Vandaag is het dag 1 van de 48-uren staking die in de Griekse media “de moeder van alle stakingen” wordt genoemd. Alles ligt plat. Enkel het openbaar vervoer is om 9u beginnen rijden om de actievoerders naar het centrum van Athene te brengen (ze rijden tot ongeveer 20u). Vanuit verschillende hoeken in de stad, zullen er optochten worden gehouden, die samenkomen op het Syntagmaplein. De sfeer is heel wat grimmiger dan op 5 oktober. Ik garandeer u rellen.
Ik zal het vanaf de zijlijn volgen: ik lig nu ziek te bed, maar ik heb me laten vertellen dat op kantoor stakingspiketten staan van PAME die de werknemers de toegang tot de kantoren ontzeggen. Het is trouwens de eerste keer in 12 jaar dat ik een papier van de vakbond heb gekregen waarin staat waarom ik moet staken. Binnen het bedrijf waar ik werk (het is een erg groot bedrijf), zijn heel wat mensen ontslagen de voorbije maanden, zonder dat ze een opzegvergoeding kregen. Dat komt omdat het bedrijf enkel korte contracten opstelt, van telkens 3 maanden. Dit soort tewerkstelling zorgt natuurlijk niet voor stabiliteit. Eigenlijk is iedereen uitzendkracht.
De Grieken zijn er van overtuigd dat dit soort arbeidsklimaat een testcase is voor de rest van Europa, maar ze weten meestal niet dat uitzendwerk, halftijdse jobs en zo meer al langer schering en inslag zijn buiten Griekenland.
Morgen wordt in het parlement een nieuwe besparingswet gestemd. Die zal wellicht de zwaarste besparingen opleggen sinds Papandreou aan de macht is. Het middellange termijnprogramma dat eind juni was gestemd, is maar prutswerk in vergelijking met wat er zit aan te komen. In een aparte post zal ik even uitleggen wat die besparingswet inhoudt.
Bij ons is iedereen gewoon aan het werk, zoals steeds… Over ‘de toestand’ wordt hier amper gesproken. En er was wel minder verkeer vandaag, maar ik denk dat heel wat mensen toch gewoon aan het werk zijn; de kleuterschooltjes van mijn kinderen waren ook gewoon open.
ten eerste betterschap.
je hebt het over korte termijn kontrakten en uitzendkrachten.
dat phenomeen kon ik nooit uitlegen aan de grieken. werk was werk. ik kon niet zeggen mijn vrouw werk voor 40%, dat kon niet. zie je hoe de tijden veranderen?
het gek is dat terwijl de grieken nieks wisten van uitzendkrachten, meesters waren in het aanstelen van prosorinoi, epoxiakoi en andere rare kontrakten incl het stage.en al deze na verloop van tijd dachten dat ze wel ooit als vaste krachten zullen aangenomen.
in iedere geval het gaat niet goed, en ik heb geen vetrouwen meer aan de grieken. ik ben steeds meer en meer jaloers op de Ijslanders.
lees de brief van vandaag van Androulakis. dagen van 97, maar niet 1997. de slag van Melouna , de fiasko van 1987.
@Bruno, er zijn wel wettelijke beperkingen aan die tijdelijke contracten: de duur is gelimiteerd en het aantal vernieuwingen ook: daarna worden dat automatisch contracten van onbepaalde duur. Vermoedelijk zullen er ook bij jouw bedrijf wel veel zulke gevallen tussenzitten, die dan wel degelijk recht hebben op een opzegvergoeding. Een groot probleem in Griekenland op de arbeidsmarkt is niet enkel de ‘genadeloosheid’ van de werkgevers (die vaak echt wel hard zijn), maar ook de ‘slapte’ van de (individuele) werknemers: heel erg weinig werknemers doen moeite om hun rechten af te dwingen, zelfs als ze manifest geschonden zijn. Nochtans krijgen ze bijna altijd gelijk voor de rechtbanken…
@Hans, inderdaad volgens de Griekse arbeidswet zouden tijdelijke contracten na verloop van tijd (uit mijn hoofd na twee opeenvolgende temp contracten) automatisch moeten worden omgezet in een vast contract. In de praktijk echter zorgt het bedrijf ervoor om in de tussentijd ‘n ander aan te nemen en de vorige temp werker na 3 maanden afwezigheid weer opnieuw aan te nemen voor hetzelfde tijdelijke contract (niet zelden voor een nog lager loon dan het eerste contract). Zo omzeilt men de wet en door de tijdelijke employee te laten “hangen” voor ‘n aantal maanden weet men zeker dat hij of zij wanhopig genoeg is voor weer een nieuwe periode werk zonder daarbij “fratsen te flikken”.
