtergrond bij de fantastische dialogen tussen de verteller en Zorba, waarin al wat belang heeft de revue passeert: vrijheid en vriendschap, god en gebod, het nu en de toekomst.  Zorba is een machtig boek, ver voorbij de cliches die er daarna van gemaakt zijn, van het soort waarvan je hoopt dat er een stukje aan je blijft kleven”

  7. Ik ben het met je eens @Hans, maar de Grieken hebben hem er wel zelf tussen gezet. Ik zie hier weinig Zorbas-figuren.

  8. Heb je het over de Video @Bruno?Men hoeft toch geen griekse Zorba te zijn om eens een levenslustige happening a la Grecque mee te maken .Zwarten , Indianen en Oosterlingen die samen leute hebben zijn toch opheffender dan gebalde vuisten in optochten e.a.die dagelijks op scherm komen!
    Als GR imago verandering wilt,dan moeten ze hun pubs wijzigen.Maar niet vergeten dat Grieken een volk op zichzelf zijn en dat de huidige kultuur niet altijd aantrekkelijk is voor een buitenlander die geen verbintenis met dit land heeft,gewoonweg omdat ze op een verschillende golflengte staan.
    En daarbij , is het grotendeel van de lokale bevolking nog altijd niet aan ouzo,retsina,moussaka en baklava toe?

  9. de griek die heeft gegeten en dan gaat vedrinken denkt dat Zorbas ,een film is met eeene Antony.
    die kent Kazantzakis niet.μην μπερδευεις τις βουρτσες, με …verder ben ik altijd met Hans mee eens.
    Φιλικα παντα.

  10. (Panousi een half uur op z’n best! Ellinofreneia ον δε νετ is inderdaad ook de moeite, bedankt!)

    Die ogenschijnlijke zorgeloze ongedwongenheid zie je ergens ook wel bij Spanjaarden en Italianen. Typisch voor zuiderse volkeren? Grieken hebben daarnaast ook nog een portie Balkanbloed en de Oriëntaalse geest is ook nooit veraf geweest.
    Een oer-Griek bestaat niet, Zorbades kom je hier en daar wel eens tegen maar ook de anti-Zorba is nooit veraf. Je kan HET karakter en DE mentaliteit van een volk samenvatten in clichés maar het is toch allemaal veel complexer dan dat, denk ik!
    Je beschrijving van de hedendaagse Griek volg ik ook helemaal, Hans. Maar het is een fragment, een zeer confronterend fragment, maar het blijft een deel van het geheel. Gelukkig maar!

  11. Ik kan niet zo goed tegen de stereotypen, @Jenny. Het is inderdaad prettig om positief ingestelde mensen te zien, zeker als tegengif tegen al die negatieve beelden die we de hele tijd over ons heen krijgen, maar die Zorba is niet eens een Grieks geschiedkundig fenomeen. Het personage is geschapen door Kazantzakis, de muziek is geschreven door Theodorakis en de mentaliteit van Alexis Zorbas is misschien veeleer een Kretenzische dan een Griekse mentaliteit.
    In Athene kom ik geen Zorbassen tegen, hoor (en ik zie ook weinig retsina en moussakas 😉 ).

  12. Zelfs de Kretenzische Zorba is niet wat hij lijkt of wat erover geschreven wordt hoor. Er zijn altijd wel excessen (zoals het dorp Zonianá waar niemand ooit elektriciteit of water betaalt)maar meestal is het zogenaamde “ik doe wat ik wil”-gedrag veel geblaat maar weinig wol en blijft het doorgaans beperkt tot parkeren waar ik wil en lawaai maken zoveel ik wil. Zelfs in de stad heerst nog een mentaliteit van “wat zal de familie wel niet van me denken” en maken ze zich zelfs zorgen over wat de verre buren over ze kunnen roddelen, door hun strakke familiebanden en nog levendige tradities.

  13. heb al spijt dat ik dat filmpje hier gezet heb !

  14. Had het filmpje al eens gezien maar ik vond het toch een goed idee, Rene! Bewijs daarvan de talrijke commentaren, toch? Het geeft stof tot nadenken over de “ideale Griek”, en meer nog over alle cliché’s van alle volkeren.

  15. Staten en banken zijn sinds lang gebonden aan elkaar. Vermits banken door teveel vrijheid aan speculatie doen zijn landen dus gebonden aan speculatie. Dat is inderdaad een grove fout in “het systeem”. Nu echter is het kwaad geschied en kan men die fout in deze crisis niet meer goedmaken. Dus wat willen die indignados dan eigenlijk? Dat overheden banken failliet laten gaan? Het spaargeld van Jan met de pet laten verdampen? De geschiedenis zit in een stroomversnelling, een positieve feedback loop waarbij de deficieten bij banken en staten elkaar nog gaan versterken en daar is momenteel niet veel aan te doen, hoe spijtig dit ook is. De wereldeconomie zal instorten en de globalisering zal stoppen. En eigenlijk is dit misschien nog niet eens zo slecht. In het westen waren we veel te materialistisch geworden. Een GSM, een flatscreen, een auto…dat waren de zaken die ons gelukkig moesten maken…maar niet deden. Misschien dat een kleinschaliger, localer economie dit proces van waardenvervaging en materialisering kan stoppen en ons terug de ongelofelijke schoonheid kan tonen van een seizoensgroente…enkel een paar weken op een jaar beschikbaar maar dan o zo lekker…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *