Waarop is de Griekse minister Financiën aan het broeden zo rond 15 augustus, de periode waarop de meeste Grieken (die het zich nog kunnen veroorloven) vakantie nemen? En wat gaat premier Samaras doen? Het zijn vage vragen, met nog vagere antwoorden.

De troika is afgelopen week vertrokken en zal pas in september terugkomen. Toen ze pas hier was, in juli, leek het of de situatie voor Griekenland niet dramatischer kon zijn. De Griekse overheid liep enorm achter op het opgelegde programma en was met 210 punten van het memorandum niet in orde volgens die zelfde troika. De nieuwe schijf van de noodlening, ter waarde van 31 miljard (waarvan ongeveer 20 miljard zal worden gebruikt voor een herkapitalisatie van de banken) werd meteen achter gehouden. Pas in september zal worden beslist of Griekenland het geld zal krijgen.

En opeens, een paar weken later, toen de troika had samengezeten met Yiannis Stournaras, klonk het in de gelederen dat de vooruitgang uitmuntend was. Wat is er dan zo uitmuntend, vragen vele Grieken zich af. De Griekse overheid moet de komende 2 jaar extra 11,5 miljard euro besparen. Waar 70% van dat geld vandaan gaat komen, weten we ongeveer. Voor de overige 30% wordt gezegd dat men het nog moet bekijken. Eerst zou de troika niet vertrekken tot duidelijk wordt waar het geld zal worden gevonden, maar nu is de troika weg en wij weten nog steeds niet of er beslissingen zijn genomen.

Er zijn voorstellen geopperd, zoals een arbeidsreserve voor ambtenaren (een verkapte vorm van brugpensioen) omdat er volgens de troika 150.000 ambtenaren moeten afvloeien. Democratisch Link is daar niet voor en ook Venizelos heeft al laten weten dat hij daar niet achter staat. Toen hij zelf minister van Financiën was, had hij nochtans het voorstel gelanceerd en was Samaras als oppositieleider er tegen. Dus wat moeten we daar nu mee?

We horen ook dat de 13de en 14de maandsalarissen in de privésector zullen worden afgeschaft. Maar is dat effectief ook zo? Onduidelijkheid troef.

Houdt de Griekse regering iets achter de hand? Zullen de Grieken voor voldongen feiten worden gezet? Er roert in ieder geval wel iets: op 20 augustus moet de Griekse overheidobligaties uitbetalen aan de Europese Centrale Bank. Daar is geen geld voor, maar de Europese Centrale Bank zal op korte termijn geld beschikbaar maken zodat Griekenland dat meteen kan teruggeven. Op 22 augustus wordt Jean Claude Juncker verwacht in Athene, op 25 augustus gaat Antonis Samaras naar Berlijn voor een praatje met Angela Merkel en twee dagen later zal hij samen zitten met de Franse president Hollande.

De Grieken zelf vertrouwen het zaakje niet. In september, als iedereen terug komt van vakantie, zullen er weer nieuwe taksen en belastingen in de bus vallen, onmiddellijk na de belastingsbrief (onze kioskhouder op de hoek liet zijn brief zien: hij moet 5700 euro belastingen betalen – en houdt er enkel een periptero op na, kun je nagaan!). Er komt weer een nieuwe charatsi, en het houdt gewoon niet meer op. Vermoedelijk zal men weer op straat komen. Er heerst de algemene overtuiging dat de regering het niet zal uitzingen tot het einde van het jaar en dat Griekenland ergens in oktober uit de euro zal stappen/gezet worden.

Vanaf eind augustus zullen alle ogen weer op Griekenland gericht zijn. De eurocrisis is verre van opgelost.