Het principe van het uitzendburo is begin 2000 zijn intrede gaan doen in Athene met als hoogtepunt de jaren voor de Olympische Spelen van 2004, maar het heeft niet lang stand gehouden. ‘n Werkgever die bemiddelingsgeld moet betalen voor ‘n werknemer die men niet kent. Dat kan natuurlijk niet.
maar stel dat je breng de baas en je klacht naar de rechtbank. hoe veel jaaren is de gemidelde wachttijd dat je voor komt??
ooit had ik op Kos een baas die niet zegeltjes van de Ika voor mij plakte, aangegeven aan de Ika. de zomer daarna ging ik werken op Kreta, en de zomer daarna weer op Kos. ik kwam hem tegen , en het eerste wat hij zei tegen mij was, jij krijgt hier op Kos nooit werk. ze kennen allemaal elkaar en op kleine plaatsen is het wat moeilijker.
mijn moeder zat altijd bij de bond en weet ik hoe haar leven zuur werd gemaakt op de fabriek.
dus zo makkelijk is alles niet.
Bestaan nu geen uitzendbureaus in gr?? en hoe komen bedrijven aan tijdelijke krachten??
@Tzimi and @Roel: een procedure eerste aanleg voor de arbeidskamers kan gewoonlijk wel binnen het jaar worden beeindigd. Dat is niet slechter dan in Belgie bv. Het is wel zo dat werkgevers daar inderdaad mee dreigen, en in bepaalde sectoren of in kleinere gemeenschappen zal dat ook wel kloppen, maar voor gewone bedienden in Athene zijn dat loze dreigementen. Mijn vrouw heeft een aantal van die clienten en meestal komt de werkgever snel over de brug, zeker bij IKA-issues, want die zijn ook strafrechtelijk vervolgbaar.
Er zijn wel een aantal uitzendbureau’s actief(Select, Adecco); en bij de bedrijven waar ik gewerkt heb zijn er altijd wel een aantal mensen in dienst via een uitzendbureau. Ik heb wel ervaren dat ze vaak proberen de wetgeving te omzeilen door contracten op te stellen die dan zogenaamd iets anders dan uitzendwerk zouden zijn (bv outsourcing, dienstverlening, etc…).
@Roel, dat er een ‘pauze’ wordt ingelast komt inderdaad voor. Dat gebeurt in Belgie ook. In feite is het probleem dat de wetgeving niet flexibel genoeg is, en niet dat ze te flexibel is; bv een Grieks filiaal van een buitenlands bedrijf mag van de moeder max. 100 werknemers hebben. Als ze toch mensen nodig hebben, kunnen ze via een uitzendbureau krachten inhuren die niet meetellen voor de 100 (maar eerder een andere kostenpost zijn). Maar na de maximale duurtijd moeten die mensen weg, ook al zou het bedrijf ze nog graag in dienst houden, want anders worden ze voltijdse werknemers en moeten er anderen ontslagen worden (omdat er max. 100 mogen zijn)…
Flexibele werkcontracten zorgen er in zo’n gevallen voor dat er meer mensen kunnen werken. Als enkel een vol werknemersstauut zou kunnen, zouden velen van die mensen helemaal niet werken.
@Tzimi, jouw Androulakis heeft zo net voor het hele nieuwe besparingsplan gestemd. Gaat hij morgen tegenwind geven als men over de aparte artikels gaat stemmen? Ik heb het niet zo begrepen op die man – hij heeft zelf al te lang van de macht geproefd.
ik ben verzekerd dat hij weet de toekomst,hij weet al wat gaat gebeuren . ik hoop dat hij tegen stemt ,maar ik begrijp hem ook als hij dat niet doet.
ik vetrouw op hem, immers ο κυβος εÏιφθει of wel alea jacta est.
luister even naar hem.
http://mimisandroulakis.blogspot.com/
Katseli Baso Papandreou en Mimis stemmen mischien tegen. het is een zwaare last om op zijn schouders te nemen.