Zeker in België zijn we er ons van bewust dat het niet eenvoudig is om een coherent beleid te voeren als coalitieregering. In Griekenland is dat nog moeilijker: zet 2 Grieken bij elkaar en je hebt 3 meningen. Als je dan bijna 50 regeringsleden hebt van 3 politieke partijen, dan klinkt het resultaat al gauw als een kakafonie.

Toen Loukas Papadimos de nieuwe premier werd, hoopten de Grieken dat het beleid dat Papandreou voerde, zou worden aangepast. Dat is niet het geval. Dat ze überhaupt nog geloven dat het beleid zal veranderen met iemand anders aan het roer van het land, verbaast me overigens. Dat beleid maakt je als politicus niet bepaald geliefd.

En dat zorgt wel voor problemen, want de populistische Griekse politici zijn daar vooral mee begaan (behalve dan misschien Theodoros Pagkalos die er een sport van maakt om zo vaak mogelijk in de media de Grieken te schofferen). Die drang naar populisme zorgt er voor dat de barsten in de coalitieregering al merkbaar zijn.

Nea Dimokratia hoopt nog altijd de komende verkiezingen (wanneer die ook mogen worden gehouden) te winnen, maar hoe langer ze in deze regering blijven zitten, hoe meer ze zullen worden vereenzelvigd met de politiek die wordt gevoerd. Dus is het een kwestie voor voorzitter Antonis Samaras om zo veel mogelijk de indruk te wekken dat zijn partij nog steeds oppositie voert, terwijl ze toch mee regeert. Dat is een evenwichtsoefening waarmee je uiteindelijk toch op je bek gaat, dus Samaras dringt aan om zo snel mogelijk verkiezingen te houden. Vanuit de hoek van zijn ministers zien we dus weinig actie.

LA.O.S. zit met een minister die zich moet bezig houden met het open stellen van de gesloten beroepscategorieën van vrachtwagenchauffeurs en taxichauffeurs (dat is een gesloten groep omdat er maar een beperkt aantal vergunningen in omloop zijn en de Griekse overheid geeft er op dit moment geen nieuwe). Hij moet daarbij rekening houden met een enorme tegenstand van chauffeurs uit die beroepsgroepen die vaak tot een paar honderdduizend euro hebben betaald voor hun vergunning, terwijl nu het risico bestaat dat ze waardeloos zal worden, als nieuwe vergunningen slechts voor 3000 euro kunnen worden aangekocht. Minister Voridis heeft dan ook al te kennen gegeven dat hij zal opstappen als beide beroepen zonder boe of ba zullen worden opgesteld (waar Europa dus op aandringt).

En dan PASOK. Dat is op dit moment een partij in compleet verval. De termijn van Georgos Papandreou als voorzitter van de partij zit er eigenlijk op, maar hij heeft nog geen nieuwe partijverkiezing uitgeroepen. Hij kan zich beroepen op een regel die hem toestaat om het nog 6 maanden langer uit te zingen, maar dan moet er echt wel een nieuwe voorzitter voor de partij worden gekozen. Er wordt gezegd dat Papandreou voorlopig aan zijn positie vasthoudt, omdat het hem dan meer kans geeft om opnieuwe te worden verkozen als voorzitter van Socialist International. Ondertussen zijn er al 5 mogelijk opvolgers voor hen: allen ministers met een sleutelpositie in de regering van Loukas Papadimos. En omdat ze hun imago ook niet te veel bezoedeld willen zien worden, durven ze dus geen nieuwe onpopulaire maatregelen nemen. Waarmee dus duidelijk mag zijn dat er eigenlijk niet zo heel veel gebeurt. Papadimos als premier probeert de neuzen in dezelfde richting te zetten, maar dat blijkt heel moeilijk, en hij probeert ook een beleid te voeren, maar we zien toch vooral een regering die aarzelt. Met als gevolg een Europese Unie en een IMF die het zo stilaan gehad hebben met dat getreuzel. Maatregelen die al in de lente van 2010 zijn aangekondigd, zijn nog steeds niet uitgevoerd. Er is nog niet 1 openbaar bedrijf geprivatiseerd en de gesloten beroepen zijn nog altijd niet open gesteld. Maatregelen om de belastingontduiking tegen te gaan, worden maar met heel veel moeite in de praktijk omgezet.

En de burgers? Die worden wel eens hun mening gevraagd in wekelijkse enquêtes. En die geven aan dat de twee traditioneel grote partijen de grootste verliezers zijn. Nea Dimokratia kan nog wel op wat stemmen rekenen, maar PASOK zinkt weg. De linkse partijen halen samen 37% van de mogelijke stemmen, maar links is zo hopeloos verdeeld in Griekenland, dat het ook daar niet zal lukken om die neuzen ook in dezelfde richting te krijgen.